O`TDI...

Aprelning o`rtalari kun tikkaga kelganda havo g`oyat isib ketdi. Qamaqxona darvozasi yonida ikkita mashina turardi. Mashinalardan sal berida eshikga ko`z tikkan besh, olti kishi to`p bo`lib kimnidur kutishardi. Nihoyat temir panjaralari birin-ketin ochib kutgan insonlari ko`rindi...

Temur qamoqdan chiqishiga, kutib olgani kelgan qo`ni-qo`shnilari, bir nechta yaqin jo`ralarini ko`rib, uyatdan yuzi qizardi. Ularni ko`ziga qarashga ham botina olmay, boshini ham qildi. Og`ir qadamlar bilan ular tomon yurdi.
Birinchi bo`lib keksa kampir uch, to`rt qadam oldinga siljib qarshisiga chiqdi.
Temur arang boshini ko`tarib kampirga qaradi.

- Assalom a`laykum, Nazira ena!
Kampir quchog`ini ochdi.
- Enang o`rgilsin bolam, - kampirni ko`ziga yosh quyuldi. Temurni yuzini ko`ksiga bosib, yelkalarini siladi. - Boshingni egma bolajonim!

Kampirdan so`ng boshqalar ham Temurni ko`nglini so`rashdi. Temur atrofga so`ng mashina ichiga ko`z tashladi. Diydoriga mushtoq inson yo`q.

Yaqin do`sti Akrom bilan quchoq ochib ko`rishar ekan:
- Singlim kelmadimi?! O`zi tuzukmi?
So`radi havotirlanib.
- Havotir olma, hechkim Ruhshonani yolg`izlatib qo`ymadi. Aytganimday ko`z qorachig`imday, asradim, himoya qildim. Chiqayotganingni eshitib, juda quvondi. Hozir, Ruhshona, Humora, qizlar bilan, kelishingni kutib uyingda o`tirishibdi!
- Rahmat jo`ra...
- Yo`q Temur, senga rahmat biz sendan juda qarzdormiz,
Do`sti Temurni yelkasiga qoqib qo`ydi...

Mashinaga o`tirib uyga qaytishar ekan. Temur ruldagi bashang kiyingan do`stiga havas bilan qaradi.
- Akrom do`stim eshitib hursand bo`ldim. Yaqinda uylanibsan, bir necha oy avval Humorani uzatibsizlar... - Temur hursundi. - To`yingda kuyov jo`ra bo`lish nasib etmadi. Hudo hohlasa o`g`illaring to`yida hazmatda bo`llish nasib etsin.
- Aytganing kelsin... Shundoq bo`lib qoldida jo`ra. Humorni uzatib onam, enam qiynalib yolg`izlanib qoldilar. Shunga meni to`yimniyam tezlatvorishdilar...
- Yaxshi bo`libdi... Uyog`dayam yangiliklarni eshib turdim. Uylanayotganingni eshitdim-u, lekin so`rashga hijolat bo`lgandim. Kilin kim bo`ldi?

Do`sti tirjayib qarab qo`ydi.
- Aziza... -o`zgacha bir ohang, huddi maqtanayotganday aytdi, bu sulv qizni ismini.
- Aziza?!
- Ha, Aziza... - Akrom qishloqni eng suluv qiziga uylandim deganday manoli qarab qo`ydi. - Ko`cha boshidagi taksist, Sherali akani qizi tanirdingu, sizlarnikiga singlingni yoniga kelib yurardi...
- Ha, u qizmi... - Temur yuragini kimdur changallab olganday, o`zini beyhol his qildi. Biroq do`stiga sezdirmadi. - Baxtli bo`lilar! -deb jilmaydi tilak bildirekan.

Mashina taxtalari omonat bo`lib qolgan, darvoza oldiga kelib to`xtadi. Tumur mshinadan tushdi. Avval o`zi katta bo`lib o`sgan ko`chaning u boshidan, bu boshigacha bir lahza qarob, ko`chasi havosida o`pkasini to`ldirib oldi. So`ng asta hovliga qadam qo`ydi. Hovliga kirgani hamoni 18 yashar judayam dilbar qiz yugurib kelib quchoqlab oldi. Hursandligidan yig`layotgan qizni, quchar ekan undan onasi rahmatlini bo`yini tuydi. Ko`zlari yumulib singlisini bag`riga bosdi.
- Go`zalim yagonam singiljonim...
- Mehribon, dardkashim akajonim, sizni juda sog`indim...

Aka singil bir-birini mehridan masrur, yonlaridagilarni ham unutib qo`ya yozishgandi.
Yana ikki ayolning salomi Temurni e`tiborini tortdi. Ikkivi ham yangi kelinchaklarday chiroyli kiyimlarda.
Birini yuzida Temurdan cheksiz minnaddorligi shundoq bilinib turar. Ikkinchisida qandaydur, uyalish, afsus hissini yashirayotganini sezish mumkun edi.

- Assalom a`laykum Temur aka.
- Va`alaykum Humora, yaxshimisan singlim. Tabriklayman baxtli bo`l...
- Rahmat Temur aka...
Temur do`stini singlisi bilan iliqqina salomlashdi.
- Assalom a`laykum, Temur aka yaxshi kelvozdizmi?
- Valaykum yaxshimisiz kelin...
Do`stini xotiniga esa e`tiborsiz, shunchaki salomlashib qo`yaqoldi...

Mehmonlar biroz o`tirib so`ng ketishdi. Aka singil yolg`iz qolishdi. Temur xovlini aylandi, uyni nuragan, zah yegan devorlariga bir-bir ko`z tashladi. Lekin shunga qaramay uy saramjon sarishta.
Supaga o`tirishdi, bir-birlariga jilmayib, mehirli nigohlarini uzmay qarashadi. Temurni nazarida singlisi ulg`ayib bo`yi yetib qolibdi. Biroq avvalgi singlisi emasday, qandaydur tashvishli. Lekin buni kulgusi ortiga yashirishga harakat qilyabdi. Ruhshonani nazarida esa, akasi o`sha o`sha. Oqarib ketganini hisobga olmasa...

- Mittivoy kotta qiz bo`lib ketibsan-u?
Kuladi.
- Akajon siz esa o`sha-o`sha!
- Qalaysan? qiynalib qolmadingmi?
Singlisi jilmayib bosh chayqadi.
- Qo`shnilar yolg`izlatib qo`ymadi.
- Kech tushganda qo`rqmadingmi?
Temur singlisi bolaligidan qorong`ulikdan qo`rqishini yaxshi biladi.
- Yo... -dedi, jilmayib, - Nazira enam har kuni chiqadilar, birga yotamiz. Qolaversa endi u qo`rqoq qiz emasman,
- Vooy sen-eee!
Temur ko`rsatkich barmog`i bilan singlisini burnini sal bosib erkalab qo`ydi. Ikkovlarini ham yuzlarida tabassum qotib, bir-birlarining diydorlariga to`ymay qarashdi. Lekin tabassumlari so`nayotgan cho`qday, asta yo`qolib borardi. Ruhshona bolaligidan mehriboni, dardkashi bo`lgan akasini ko`zlariga qarab, qalbi chil-chil bo`langanini ko`rdi.

- Azizani ko`rib, hafa bo`ldiz-a?
- Ha, yo...
- Akrom akadanchi? Ahir yaqin do`stiz!
- Akron bilmasdi, undan hafa bo`lishga asosim yo`q. Azizadan ham hafa emasman. Kim bilan bo`lmasin baxtli bo`lsa bo`lgani... Nima bo`lganda ham endi baribir otasi menga bermasdi. Qamalib chiqqan yigitni kim ham kuyov qilardi...
Akasi bu gaplar bilan o`zini aldayotgani, aslida sevganini ilib ketgan do`stidan ham, do`stiga xotin bo`lgan sevgilisidan ham qattiq ranjigani shundoqqina ko`zlarida namoyon edi.
Temur bir nuqtaga uzoq termulib qoldi. Yengil uh tortar ekan:
- Xato qildimmi? -deya shivirladi.
- Yo`q siz to`g`ri yo`l tutgansiz. - Ruhshona akasini bilagidan tutib, yelkasiga boshini qo`ydi. - Sizni ko`rdim endi, o`lsam ham armonim yo`q...
U ham pichirlab gapirdi.
O`ylarida, hayolida boshqa narsa bo`lgani uchun, singlisini pichirlab aytgan so`zlarini manosiga uncha ham etibor bermadi. Temurni hayolini bant etgan o`y ``Qamalganim, singlimni kelajagiga tsir qilmasmikin, ertaga o`zga honadon kelin bo`lib tushsa akang qamalgan deb boshini egmasmikin?!`` shularni o`ylab, g`am chekardi...

Birozdan so`ng hayollarini, o`ylarini yig`ishtirib oldida. O`zgacha qattiyat ishonch bilan dili tubidagi so`zlarni tiliga chiqarib baralga gapirdi.
- Hali hammasi iziga tushib ketadi. Yaratgan xoxlasa orzularimiz amalga oshadi. Men avvalgidek ishlayman. Sen o`qiysan, keyin tengingni topib uzataman... Niyatim, birdan bir orzuyim, seni oq libosda ko`rsam...
Akasini bunday orzularini eshitib Ruhshonani ko`zlari yoshga to`lib, hiq-hiq qilib darov yig`lab yubordi.
- Nega yig`laysan!
Singlisini boshini silab ko`z yoshini artdi.
Ruhshona jilmaydi.
- Quvonganimdan akajon quvonganimdan, borizga shukur...

Aka singil bir vaqtgacha bir-birlarini yelkalariga suyanib o`tirishdi...

IKKI YIL AVVAL...

Bohor