dadam yoniga kiritishdi. Dadam bilan oyim turib oldi, ``Bor o`qishinga.`` deb.
Dadamni bu xolatida o`qish ko`zimga ko`rinmasdi. Otabek ham ularga qo`shildi. Ohiri majbur qilishdi inistitutga qaytib ketishimga.
Otabek: - Amakimga o`zim qarab qarab turaman, sen ketaver! -dedi.

Men o`qidim, dadam tuzalib ketdilar. Ancha vaqt o`tib bir kun onam to`lib toshib, do`stimni alqab qoldilar. O`shanda Otabek har kuni ikki mahal hamshirani uyga olib kelar va do`ktir buyugan dorilarni ham topeb kelarkan. Onam pulini beraman desa, olmas ekan. Kamiga har kungilik bir oyla harajatlari uchun yetarli pulni ko`rpacha qatiga tiqib qo`yarkan...

Shundan do`st uchun nafaqat molingni balki joningni bersang ham kam...

* * * * *

Oradan salkam bir oy vaqt o`tgandi. Dushanba ertalab uyg`ondim. Jin urgur ishga kech qolibman. Shanba kuni ish abetda tugagani sabab, ishxonadagi 4, 5 ta yigitlar bilan Parda Tursunga dam olgani jo`nagandik. Bir kun o`sha yerda qolib, Yakshanba kuni shomda uyga kirib kelgandim. Dam olaman deb yo`l charchog`i ezib, uydagilarda kelganimni aytdim-u, tappa tashlabman.
Dong qotib uhlab mana ishga ham kech qolayozibman. Shosha-pisha yuz qo`limni yuvib, kiyinib, zinaga chiqdim-u baqirdim.

- Shahrizodaaa! Zoodaaa! Shah-ri-zo-daaaa! Ho`y Zodaaaa...

Doyim ikki bor chaqirganimda ``Huvvv!`` der edi.
Oshxonadan onam chiqdilar.
- Hoo`y baraka topkur, qo`noqqa chiqqan ho`rozday qichqirmasdan, hech yo`q qo`l telifoniga qo`ng`iroq qilib chaqirgin!
- Oyi unizi qo`l telifoni uyga kelganida doyim o`chirilgan bo`ladi. Nima deymiz endi odobli qizlar shunaqa telifonni o`ziga kerak payti ishlatadida... - yana devor tomonga qaradim, - Zooo-daaaaa!
- Darvozadan chaqir o`g`lim, muncha shoshmasang-aaa?
- Tezroq bo`lsin deymanda oyi...
Mashinani yurg`izish uchun shoshdim.
- Hoy choy ichmisanmi?
- Yo`q...
- Manga qara bir gap bor edi!
- Oyi shoshib turibma-u, kelganimda gaplashamiz...

Mashinani yurg`azib ko`chaga olib chiqdim. Qo`shni darvoza oldida Nargiza hola turardilar, mashinadan tushib salomlashdim.

- Qiziz qani, yasan-tusan qilib o`tiribdimi?
- Shahrizoda ``Mazam yo`q!`` deb yotibdi. Ishga borolmasa keray.
- Voy nega Shahrizoda-ya? -hayron bo`ldim, - Birormarta kasalman deganini eshitmagandim!
- Shunaqa bazida qizlar o`z-o`zidan betob bo`lib qoladi. - Nargiza holani gaplarida zarda borday tuyuldi, - Buguncha o`ziz ketaqoling Sobirjon...

* * * * *

Tush payti bo`lib qolgandi. Shahrizoda to`satdan ishxonaga kirib keldi. Hech kim bilan ko`rishmadi, gaplashmadi ham to`g`ri boshliqni xonasiga kirib ketdi. Sal o`tib qaytib chiqdi. Eshik tomon shoshib ketayotgan Shahrizodani bilaklaridan ushlab to`xtatdim.

- Shahrizoda tuzuk bo`lib qolibsan shekili-aaa?
U bir so`z demadi, faqatgina istirobga, qayg`uga botgan ko`zlarini birdam menga tikdiyu, zarda bilan qo`lini siltab oldi. Eshik tomon chopib ketdi. Bu xolatdan hoyron bo`lib turdim-u, uni ortidan yugurdim. Biroz ulgurmadim u taksiga o`tirib ketib qoldi. Hayolim kelgani, boshliq shilqimlik qildimikin degan o`y bo`ldi. Bunga sababham bor. O`rta yoshli boshliqimiz ayollarga suyagi yo`qroqlar hilidan edi. Biroz jahil bilan uni honasiga kirdim. Ammo u ham hayron, eng ishchan xodimlardan biri to`satdan bo`shashga ariza berib ketganidan. Boshliqni qo`lidagi arizani olib o`qidim.
Nimalar bo`layotganiga tushuna olmasdim. Sababini esa uyga qaytganimda oyimdan eshitdim. Eshitdim-u hoyotim, kelajagim, orzularim rangpar chizgilariga qora bo`yoq to`kilganday bo`ldi. Yurak bag`rim achishib ketdi...

* * * * *

SHAHRIZODA:
- Yakshanba kuni erta tong. Endigina ertalabgi nunushtaga choy qo`yayotgan edim. Qo`shni qiz Umida chiqdi. Mendan anchayin kichik bo`lsada, menga sirdosh singilday bo`lib qolgandi. Surida o`tirgan dadam va oyimni oliga bordida bir nimalar deb qaytib chiqib ketdi. Dadam va oyim negadur shoshib qolishdi. Shosha-pisha zinadan ko`tarilgan oyin oshxona eshigidan bosh suqdilar.

- Shahrizoda sovchilar kelayabdi ekan!
- Namuncha saharmardonlab...
Bu xabar dilimni hira qildi. Jahlim chiqqanidan kimdan ekanligini ham so`ramabman. Honamga kirib derazadan tashqariga qaradim.
Ko`zlarimga ishonmayman, sevinchdan yuragim hapqirib ketdi. Shoshib ortimga qaytdim. Uy ichidan yangi to`shak ko`tarib chiqayotgan oyimni yo`llarini to`sdim.

- Oyijon shularga hup deyaqolilar... -deb quloqlariga shivirladim.
- Hayiryatey....

Oyim jilmayib qo`ydilarda zinadan pastga tushdilar. Men esa xonamga qaytdim.
Qanchadan-qancha sovchilar quruq qaytishgandi. Erkaliklarimni ko`targan dadam, oyim qancha sovchilar ortidan g`amgin kuzatib qolishardi. Bazida oyimni jahllari chiqib urushardilar: Qachongacha tanlaysan? Nima oq otdagi shaxzodani kutyabsanmi? Yoqtirganing bo`lsa, ayt!...

Nihoyat oyim kutgan bu kun keldi. Birpas quvonib o`tirgach, choy damlash uchun oshxonaga o`tdim. Choy damladimda so`rida o`tirgan qo`shnimiz Zubayda hola bilan salomlashdim. Bitta o`zlari sovchi bo`lib chiqishibdi, bo`lajak qaynonamga o`z qo`lim bilan choy quyib uzatdim. So`ngra yana xonamga qaydim. Shunday baxtiyormanki, sevinchdan yuragim yurulgudek dupurlaydi. O`zimni qo`yarga joy topolmayman, uyoqdan buyoqqa yuraveraman. Goh oynaga qarab quvonchimdan kulgim keladi goh yostiqni quchaman. Huddi uni quchoqlaganday. O`zim bilan o`zim suxbatlashaman.
``Qaragin Shahrizoda birinchi qadamni u qo`ydi-ya, o`ziyam kutulmaganda zo`r surpiriz qildi!`` o`zimni koyiyman. ``O`lgur ersiramay, namuncha quvonmasang?``

Qo`limga telifonimni olaman. Uni no`mirini terman.
``Voooy unga nima deb murojat qilaman?`` peshonamga yengil sapatilayman. ``Tentak endi, bo`lajak turmush o`rtog`ing, albatta aka deysanda!``
Nogoh ko`k tugamani bosib yubordim.
``Eeey hudoyim nimalar qilib qo`ydim, avval uni o`zi tel qilishi kerak edi-ku!``
Qo`lim qaltirab qizil tugmacha ustida turardi. Telifondan uning ovozi eshitildi.
- ``A`lo`, ha Shahrizodaaa?``

Yonida odam ko`p shekili, odamlar kulgusi vijir-vijir ovozlar kelardi.
- ``A`lo`, Sobir akaaa!`` -dedim ovozim qaltirab ammo ovozim o`zimgaham bazo`r eshitildi.
- ``A`loo, ovozing kemayabdi... A`looo... A`looo... Antenasi bor yerga chiq...``

U zo`r berib gapirardi, men esa hayajondan tilim aylanmay jim tuaverdim.

- Shahrizodaaa...
To`satdan honaga kirgan oyimning ovozlaridan bir sapchib tushdim. Qo`limdagi telifonni qizil tugmasini bir necha sonya bosib turgach o`chganiga ishondim va cho`ntagimga soldim. Oyimni yelkalari osha xovliga qaradim.

- Ular ketishdimi?

- Dadanglar rozilik berishgach, darov ketib qolishdi...
Quvonchimni yashirishga urundim.
- Birpasda rozilik bervoribsilarda! Biroz yalinishsa bo`larmidi oyi.

Oyimga erkalangim keldi.

- Yur dadangni yonlariga.
Oyim jiddiy ohangda buyruq berdilar. Nazarimda erkaligim ortib ketgandi. Oyimni ortlaridan ergashdim. Dadam surini to`risida chordona qurib o`ltirishagandi. Negadur kayfiyatlari ancha tushgan, jahillari chiqib turganga ham o`xshardi.

``Bitta-u bitta qizlarini turmushga uzatib uyda yog`izlanib