qisdim. Birdan gapini yo`qotib, o`ng`aysiz holatga tushdi.

- Yaxshimisiz? -dedim.
- Yaxshi... -dedi bir menga bir, Zarinaga ko`z tashlarkan, asta ortiga yurdi. - Haliroq ching... -dedi yengilgina bosh qimirlatish bilan hayrlashib.
Zarina boshimni ushlab ko`zgu tomon tog`irladi. Qiz tomonga qarashimga yo`l qo`yman.
- Ho`p, mayli Ozoda...

Qiz ketarkan, nigohlarim uni ordidan yo`naldi. Zarina esa bu gal biroz keskinroq harakat bilan boshimni ko`zgu tomon burdi. So`ng esa boyagidek qo`shiq hirgoya qilib ishini davom ettirdi. Meni butun hayolim o`sha Ozoda isimli sohibjamol qizda ketdi.
Bir narsa qiziq Zarina odatda oddiy qizlar bilan dugona bo`lmasdi, qizlar bilan uncha munchaga chiqishavermasdi. Olifta, tannoz qizlarniku, umuman jini suymasdi. Dugonalari ham bor, faqat ular ham bir paytlar birga mushg`ulotlarda qatnashgan kurashchi qizlar...
Biroz Zarinani og`zini poyladim, miq etmasdi. Asta o`zim gap qotdim.

- Zarina sanam qizlar bilan dugona bo`lasanmi?
- Hmm... -dedi jilmayib.
- Boyagi qiz kim?
- Kim?
- O`zing bilib turibsan-ku!
- Ozodami?
- Him!

Zarina gapirishga shoshmadi. Qo`liga ustarani olib, sochimni so`ngi ishlovini qila boshladi.
- Ana bo`ldi, Jasur aka! -qo`llari bilan sochimni u yer-bu yerini tog`irladi, - Qalay?
- Zo`r... Qo`llaring dar ko`rmasin. Umring uzoq bo`lsin. Dadanglarni baxtida doyim sog` bo`lgin... -boyagi savolimga javob o`lish uchun atayin maqtovlar yo`llay boshladi. - Boringga shukur... Qancha bo`ladi?
Cho`ntak kovladim.
- Bugun sizga tekin... -dedi maqtovlardan erib ketib.
- Yo`g`eee! Qo`l haqqini to`lamasa bo`maydi... -doyimgi narhda pulni uzatdim, - Zarina boyagi qiz kim?
- Himmmm! Uuummmi... Ko`cha boshidagi do`konda ishlida. Joyron kenayini singlisi... Jayron kenayi yaqinda ko`payishgan edi. Shunga bir necha kundan beri do`konga singlisi Ozoda qarab turibdi. Tunov kun do`konda gaplashib qolgandik...
- Turmushga chiqmaganmi?
- Yo`q hali chiqishga ulgurmabdilar! -birdan qo`limdagi pulni yulib oldi, - Malumot tekin turmaydi, akajon... -dedi biroz zardali ohangda.
- Tanishtirib qo`yolmaysanmi?
- Meni kimdeb o`ylayabsiz Jasur aka?!

Asta yo`lini to`stdim. Muloyim ohangda avray boshladim. Anig`rog`i yalina...
- Zarinaxon, singiljonim! Agar tanishtirib qo`ysang, boshqa hech qachon g`ashinga tegmasdim! Yo`q dema endi bir singillik qilvorgin...

Ko`zlarimni birozgina qisib yuzimni bechora qilib tikildim. Biroz o`ylanib qoldi. Men esa ko`zlariga qadab turaverdim.
- Bo`pti ertga...
- Bugun... Yo`q dema Zari ertaga ishga boraman-da!..
- Ho`p tushlikdan keyin chaqiraman...

Zarinani yaxshi bilaman. Bazi o`g`il bolada yo`q yaxshi odati bor, vada berdimi albatta bajaradi. Ko`ngil hotirjam uyga kirdim. Yuvinib taranib oldim. Bu orada onam tushlikka taqirdilar. Tushlikni yeb bo`lishimizga, darvozaxonada Zarinani ovozi keldi:
- Jasur aka...
- Ha...
- Bir daqiqaga qaravoring...

Dasturxonga duo o`qishdi. Onam savolus nigoh tashlab qo`ydilar. Javob tariqasida:
- Do`kondan biror narsa kerakmasmi? -dedim.
- Shakar tugagandi...
- Hozir opkelaman... -deb ayvondan sakrab tushdimda ko`chaga otlandim.
Eshik yonida Zarina kutib turardi.
- Kettdik? -dedim.
- Yo`q avval siz dadamga xovlidagi so`rini surishib yuboring! -dedi.
- Obbooo... O`zini ham bir dunyo kuching bor, shundaq o`zing surishib yubormadingmi?

Ensasi qotib labini qiyshaytirib miyg`ida kuldi.
- Rosti ko`ylagimni kir qilgim kelmadi! -ko`ylagini etagini ohista hilpiratar ekan, ayyorona tabassum qildi, - Siz hozir menga ``Yo`q!`` deyaolasizmi?
- Haaa, yo`q deyolmayman! Yomon ichingdan pishgansanda Zarina lekin!
- Ko`p gapirmay uyga kiraqoling dadam kutib qoldilar... -dedi uyiga ishora qilib.
- Senchi?
- Men Ozodani yonida bo`laman...
- Mayli Zarina menham darov ortingdan yetib boraman... Ha faqat unga men maqtab qo`ygim ho`pmi singlim?

Zarina do`kon tomon, men esa Zarinani dadasiga yordamlashgani ketdik. So`rini surdik, ammo tezda chiqib ketolmadim. Gaplashib o`tirdik, dab durisdan turib ketgani hijolat bo`ldim. Vohob akani esa hech gapi tugamasdi. Yaxshiyam sartaroshxonaga odam kelib qoldi. Shu boxona turdim-u, Ozoda va Zarina tomon oshiqdim. Do`konga kirsam chaq-chaqlashib o`tirishgan ekan.
Zarina aktiyorlik mahoratini ishga solib, tasodufday meni qarshi oldi. Salom alikdan so`ng, Ozodagga ``Jasur akamlar`` deb tanishtirdi. Ozoda bilan esa tezda til topishdik. Ochiq ko`ngil, kirishimlik qiz ekan. Zarina, bizni tez chiqishib ketganimizni fahimlab yolg`iz qoldirib chiqib ketdi...
Hullas mijozlarni kirib, chiqishiga qaramay yaqin bir soat Ozodani yonida bo`ldim. Ilk tassurotlarim kutganimdan ham a`lo darajada edi. Birinchi urinishdayoq telifon raqamini oldim...

Shu tariqa Zarina sabab Ozoda ikkimizning muhabbat qasrimizni poydevoriga tamal toshi qo`yildi.
Ertalab ishga ketayotib, kechqurin ishdan qaytayotib do`koniga kirib o`tishni o`zimga odat qildim. Yana uyda nima kam bo`lsa darov do`konga chopordim. Qancha ko`p bo`lsa shuncha Ozodani yonida bo`lgim kelardi. Uning husni, malohatiga shaydo edim. Tunda esa telifonda suhbat qurardik...
Sevgidan sarmast, odamdan ikki oy o`tib ketganini ham sezmabman.

Dam olish kuni edi. Yugur, yugur ishlarni tugatib, uyga qaytasam onam sandiq ochib o`tirgan ekanlar.
- Hormang onam nimalar qilyabsiz?
- Seni to`ying uchun... -onam sandiqdagi narsalarga ishora qildilar, - Qaragina o`g`lim hammasi tayyor... Qani endi to`yingni boshlab yuborsam!
- Onajon oz qoldi. Yana biroz kuting ho`p? -dedimda xonam tomon yurdim.
- Shoshma!.. -dedilar allaqanday tugunchani ocharkanlar. Tuguncha ichidan bir rummolchaga tugulgan narsani oldilar. Ichida bir juft sirg`a va uzuk bor ekan. - Tunov kungi yig`ilishni puliga oldim. Qarginchi chiroylimi?
Asta qo`limga oldim, naqadan chiroyli zargarlik ishi.
- Betakror onajon didingizga tasanno!
- Bo`lg`usi kelinim uchunda! -onam ajib entikish bilan, oftob misol mehir sochib chayqaldilar, - Kelinim uchun!
Onamning so`zlaridan to`lqinlanib ketdim.
- Onajon shu uzukni menga bering iltimos...
- Nega? -dedilar hayron bo`lib.
- Aytdingiz-ku o`zingiz, kelinim uchun deb! -dedim suyganim borligiga shama qilib.
- Nima rosdanmi?
Onamning chehralari yanada yorishib ketdi.
- Ha...
- Voy bolajonim! Kim o`zi u?
- Yaqinda bilib olasiz!

Onam jon deb uzukni menga berdilar. Bo`lajak yorim uchun atalgan uzikni qo`limda o`ynagancha xonamga kirdim.
Qutichasini ochib uzukka termulgancha, o`rnimga yotib olib, Ozoda haqida o`y surdim. Qanday yoqimli hislar, Ozodani o`ylaganim sayin, hayajon bosib yuragim allanechuk dupurlardi.

``Ertagayoq Ozodani qo`lini so`rayman! Nega endi ertaga bugunoq!``

Tezda Ozodaga qo`ng`iroq qildim. Kechaga hiyobonga sayirga taklif qildim. Yo`q demadi...

Astoydil, hafsala bilan kechki uchrashuvga taraddutlandim. O`ylaganim sayin, quvonchim o`zimga sig`masdi. Ozodaga yoqishimni bilganim uchun, uylanish taklifimni rat etmasligini his qilardim. U huddi mening ko`nglimdagi qiz. Ozodani