opasiga, hayjonda yig`lab qizini quchib turgan oyisiga tushdi...

- Hech qayiring og`rimayabdimi? Senga hechnima qilishmadimi? Tegishmadimi? -dedi Sayida, qizini yelkalaridan tutib.
- Tushunmadim oyi? Menga kim tegishi kerak?
Oyisini kuchi hayajonidan aytgan so`zlariga uchun tushuna olmay.
- To`rt mujjang sog`mi... Nomusing o`zingdami?
- Oyi nimalar deyabsiz? -dedi Sarvinoz nomus so`zi ishlatilganidan biroz uyalgan bo`lib.
- Qayerda eding shu paytgacha? Nega telifoning o`chiq?

Sarvinoz ayibdorona bosh egadi.
- O`zim o`chirib qo`ygandim?
- Nega o`chirasan? Nima uchun? -dedi Sayida qizini yelkalaridan ushlab siltab.
- Bir yigit iltimos qilgandi!

KECHAGI KUN...

Sarvinoz Marketdan harid qilib chiqgach, stayankada turgan mashinasi tomon odimladi. Endigina o`rindiqqa joylashgan edi. Birdan notanish yigit, yon tomondagi o`rindiqqa o`tirdi.

- Salom meni ismim Temur!
- Salom... -dedi Sarvinoz ham, o`zini tanishirib, muloyib jilmayib turgan, ko`hlikgina yigitga ajablanib qarar ekan, - Menda yumushingiz bormi?
- Iltimosim bor...
- Iltimos! Qanday iltimos qulog`im sizda...
- Sizni ancha kuzatdim?
- Tushunmadim? -Sarvinoz jilmaydi, -Nega kuzatdiz?
- Gaplarim quloq tuting... Sizni kuzatib shunga amin bo`ldim, siz ota-onayzga o`xshamas ekansiz?
- Bu gaplazir haqoratdek eshitilyabdi!
- Aksincha bu maqtov! Siz insoniylik bor ekan, ona-onayda esa umuaman yo`qdi?
- Yoshish mendan kattaga o`xshaydi, Temur aka!
- Ha, shunday Sarvinoz!
- Juda g`alati odam ekansiz, Temur aka! Avval meni, endi ota-onamni haqorat qilyab siz!... Lekin haligacha tusha olmayabman!... Mendan nima istayabsiz?
- Sarvinoz menga, mulaxazali qiz ekanligingiz yoqyabdi!
- Rahmat... -dedi, Sarvinoz biroz zardali ohangda.
- Sarvinoz ko`zlarimga qarang?
- Nega?
- Iltimos qarang...
Sarvinoz uyalibgina bu g`alati tuyulayotgan yigit ko`ziga bir qarab qo`ydi.
- Nimani ko`rdingiz?
- Haligacha sizni tushuna olmayotgan Sarvinozni, o`zimni?

Temur bosh chayqab kulib qo`ydi.
- Savollarim g`alati tuyulyabdimi?
- Rostini aytsam ha... Temur aka odatda men begonalar bilan gaplashavermayman. So`roqsiz mashinaga o`tirib olganizga qaramay, siz bilan gaplashayot ganimga sabab, o`zingizni tanishtirganiz va ovozingdagi qandaydur dard...
- Sarvinoz... Siz bilan suhbatlashish, juda yoqimli ekan, ziyrak tinglishni biladigan qizsiz? - Temur yengil hursinib oldi, - Maylimi Sarvinoz yana bir bemani savol bersam?
Sarvinoz salgina jilmayib, ha deganday bosh qimirlatdi.
- Olovda kuygan odamni ko`rganmisiz?
- Hayotda yo`q, lekin telivizirda ko`rganman!
- Judayam achinarli ham yoqimsiz bo`ladi-a?
- Ha... Shunday.
- Yongan yurakni ko`rganmisiz?
- Sevgidanmi?
- Yo`q dard, alam, qayg`u, istirob, isnod, nomusdan...
Sarvinoz yo`q deganday bosh chayqab qo`ydi.

- Sentirda sizni oylangizga tegishli, Atelye bor-a?
- Ha, o`zim ham o`sha yerda ishlayman!
- Unda Ruhshona degan qizni tanisangiz kerak?!
Sarvinoz bir necha sonya o`ylangan bo`ldi.
- Ha, taniyman. O`zim ishga olgandim, yuvoshgina yaxshi qiz edi. Lekin o`z-o`zidan kelmay qoldi. Yarim oyligi ham menda qolib ketdi!
- Sarvinoz, men o`sha qizni akasiman, - Temur Sarvinozga tikildi, - Hech qiziqib ko`rdizmi, nega ishga kelmay qolganiga?
- Rosti yo`q! Temur aka bizga odatda ko`p qizlar ish so`rab keladi. Biz olamiz, qo`lidan nima kelishiga qarab ish qilishadi... Singliz yaxshi ishlardi, choklari tekiz, ishi tez, ishiga qarab oyligni ham bazilardan ko`proq olardi... O`zim ham tushunmadim nega kelmay qolishini sababini?

Temurni mushti tuguldi, yuzini boshqa yoqqa burdi.
- Singlim endi bokira emas...
- Aaaaa!
- Bunga sababchi sizni ukangiz?
- Yo`q, bo`lishi mumkunmas! Ukamni sho`xligi bordur, lekin qo`lidan unday ish kelmaydi?
- Sarvinoz menga ishonishni istamayabsiz, biroq yuragiz his qilib turibdi-ku!

Oraga skunat cho`mdi.
- Sarvinoz ko`zlarimga qarang!
Sarvinoz qarashga botina olmay, ko`zlarini olib quchdi.
- Qo`rqyabsizmi?
- Yo`o`o`...
Sarvinoz olazarak, Temurga bir ko`z tashlab qo`ydi.
- Qo`rqmaganizda, har sonya yutunmas, rangiz oqarmas, qo`llariz titramasdi!

Sarvinoz bey ihtiyor titrayotgan barmoqlarini musht qilib tugub oldi.
- Mendan singlisi uchun o`ch, olmoqchi bo`lib keldi deb o`ylayobsizmi?
Sarvinoz biroz qo`rquv bilan Temurga qarab qo`ydi:
- Siz unday qilmaysiz-aaa?
- Nomusi toptalgan qizni, nimalarga tayyorligini bilasizmi? - Sarvinoz jim, Temur alamli jilmaydi, - Qanchalik darg`azab bo`lmay, hatto dushmanimni ayollariga ham buni ravo ko`rmayman!

Sarvinoz botinib Temurni ko`zlariga tikildi.
- Temur aka sizga qanday yordamim tegishi mumkun, -Sarvinoz bir yutunib oldi, - Jonimni so`rayz, mayli jonimni berman!

Temur qanchalik istirobda bo`lmasin, Sarvinozni qayiyatidan qoyil qoldi, kuldi.
- Sarvinoz meni lol qoldirdiz, judayam jasur qiz ekansiz. Joniz o`zizda qolaqolsin! Ota-onayzga o`xshab pul taklif qilmaganizga ham rahmat... Sizga boshqa iltimosim bor...
- Aytavering!
- Sarvinoz agar ho`p desangiz sizni bir joyga olib borsam!
- Qayerga?
- Qo`rqmang, shahar chetida ammam turadi, singlim o`sha yerda, siz bir kecha mehmon bo`lasiz! Agar yo`q, desayz unda mayli men hafa bo`lmayman...

Sarvinoz bir necha sonaya o`ychan bo`lib qoldi, so`ng:
- Mayli. Lekin bu nima uchun kerak? Siz o`ziz nima qilmoqchisiz?
- Ota-onayzda gapim bor...

Sarvinoz qo`rqib, hadiksirab qaraganini, Temur sezdi.
- Ularga tegmayman, qo`rqmang shunchaki gaplashib olaman...
- Ko`nglim havotirda... Ammo sizga ishongim kelyabdi, mayi nima desayz shu...
Rahmi keldimi, yoki Temurga ishondimi taqdirga tavakkal qilib uni iltimosiga ko`ndi.

Sarvinoz bo`lgan gaplarni, Temurni iltimosi bilan, bir kecha o`sha xonadonda mehmon bo`lib qaytganini, Sayidaga aytdi.
Qizini so`zlaridan, hayratlab turgan Sayidan bidan, Sarvinozni yuziga tarsaki tushurdi. Yig`lab bir-ikki siltadi.
- Munchalar ham yengil o`ylamasang! Bu yerda dadang ikkimiz qay ahvolga tushganimizni bilasanmi o`zi? - Sayida chidolmay yana ikki tarsaki urdi va Sarvinozni qattiq quchoqladi, - Hudo ko`rsatmasin, bordiyu uni niyati yomon bo`lganida, ahvoling ne kechardi ahmoq qizim?

Onasini tarsakisi ko`ngliga og`ir botdimi, yoki ukasi nomusiga teyga qizga rahmi kelgani sababmi ko`zlariga yosh to`lib, hiq-hiq qilib yig`lay boshladi...
Onasini quchog`idan chiqar ekam, avval stulda qaddini bukub, bir ahvolda o`tirgan dadasiga qaradi. So`ng shumshayib bosh egib turgan ukasiga...

- Oyi... Bugun shunga amin bo`ldim. Kuchli, mart inson, ojizaga ozor bera olmas ekan! Faqat qo`rqoqlarnigina kuchi ojizaga yetadi! - Sarvinoz ukasiga yaqinlashdi, sharaqlatib yuziga tarsaki tushirdi va nafratga to`lgan onganda, - Iblisss... Sen eng jirkanch mahluqsan... O`zgallarni baxtini o`g`irlaysan... Senday ukam borligidan or qilaman...
- Bas qil opa!

Sarvinoz ikki qadam yurdida ortiga qaradi.
- Qo`liga tushsang aniq o`ldiradi. Bilib qo`y, men sen uchun hecham afsus qilmayman...

Sarvinoz bir dadasiga, bir oyisiga