gap gapirdi.
- Raxmaat, Azizbek. Iloji bulganida boshqacha minnatdorchilik bildirardim.
Aziz karaxt bulib qoldi, bir nima demoqchi buldiyu ayta olmadi. Dilbarga qarab turdida, asta yaqinlashdi.
- Ha tinchlikmi Azizbek, o'zingizni bosing, hazillashyapman men.
- Hazilga o'xshamayapti opa, nega meni qiynayapsiz, qaerdan bilasiz sizni xohlab yurishimni? - deb yana ham yaqinlashdi, ikkalasining tanasi kiyim ustidan qariyb bir-biriga tekkan edi.
- Unaqa qilmang, uka, qulga tushamiz hozir. (Qiz orqaroq yurdi. )
- Opa, bir martagina, bilaman o'zingiz ham xohlab turipsiz.
- Buldi qiling uka, chiqing xonadan.
- Bir marta s**maguncha chiqmayman. - deb qizni yelkalaridan ushladi.
Qiz devorgacha borib bulgan edi, tuxtab qoldi, shartta yerga utirdi. Azizni miyasiga tezlik bilan "og'ziga oladi shekilli" degan fikr keldi. Yo'q unaqa bulmadi, Dilbar Azizning oyoqlarini quchoqlab:
- Ukajon, iltimos chiqib keting, sharmanda qilasiz hozir, oilam buziladi. - dedi yig'lab.

Azizni barcha hissiyotlari o'ldi, jahl bilan xonadan chiqib ketdi, o'zi turadigan xonasiga borib, joyiga yotdi, yana Dilbar haqida o'yladi:
"Qanaqa juvon bu? Qilaman desang qilma deydi, indamasang qil deydi. O'zi qizlar hamasi shunaqa nozlanarmikin? Yoki rosttan ham hazillashayotgan bulsa men uni o'zimni fikru xayollarimga moslashtirib, notug'ri tushunyapmanmi? Tashqi kurinishidan istaraligina, eslikkina qizga o'xshaydi. Men axmoqman o'zi, birovni xotiniga ko'z olaytirib. Exx kechiring meni Dilbar opa. Sizga boshqa ko'z olaytirmayman."


Dushanba kuni.
Aziz Farrux bilan o'qishdan qaytyapti. Hovlida Nazokat opa, uning 6-yashar o'g'li, 4-yoshli jiyani va Dilbar. Yigitlar opa bilan quyuq salomlashishdi, kurinishidan jiddiy ayol bulgani uchun uni hurmat qilishardi. Dilbar ularga:
- Kelyapsizlarmi? - deb quydi xolos.
Ikkalasi ham shunchaki salom berib xonalari tomon ketishdi.
Dastlab Farrux kirdi, Aziz kirishdan oldin xuddi bir narsani sezgandey Dilbar tomon qarab quydi. Artizon oldida paqir tulishini kutayotgan juvon Azizga tikilib qarab turardi, kuzlar bir necha soniya davomida tuqnashdi, keyin Dilbar pastga qarab oldi.
Azizni yanayam achchig'i keldi, "qanchiq qanaqa odamsan, a* desam a*massan, kimsan o'zi, buldi qaramayman" deb o'ziga o'zi so'z berdi.

Ammo... 3 kundan keyin sodir bulgan holat Azizni o'z vadasini buzishga va Dilbarga erishish orzusini ortishiga olib keldi:
Kechki soat 8 yarimlar-ga yaqin Aziz uyqudan oldin iliq dush qilgisi keldi. Kerakli narsalarini olib, hovlining hojatxona va hammom joylashgan panaroq tomoniga o'tdi. Bu panaroq joy hovlining asosiy qismidan devor bilan ajratilgan bulib, 2 tadan hammom va hojatxonaga ega edi.
Devor orqasida Dilbar o'tirib olib kir yuvardi. Boshida rumol, ustida zamokli xalat-kuylak, pastida esa ichkiyimidan tashqari hech nima yo'q edi, oppoq boldirlari va tizzasining ma'lum qismi kurinardi. Shu sohalarga Aziz bir qator qarab quydi.
- Haa Azizbek, chumilganimi? - deya gap boshladi Dilbar tog'oradagi mag'zavani tukarkan.
- Ha bilib turib surayapsiza?
Dilbar tog'orani yerga quydi, qulini suvda chayqayotib:
- Endi biz sizlarga o'xshagan oliy ma'lumotli bulmasak, shunaqa bilib turib ham suraymizda uka. Chumiladigan ish qildingizmi o'zi?
- Vaybu, sizni o'qimagan demadimku. Issiqda qizib ketdim, shunga.
Shu gapni aytib Aziz hammom eshigi ilgagini ushladi.
- Hmmmm issiiiq, havo issiiq. - deya hirsni uyg'otadigan qilib gapirgan Dilbar kuylagining zamogini pastroqqa tushurdi. Juvonning oppoqqina ko'kraklarining ariqchasi kurinib qoldi.
Aziz kimdir kelib qolishidan chuchib, hammomga kirib ketdi. Dush tagida yuvinarkan kirib ketganiga afsuslandi, "u qurqmayaptiku, nega men qurqdim, birov kelib qolsa ham meni ayblamasdi, biroz turganimda badanini ham kursatarmidi" deya o'ziga o'zi gapirib, tezlik bilan yuvindida hammomdan chiqdi, lekin Dilbar allaqachon kirlarni ilib ketib qolipti.

Endi Aziz kechasi bilan Dilbarni o'ylab uxlamay chiqardi, uning visoliga erishish yo'llarini izlay boshladi, turli rejalar tuzdi, lekin rejalarini amalga oshirish amri mahol edi. Dilbar esa hech nima bulmagandek Azizni kuydirib yuraverardi.

* * * * *

Kechki payt. Soat 2-yarim.
Oy shu'lasi hisobiga yarim yorishgan xonada, 2 ta yosh yigit uxlab yotipti. Eshik astagina ochilib, xonaga uzunroq kuylakda bir ayol kirib keldi. U yigitlar yotgan kravat oldiga borib, ikkalasiga yaqindan qarab oldida, keyin chap tomondagisiga yaqinroq keldi, polga o'tirib, yigitni yuzlaridan silab:
- Azizbek, Azizbek turing. - deya pichirlab uyg'ota boshladi.
Farruxga nisbatan hushyorroq uxlaydigan Aziz uyg'onib ketdi:
- Dilbar opaa, tinchlikmi, nima qilyapsiz?
- Buling, turing, sizni kutyapman xonamda.
- Tushunmadim, nimalar deyapsiz, qaysi xonada, Ismat a...
- Uyda hech kim yo'q, Ismat akangiz ham, Nazokat ham buvangizni bolnitsaga olib ketishdi. Buling, o'rtog'ingiz uyg'onib ketmasin hozir. Kutaman. - deb Dilbar xonadan chiqib ketdi.

Aziz ancha paytgacha o'ylanib turdi, keyin "ee nima bupti, o'g'ilbolamanku, qulga tushib qolsak, o'zi chaqirdi deymanda" deb shartta o'rnidan turib, triko va futbolkasini kiyib chiqib ketdi.

- Muncha endi kelyapsiz, joon, 1 soat buldi chaqirganimga. (Dilbar divanda kulrang, yengsiz, tizzasigacha yopuvchi tungi kuylakda o'tirardi, ichidan lifchik yo'qligi uchun ko'kraklarining o'chi bilinib turipti. )
- Qurqyapman Dilbar opa, kelib qolishsachi?
- Qurqmang jonim, kelishmaydi, kampirni bir tomoni ishlamay qoldi, menimcha insult buldi. Uni tashlab kelisha olmaydi, har ehtimolga qarshi darvoza berk. Keling yonimga.
Aziz biroz xotirjam bulib, divanga Dilbarni yoniga o'tirdi.
- Opa, men xavotirdaman.
- Opa deyishni bas qiling hozircha, keyin sizlamang meni. Nega xavotirdasiz joon? (Dilbar uning yuzini silab, oppoq oyoqlarini uning oyoqlariga tekkizdi. )
- Hozir yana meni qiynaysan, senga ishonmayman, endi xohish paydo bulganda bir narsa o'ylab topasanda xonangdan chiqarib yuborasan. Nechi marta buldi.
- Ishoning menga begim, o'shanda rosttan ham iloji yo'q edi, bilardingizku.
- Seni beging Ismat aka, men hech nimamasman senga. (Aziz undan nariroqqa siljidi. )
- Mendan qochmang jonim, men yoqmaymanmi, nega unda menga yaqinlashishga harakat qildingiz, men sizni bilaman. Birinchi marta hovli supurayotganimda kuzatganingizniyam bilaman, undan keyin doim kuzatib yurdingiz meni, avvaliga ahamiyat bermadim, keyin men ham sizni yoqtirib qoldim jonim, o'zimga yaqinlashtirishga urindim. Sizga erishaman deb yurdim, mana vaqti keldi.
- Ering bor, Dilbar, tug'ri seni yoqtirganim rost, sen bilan yotish orzuim edi, lekin hozir Ismat aka onasi kasalligidan foydalanib, uning xotini bilan yotishni o'zimga ep kurmayman. Bundan tashqari meni tajribam yo'q seks borasida, hali buydoq bulsam.

Aziz juda qattiq seks xohlayotgan bulsada vijdonining buyrug'i bilan divandan turdi.
Dilbar polga chukkalab qullari bilan Azizning oyoqlaridan ushladi, boshini uning chotiga quyib, yig'ladi, keyin yuqoriga qarab:
- Qiynamang meni Aziz, siz uchun 1 soat tayyorlandim,