uchun, tög'ri böynidan öpa boshladi. Qölini yana pastlatib, tarang turgan dumba ustiga olib tushdi. Qancha harakat qilmasin, dumbalarini qismlay olmadi. Qöllarini oldinga qaytarib, kökraklar ustiga qöydi. Lablari esa, böyinning chap tarafidan, öng tarafga ötgandi. Birdan lablarini yig'ishtirib, Emmaga nazar tashladi. U faqat jim turar, közlari yumiq edi. Biroq nafas olishi tezlashib borardi. Keyt uni ehtiroslanayotganini sezib, harakatlarini davom ettirdi. Kökraklarini, yengi kalta futbolkasi ustidan uqalar, ichidagi lifchigi biroz halaqit berardi. U futbolka ichiga, bir qölini tagidan tiqib, kökragina massaj qila boshladi. Tor futbolka baribir halaqit bergani tufayli, etagidan tepaga kötardi. Uni maqsadini tushungan Emma ham, qöllarini tepaga kötardi. Biroz qiyinchilik bilan, futbolka ham yechib olindi. Keyt bir qölini yana kökrakga olib bordi. Qölini uzmagan holatida, polga tizzalab ötirdi. Bösh qöli bilan, Emmaning tor shimini yecha boshladi. Tugmasi va zamogi yechilgan bölsa ham, shim joyidan jilmas edi. Keytga bu holat tanish bölgani uchun shoshilmadi. U shu paykacha, özini va Stivni shimidan boshqa, hech kimni shimini yechmagandi. Ayniqsa, ehtiros og'ushida qiz bolaning shimini yechish, u uchun kulguli va g'alati edi. U Emmaning qölidan tortib, krovatga chorladi. Krovatga ötkazib, shimning tag qismidan tortdi. Emma unga yordam sifatida, belini tepaga kötardi. Shim yechilib, oppoq va bir tekisdagi oyoqlar körinish berdi. Keyt ikkilanmasdan oyoqlarni siladi va sonlardan yalay boshladi. U Emmaning benuqson oyoqlariga havas qilar, özining oyoqlariga solishtirar edi. Endi navbat teparoqqa yetib, Keyt barmoqlarini trusik ichiga tiqdi. Mato ichida barmoqlarini qimirlatib, klitorlarini öynay boshladi. Emmada asta-sekin özgarishlar kuchayib, dugonasi oldidagi uyati yöqolib borardi. U oyoqlarini juft qildida, trusigini pastga tushurib berdi. Keyt Emmaning harakatidan hursand bölib, trusikni oyoqlardan chiqarib oldi. Polga qulayroq joylashib oldida, özining lifchigini yechib tashladi. Qölini yuqorilatib, Emmaning ham lifchigini osonlik bilan yechdi. Katta juft va örtacha juft kökraklar ozodlikga chiqarildi. Keyt qaddini biroz kötarib, kökraklarni öpa boshladi. U kökraklarni ketma-ket öpib, noxotday sörg'ichidan sörib qöyardi. Emmaning bölari böldi. Kechagidek ehtiros uni qamrab olgandi. Ehtirosli ovozlar chiqara boshladi.
-Mmmmm, ooo. Keeeyyytt!
-Labbay asalimmm!
-Mazzzaa...
-Hozir bundan ham köproq rohatni his qilasan!
Emma va Keyt örtasida, uyat tuyg'usidan asar qolmadi. Ular endi bir-biridan uyalmay harakat qilishardi. Keyt kökraklarni uqalab turib, sochlarini öynayotgan Emmaning qöllaridan ham öpib qöyardi. U jiddiy ish boshlashga qaror qilib, keskin Emmaning lablariga yopishdi. Emma biroz karaxt holatida turdiyu, chölpillab lablariga tegayotgan shirin lablardan rohatlana boshladi. Uning lablari uzilishi bilan öpishga harakat qilar, shu bilan özicha javob qaytarar edi. Keyt öpishni yig'ishtirib, sörishni boshladi. U Emmaning lablaridan sörar, bir qöli uning oyoqlari orasida, bir qöli kökragida edi. Emma ham sörishlardan özgacha zavq olib, qölini Keytning duch kelgan yeriga yuborardi. Ösha yerdan tartibsiz silar, uning jinsiy lablari qayerdaligini qidirardi. Nihoyat topdiyu, mato ustidan silay boshladi. Keyt lablarini uzib, oxirgi qolgan ich kiyimini yechib tashladi. Gavdasini pastlatdida, Emmaning oyoqlarini kengroq ochdi. Oyoqlar orasiga qöl yugurtirib, avvaliga bir-ikki siladida, söngra Emmaga ehtirosli qarab, boshini ösha yerga suqdi. U oyoqlar örtasida joylashgan ariqchani bir hidlab, yalay boshladi. Bundan Emmaning joniga jon kirdi. Gavdasini tashlab, krovatga yotib oldi. Qöllari bilan, kökraklarini özi eza boshladi.
-Ahhhh. Buu nimmma qiliiiq?
-Bu sen uchun Emma! Stivning erkakligini yalaganimda ham, bunchalik rohatlanmagandim. Ohhhh...
Keyt shunday deb, til xizmatida davom etdi. U ishtaha bilan bu ishni bajarayotgani, yuz tuzilishidan ma'lum edi. Emma tobora qiynalayotgandek, hansiragan holda ovoz chiqarar edi. Shunda rohat olayotgan joyidan tillar uzildi. U boshini kötarib, Keytga savolomuz qaradi.
-Men zör usulni bilaman! Birvarakayiga maza qilamiz!
-Qanday?
-Hozir körasan!
Keyt Emmaning yoniga chiqdida, unga bosh-oyoq teskari qilib ustiga yotdi. Endi Emmaning yuzi tög'risida, Keytning jinsiy lablari turar edi. Lablardan yuzini yiroq qilib turganida, Keyt yana yalashni boshladi.
-Sen ham yala Emma!
-Shu shartmi?
-Albattada!
U gapini tugatishi bilan, yana jinsiy lablarga yopishdi. Tillarini klitor orasiga tiqib, lablar ustidan sörayotgan vaqtda, özining oyoqlari orasida ham, shilta tilni hir qildi. Bundan rohat oldiyu, yalashni jadallashtirib yubordi. Tilini köndalang qilib, qin ichiga kirgancha tiqardi. Huddi shu harakatni, Emma ham boshlab yubordi. Bir daqiqaga yetar-yetmasdan, ichlarida ehtiros qaynab, ovoz bilan chiqa boshladi.
-Ummmm, ahh, yana. Mmm...
-Ooohhh, iimmm...
Tillar qancha tezlashsa, ovozlar ham balandlashardi. Huddi shunday holatlaridan chetlashmay, lazzat ol4shda davom etishdi...
Tashqarida stol atrofida Ben va Stiv, qutiga termulib ötirishardi. Ustilari jiqqa höl. Stivning sochidan, quti ustiga suv tomardi. Ular biroz oldin eshitilayotgan, qizlarning ehtirosli ovozlarini endi eshitishmas edi. Bu holdan Stiv gap tashladi.
-Qushchalar tugatishdi shekilli!
-Haa!
Eshik ochilgan ovozi eshitilib, yölakdan birin-ketin qizlar kela boshlashdi. Ularning yorishgan yuzida, quvonchdan boshqa narsa körinmasdi. Qizlar stol atrofidagi shalabbo yigitlarni körishdiyu, hayron bölib savol berishdi:
-Nima böldi? Chömilib qaytdingizmi?
-Shunaqa desayam böladi!
-Ben, nega unday ötiribsan? -Emma Benning holatiga e'tibor ila savol berdi.
-Stiv bilan suvga tushgandik, qutini yoqotish uchun. Suv tubiga, marjonqoyalar orasiga qistirib, ustiga tosh qöyib chiqqandik...
Qizlar bu gapdan söng, stol ustidagi qutiga köz tashlashdi. Vaziyatni tushunishdiyu, hech narsa deya olishmadi. -Qaytib kelsak, quti joyida! Heh, qoyil!
Stiv shunday deb, qizlarga qarab qöydi. Ben esa, qutiga qarab chuqur nafas oldiyu, gap boshladi.
-Bir joyga yig'ilibmiz! Öyinni davom ettiraylik!
Qizlar stol atrofiga kelib ötirishdi. Tört döst jam bölgandan söng, Ben qöliga toshlarni oldi. Ichida hech kimga eshittirmasdan nimadur dediyu, toshlarni irg'itdi.
"3, 2"
-Besh tushdi.
-Hööösh, beshta yuramiz!
Hoshiyalarda harakat paydo böla boshladi. Tört döst intizorlik bilan qutiga termulishar edi. Ben es, vazmin holatida, sözlarni kutib turardi. Hoshiya harakatlari töxtab, yangi sözlar paydo böldi.
"KUCHGA TÖLING EY YIGIT,
BU OQSHOMDA TOLASIZ.
CHUNKI AYNAN SHU KECHA,
TOZA QIZLIK OLASIZ"
Yana bir yangi, hayolga sig'dirib bölmaydigan shartdan, Ben jim bölib qoldi. Bu yerda kim-kim bilan bölishi aniq edi. Keyt "qizlik" degan narsadan, ayrilganiga ancha bölgan. Demak, bu yerdagi gap, Emma haqida ketayotgandi. Buni Emmaga qaragan közlardan ham, bilib olsa bölardi. Ben huddi tok urganday örnidan turdi. Shoshilib gapira boshladi.
-Hozirgi shartni men bajarishim kerak, shundaymi?