MUHABBAT JILG`ALARI: Do`stim UCHUN...


MUQADDIMA.

Kechki soat 19:30 yo`l adog`idagi, eski ombor oldida ikki yigit va bir qiz turishardi. Yigitlardan biri ikkinchi yigitga ishora qilib qizga dedi:

``Shu yalangoyog` bilan baxtli bo`l!``

* * * * *

SOBIR:

- O`tgan dam olish kuni saharda turib bozor-uchar qilgani ketayotgandim. Yo`l bo`yida bir yoshgina yolg`iz ayol qo`l ko`tardi. Yo`lini yaqin qilish maqsadida mashinani to`xtatdim. Avval ayolga uncha e`tibor bermabman. Mashinaga o`tirgach, horg`ir qiyofadagi bu dardmand ayol yaqin do`stimni xotini ekanligini ko`rib, nima qilarimni bilmay qoldim. U ham meni tanib o`ng`aysiz bir ahvolga tushdi. Hech bir so`z demay manziliga olib bordim. Mashinadan tushishga shoshmadi. O`z-o`zidan hiqqilab yig`lab gapirdi.

- Afsusdaman... Afsusda... Meni hudo urdi...

Nima deyishimni bilmayman. Dam rahmim keladi. Dam battar bo`lgur degim. Baribir zorlanib yig`layotgan ayolni ko`rib o`zimcha dalda berdim:
- Hammasi yaxshi bo`ladi. Chin dildan tavba qilinsa olloh kchiradi.
U eshikni ochib tusharkan, birdam manosiz tikildi.
- Do`stiz kechirarmikin?!

Indamay mashinani o`t oldirdim. U tushib qoldi men yo`limda davom etdim.

* * * * *

Mosh olgandim. Do`stimni yo`qlab, bir haltada u-bu narsa hashlab uning kivartirasiga bordim. Eshik qo`ng`irog`ini qayta-qayta bosdim.

- Kim!
Ichkaridan uning bo`g`riq ovoz keldi.
- Otash eshik och do`stim men!
Eshik ochildi. Otabek uyqusirab, g`udurladi.
- Sobir ke do`stim! -dedi.
Afti basharasini ko`rib qotib qoldim. Lablariga aji-buji qilib ko`k bo`yoq surilgan. Yuzlariga har-hil ranglarda ishlov berilgan. Sochlariga turli, sochga qistirib qo`yadigan taqinchoqlar taqilgan.

- Otash nima balo go`zallik tanloviga tayorgarlik ko`ryabsanmi?
Hayron bo`lib boshini ushladi.
- Vooy! -dedi shosha pisha sochidaga taqilganlarni olarkan, - Charchab uhlab qolibman. Qizimning qilgan ishi, sen ichkariga kir! -dedi.

Sumkani do`stimga tutqazdim.
- Otash aftini ham yuvib ol!
Vannahonaga kirib ketdi.
- Voy shumtakaye, rosa bo`yabdiyu! -dedi.

Asta dahlizga kirdim, u yerda do`stimning 4 yashar qizchasi o`ynab o`tiribdi.

- Mubinaxon kel so`rashaylik! -dedim.
O`rnidan turib yonimga keldi.
Qo`lini ko`ksiga qo`yib shiringina salomlashdi.
- Mubinaxon dadangni nima qilib qo`yding?
- Bo`yag`ichlarim bilan chiroyli qilib qo`ydim! -dedi maqtanib.

Judayam yoqimtoy shirin qizaloq, tizamga olib turli savolga tutdim. Biyron biyron gapiradi. Yoqimtoy qizaloq, ko`zim tegib qolmasin ``tuf-tuf!`` deb qo`ydim. Bu orada do`stim yuz qo`lini yuvib qaytib chiqdi...

Bir yarim yildirki, qiziga ham ota ham ona bo`laman, deb ishini ham tashlab qo`ydi.
Uyni ahvoliga bir nazar tashlab oldim.

- Otash ahvolini so`ramay qo`yaqolay. Basharang aytib turibdi! - o`yinchoqlar o`ynab o`tirgan qizchasiga qaradim! - Endi yaxshimi, qizalog`ing?
- Bazi-bazida isitmasi oshib ketyabdi!
- Do`ktirlar nima deyabdi?
- Oyisiga ichikkan deyishyabdi...
- O`rtog` to`g`ri qizinga ona kerak uylan!
- Eee qo`ysangchi, qaragina uylanadigan ahvoldamanmi?
- Gap mablag`da degin! Ana ko`chada mashinam sotamiz! Uylanib olishinga yetadi!
- Qo`y o`rtog`!
Gapni kulgiga olib kuldi.
- Otash tunov kuni, ko`rdim haliham kelyabdimi?
Hotinini nazarda tutdim.
- Tez-tez kelib, uzoqdan ko`rib ketadi! -o`pkasi to`lib, uh tortdi. - Bechoraga ham qiyin!
- Eee! Battar bo`miydimi. Eee o`shani... Kechir so`kinvordim. Lekin senga hiyonat qildimi! Demak shu jazoga loyiq!
- Sobir, choy damlaymi choy ichasanmi?
Otabekka hotini haqida gap ketgani yoqmadi.
- Mayli pir piyola ichamiz!

U oshxonga kirib ketdim. Moshimni bir qismini olib, ko`rpacha qatiga tiqib qo`ydim. Ammo Otabek ko`rib qoldi.

- Sobir do`stim bu nima qilganing?
- Anchadan buyon tayinli ishlamaysan! Olaver ro`zg`orni kam ketiga...
- Sobir ahir...
- Qo`ysangchi ahir-pahirini. Qaytarib bersang uyinga umuman kelmayman!
Otash olishdan o`zga chorang yo`q, ahir do`stingni qo`lini qaytarmassan?!

U bilan uzoq gaplashdik. Bir ammallab uylanishga ko`ndirdim.

Hudo menga Otabekdek do`sni bergan, bitta o`zi mingta do`stni o`rnini bosadi. Bolalikda birga o`sganmiz! Judayam iqtidorli bola edi yoshligida ham. O`qimadi, ammo hunar o`rgandi o`rganganda ham mukammal sanat darajasida o`rgandi. Unda ajoyib qobilyat bor, hotirasi juda mustaxkam. O`zbekistonda u kabi mashina elektirik muttahasisi sanoqli topilsa kerak. Ular o`qib o`rgangan bo`lsa, Otabek ko`rib o`rgangan edi. Qaysi sim qayoqqa boradi, yoddan bilardi. O`zimiznikimi, inomarkami parqi yuq muammosini hal qilib tashlardi. Maktabda o`qib yurgan kezlaridayoq, u oyiga topadigan daromadi, o`nta oddiy ishchinikidan ko`p edi. Hulqi odobi ham havas qilgudek. Kelishgan yigit bo`lgani uchun, qizlar uni ortidan yurardi. Lekin, onasini betobligi sabab maktabni bitirishga ham ulgurmay uylanishga majbur bo`ldi. Oylasini zo`r epladi. Ishidagi yutuqlar sabab, uni katta moshli ish bilan UFA ga taklif qilishdi, ishxonasidan 2, 3 kishini. Avvaliga shu yerdagisiga qanot qilib yurgandi. Ammo hotinini ulkan orzularini deb o`sha yerga ketdi. Katta mosh ilinjida, o`sha yerlarda ishlab yuraverdi. Hotini esa bu yerda, u jo`natgan pullarga qirolichalarday yashab yurdi. Qing`ir ko`chaga oyoq bosdi. Hudoni qahri keldimi, kasalga chalinib qolibdi. Jinsiy yo`l bilan kasal yuqtirib olibdi. Buni ustiga begonadan 2 oylik homilasi ham bor ekan. Hammasini bo`yniga oldi. Otabek bir yildan oshiq UFA da ishlab qaytdi. Hotini bilan ajrashishdi. Hotinini roziligi bilan sud qizaloqlarini kasalvand onaga emas Otabekka borish haqida qaror chiqarishdi. El og`zida elak bo`lib ketishdi. Bazilar xotini aybladi. Bazi birovlar hamma aybni Otabekka yuklashdi. Anchagina boshi egilib qoldi, hiyonatkor xotini sabab. Shunda ham ko`nli bo`shlik qilib, uy joyini sotib, davolanishi uchun hamma pulni xotiniga berdi. Uyga kelguncha do`stim haqida ko`p o`yladim. Qarorim qatiy Otabekni uylab qo`yaman. Mashinani darvozaxonada qoldirib xovliga kirdim. Oyim kelida juvari tuyayotgan ekanlar.

- Assalom a`laykum.
- Va`alaykum yaxshi keldingmi o`g`lim?
- Ha... Bugun ko`chaosh ishamizakanda?
- Him bolam, achchiqqina qilib rayhon to`rg`ab ichamiz, hozir qozonga solib qo`yayin! Halizamon dadang ham kelib qolishadi...

Oyim oshxona tomon ketdilar. Kiyimimni alishtirishga ham shoshilmay suridagi ko`rchaga yon boshladim.
Qo`shni xovlida qo`shnim Shahrizodani ovozi eshitildi. Attang qilib peshonamga bir urib qo`ydim.

- Shahrizodaaaaa! Shahrizodaaaa... -deb yotgan joyimda chaqirdim.
- Huuuu! -dedi uyoqda turib.
- Kevoldingmi?
O`rnimdan turib surini tutquchi ustida chiqib devordan qaradim. U ham meni ko`rish uchun ostonaga chiqdi.

- Haaa janob qaytib kemadiz?!
Labini qishaytirib qovog`larini uydi.
- Nima men seni haydovchingmanni buyruq berasan?
- Himmm...
- Sizni musqaymoq yegiz kep qoladi goh kofe ichgiz, nima endi seni qosh qavog`inga qarab yuramanmi?
- Hadaaaa! Shahrizodani oyisi Nargiza xolam ko`rindilar.