-Ha! -dedi Stiv.
-Demak, mendan söng Emmani navbati. -u qutini Emma tarafga tög'irladi.
-Nima qilyabsan?
-Hamma shartlari bir hil ekan, demak, Emmaga beriladigan sharti ham shunday!
-Hösh?!
-Bir vaqtni özida, ham meni, ham Emmani shartini ötkazib yuboramiz.
-Ö yaxshi fikr böldi. -Keyt ham qöshib qöydi.
-Qani Emma, toshlarni tashla!
Emma istamaygina, toshlarni qöliga oldi. Benga bir qarab qöydida, beparvolik bilan tosh tashladi. Toshlar ham deyarli aylanmay, quti maydoniga tushdi.
"2, 1"
-Uchta yur!
Emma toshni uchta katak oldinga surdi.
Har doimgi holat yana qaytarilib, hoshiyada yana yangi sözlar paydo böldi.
"BAXTI IQBOLING KULAR,
SHU SHART BILAN BU KECHA.
SEN HAM UNI HURSAND QIL,
QÖLINGDAN KELGANICHA"
Hoshiyadagi yozuvni öqib bölgach, Emmaga qarashdi.
Emma öziga qaragan közlardan yashirinib, yölak tomon yurib ketdi. Ben bu holatni yaxshigina tushunib, oshxonaga, nimadur muzdek ichishga ketdi. Stiv bilan Keyt esa, quti tepasida, yolg'iz qolishdi. Ben sovutgichdan muzdek vino oldi. Kattaroq fujerni oldida, töldirib quydi. Bir chuqur nafas olib, oxirgacha kötardi. Közlaridan olov chiqqanday böldi. Dadilligi tuta boshladi. "Qachondir shu ishni qilar edimku" deb qöydi öziga. Patnosga har-xil mevalar va göshtli gazaklar qöydi. Yoniga ikki stakanda vino qöyib, biriga ozgina suv aralashtirdi. Patnosni olib, öz xonasiga yöl oldi. Xona eshigini avaylab ochsa, Emma krovat ustida, oyoqlarini bukib ötirardi. U boshini tizzalariga qöyib, nimanidir hayol surardi. Ben patnosni uni yoniga qöydida:
-Emma, u bu narsa yeb olsang bölardi!
Emma patnosga qaradida, yuziga tabassum yugurdi. Ohista egilib, Benning yuzidan bir öpich oldi.
-Rahmat Ben, juda mehribonsan!
Ben bu holatdan biroz hayron qoldiyu, keyin nazariga ilmadi. U Emmaning yoniga ötirib oldi. Ishtaxa bilan ovqatlanayotgan Emmani, tomosha qila boshladi. Patnosdagi stakandan birini öziga olib, birini Emmaga uzatdi. Emma suv qöshilgan vinoni bir ichib körib, mazasi biroq yengil bölgani uchun, hammasini ichib yubordi. Ben ham stakan böshatdi. Ikki sevishgan bir-biriga köz suza boshlashdi. Emma ehtiros bilan Benga qarar, bu qarashlari bilan, uni öziga chorlayotgandek edi. Ben negadir Emmadan uyalmas, oldingidek uni yonida hayajonlanmasdi. Emma ham Benning közlariga bemalol qarar, ehtirosli olovdan yonayotgan közlarini suzib ötirardi. Ben bu sanamning köz suzishlariga boshqa chiday olmadi. Tög'ri ösha köz egasiga tashlandi. Qölini böyin orqasiga ötqazib, öziga tortdi. Ikki sevishganning yuzi, deyarli bir-biriga tegib turardi. Avvaliga hushböy ifor iskanjasida, burunlar bir-biriga tegdi. Söngra, lablar ehtiros og'ushida diydor körishishdi. Haaa. Birinchi bösa. Bu ularga özgacha lazzat bag'ishlagandi. Lablar tegganidan söng, közlar bir nuqtada tutashishdi. Oraga sukunat chökdi. Bu albatta, birinchi bösa natijasi edi. Besh soniyalik sukunatdan söng, tashna lablar ikkinchi bösaga oshiqishdi. Soniyalar ötgani sari, bösalar soni oshib borar. Titroq lablar esa, diydorga töyishmas edi. Har bir juft örtasidagi ehtirosni, bösalar boshlab bergani kabi, hozir ham bösalar orqali ehtiros alanga olgandi. Bu ehtirosdan Emmaning nafaslari özgarib, Benga yanada talpina boshlardi. Ben ham qarshisida turgan sanamni, bir zumda bag'riga bosdi. Örtada "masofa" va "uyat" sözlaridan asar ham qolgani yöq. Bag'ri tölgan Ben, endi özini erkin his qilar, Emmaning visoliga tezroq yetishgisi kelardi. Shu uchun ham, uning böyin va nafis yelkalaridan silay boshladi. Futbolka yenglari tagidan, qöllarini siladi. Emma qöllari bilan, Benni mahkam quchib olgandi. Ben qattiq siqgan qöllar va shortigi ichidagi asbobidan noqulaylik sezardi. Emmani belidan qöl ötkazib, lablarini uzmagan holatida, krovatga yotqizdi. Özi ikki tizzasini, qizning ikki tomoniga qöyib oldi. Lablar tinmay sörishar ekan, qöllar soch va badanlarni silardi. Tanadan chiqayotgan ter, kiyimlarni höl qilayotgandi. Ben gavdasini kötarib, maykasini yechib tashladi. Shu holatida shortikni ham yechib, polga uloqtirdi. Emmaning ustidagi kiyimlar köziga yoqmay, uni ham yechintirishni hohladi. Futbolkasi etagidan kötargandi, Emma gavdasini kötarib, unga yordam berdi. Bunday ahvolga birinchi tushgani uchun, biroz shoshilar edi. U futbolkani yechib, ketidan siynabandga yopishdi. Bunga Emmaning özi yordamlashib, uni ham bir yoqlik qilishdi. Ben endi qarshisidagi kökraklarga tikilib qarardi. Ammo ularga tegmasdi. Huddi, kökraklarga tegsa, ular öz chiroyini yöqotadigandek edi. U endi Emmaning shimi tugmasini yechgandi, Emma uni boshidan pastga torta boshladi. Tortayotgan qöllarga ergashib, quyiroqqa tushdi. Lablarini yana lablarga bosdi. Bösalar seriyasini boshlaganida, Emma butun vujudi bilan, nafas olayotganday edi. Emma rohat zöridan, harakatdan töxtadi. Közlarini yumib, bösalarga javob qilishni bas qildi. U lablarini, lablari bilan timirskilayotgan Benni, boshidan pastga itardi. Ben ham jimgina yönalish böyicha pastlab, oppoq ikki kökrak örtasiga tushdi. Kökraklarga ikkinchi qöl bölib tegib, silab qöydida, u yerga ham bösalar jönata boshladi. Tartibsiz bösalar, Emmaga unchalik ehtiros hadya qilmasdi. Shu uchun ham, u jiddiyroq ishni boshlamoqchi böldi. Qöllarini Benning ich kiyimiga yuborib, yonidan pastga tushirmoqchi böldi. Emmaning bu harakatidan söng, Ben ham harakatni özgartirdi. U gavdasini kötarib, Emmaning tor shimini pastga tortdi. Ming bir azob bilan, atigi ikki qarich pastga tushgan shimdan, hafsalasi pir böldi. Shu ochilgan joyning özidan, trusigini ham pastlatdi. Emmaning jinsiz a'zosi, Benning köz oldida gavdalandi. U biroz tomosha qilib, ingrayotgan qiz ustiga ydotdi. Böyinlaridan öpa boshladi. Ikki qölini orqaga qilib, özini trusigini ham pastga tushirdi. Tashqariga zör umidlar bilan chiqgan asbobni, teshikga tög'irladi. Kökrak yonlaridan ushlab, lablarni uzmagan holatida, asbobni ichkariga itardi. Asbobni boshidan bölak, hech qanchasi kirmagan bölsada, Emma qattiq ingray boshlagandi.
-Iiimmm, mmmm...
Avvaliga e'tibor bermadi. Söng, qattiqroq itarib kördi. Baribir natija bölmadiyu, Emmani ovozi yanayam balandlashdi. Ben bu holatga tushunmay, gavdasini kötardi. Qizning oyoqlari orasiga yaxshilab nazar solib, asbobini sal pastroqqa tushirdi. Qölini krovat ustiga tirab, qattiqroq itargandi. Bu safar asbob yöl topganini sezdi. Bor kuchini yig'ib, bir siltash bilan tiqib yubordi.
-Ayyyyy, ayyy, Beeennn. Aaaayyayayyy...
-Kechir farishtam, bunday bölishini bilmagandim!
U Emmaning vajohatidan qörqib ketdi. Asbobni tezlik bilan sug'urib oldi. Bu harakati ham, Emmaga yoqmay, yana xunuk ovoz chiqardi. Bu ovozlar Benga yoqmasada, sevgilisi bilan birga bölganidan xursand edi...





To be continued...