Hayot chiroyli o'tmoqda edi kundan kunga sevgimiz mustahkamlashar edi... Ancha kunlar otdi va kunlarning birida eng baxtsiz kunlarimning birinchisi boshlandi... Nozi bilan har kun birga yurar edik hatto ubni uyiga bemalol kirib chiqar edim ota onasi bilishar edi va ular ham qizlarini menga uzatishni bir yildan bera tayyorgarlik korishayotgandi buni Nozining ozi aytar edi... Shunday qilib May oylarining birida kechqurun Nizi bilan telda gaplashayotgandim u judayam xomush edi shuncha sababini sorasam ham u shunchaki mazam yoq deb qandaydir gaplar aytardi bu xuddi xayrlashish alvido degandek edi... Men birdaniga kayfiyatim tushib jahl bilan nimalar deyabsan numa boldi ozi dedim u jim turar edi yiglayotgani sezilar edi u bildirmaslikga harakat qilar edi lekin men uni shu darajada yaxshi koramanki hatto Nozini qalbimda his qilaman uni ozimdanda yaxshi bilaman... u duduqlanib zorga gapirishni boshladi... hech nima bolmadi shunchaki Dadam bilan 1 haftaga Moskvaga uchyabmis sizni soginib qolaman shunga deb zorga aytdi man esa ozgina ozimga kelib e shu uchunam shuncha qilasanmi jinnivoy qorqitib yubordingku dedim... U qalbidan juda ezilayotgan edi man buni his qilib turardim... Shundan keyin yana ozgina gaplashdik u zorga gaplashardi misli biron eng yaqin insonini yuqotgandek nolirdi... uning oxirgi sozlari esa ozingizni ehtiyot qiling "BEGIM SIZNING OLDINGIZDA GUNOHKORMAN" dedi va shu bilan tel ochdi shuncha qaytib telefonlar qildim telefon ochgandi smslar yozdim baribir javob kelmas edi oyisiga qildim oyisini teliyam ochiq edi yuragim vahimaga tushib qoldi badanlarim titrab ketardi qanaqa gunoh qanaqa xayrlashuv 5 daqaiqa deganda ongimni yuqotib hushimdan ketdim uni shu darajada sevardimki uni yuqotish men uchun olimdan 10barobar qorqinchli edi... polga yiqilib tushganimni eshitib uydagilar mani balnitsaga olib borishgan kechda ozimga keldim va vahimaga tushib qolganim uchun tinchlantiruvchi ukol bilan mani yotqizishdi ertalab uygondim soat 8:00 edi atrof jim jit sokinlik ... birdaniga xayolimga Nozi keldi shifoxonadan yugurib chiqib uyi tomon shoshardim tilimda faqat shu gap "Nozi ketma, Nozi ketma" uni yuqotganimni yuragim sezar edi xuddi yuragim orniga boshliq paydo bolgandek edi... yolda yugurib ketyapman oyogimga birdaniga shisha siniqlari kirdi oyogim sokin ogriq his qildi qarasam oyogimda poyabzal yoq yalangoyoq yugurayotgan ekanman... Oyogimdagi ogriq yurak ogrigim oldida hech nima emas edi... Yugurishda davom etardim oyogimdan qon oqardi buni hatto sezmas edim... Nozining uyiga yetib keldim uni taqillatdim hech kim yoq edi shuncha taqillatdim zarblar bilan urardim Nozi, Nozi butun mahallaga ovozim bordi hamma uyidan chiqib mani tinchlantirishmoqchi bolishdi... Hammadan sorab chiqdim hech kim ularni qayerga ketganini bilmas edi... Mahalla raislari Nozi koleji hatto eng yaqin dugonasi singlim bilmas edi... kecha oddiy kundek otuvdi naxot bir kunda hayot algov dalgov bolsa ishongim kelmasdi xayolim ozimda mas aqlimni yuqotib qoygandim Nozi ketma degan sozni mingmartalab takrorlardim... shu voqeadan keyin man shifoxonaga yotqizildim... 2oylabm eng ogir kuchli dor darmonlar bilan zorga hayotga saqlab qolishgan eshitishimcha bir necha marta yuragim urishdan toxtagan... Nozining duolari onajonimning duolari meni hayotga qaytargan... 3oylar deguncha ozgina ozimni taniydigan darajaaga keldim aqlim hamon ozimdamas tinchlantiruvchi dorilar bilan hayot kechirardim... Singlimdan har kuni sorardim Nozidan xabar bormi deb u faqat yoq uni hechkim kormagan oilasi bilan ketishibdi shuncha vaqtdan bera qaytishmadi kollejdan sorasgimcha shu kuni Nozining dadasi uning hujjatlarini kollejdan olib ketgan... Yuzim kular aqlimga sigmasdi naxot Nozi meni tashlab ketdi naxot qasamlarida turmadi orzuyimdagi visol onlari qayerga ketdi... shunga oxshash savollar bilan har kun ozimni qiynab shifoxonada davolanardim 1yilu 2oylar bolganda. menga uyga ketishga ruxdat berishgandi Ozimga kelgandum yuragim shundan keyin xasta bolib qolgan bazida tez uradi bazuda toxtab qoladi Nozini unutishim uchun uydagilarin dostlarim qanchadan qancha harakatlar qilishdi ammo befoyda Nozi hatto bir onga xayolimdan ketmasdi men sevgining bir urlik xasta mastiga aylangandim... Shu vaqt davomida hatto nechi marta ozimni oldirishgayam qaror qilgan ekanman va faqat meni xalos qilishgan bu ajaldanham... Shu vaqt davomida mening xastaligim sabab oyim meni deb oz ahvolimga tushdilar... Otam bu gurbatlarga chidamay 2marta operatsiya boldilar shu 1yil 2oy davomida faqat baxtsizliklarka uchradi oilam singlim har kun yiglar becora singlimning fotixasi ham men sabab qaytgan edi... Xudo ozi qolladi va oxiri ozimda iroda topdim va endi hayotga qaytish uchun kurashdim va 2yildan song toliq tuzaldim ammo yuragim xastaligi umrim oxirigacha qolar ekan... Shuncha vaqt davimida Nozini bir marta korish uchun jon berishga tayyor edim... vaqtida sevgi haqida shunaqa gaplar aytishsa faqat kular edim ... sevgi uchun jon berishga ishonmasdim ammo shunday vaqt keldiki bir marta korish uchun jonim garovga tayyor edi!!! Shunday qilib oilamni bunda qaygulardan olib chiqdim biznesimni tikladim singlimni uzatdik hayotim odatiy davom etar edi Har tun kozlarimda yosh qolimda ruchka daftar uxlab qolar edi sevgi bobida devina shoir boluvdim uni vaslini eslab shirin xotiralarda kozimdan yoshlar oqardi. u men oilambi hayotimni barbod qilgan bilsa ham u haqida bir on ham yomon xayol qila ilmas edim unga oxirgi nafasim qolgunicha ishonardim... Kunlar otardi oradan yan yil otdi... uylanish vaqtim keb qolgan edi men esa hamon xayollarimda Nozini utar edim oxirgi nafasimgacha unga xiyonat qilmasdim hatto xayollarimda... Kunlar otdi bir kun uyimga xat keldi Uni oxirigacha oqimasdan hushimdan ketib qoldim yuragim hayajondan toxtab qolgandi... Xatda shu sozlar yozilgan edi " Salom, sevgim ilohi... Gunohkor yoringiz Nozi bolaman shuncha yil sizdan yiroqda qasamimni buzib yashadim... Albatta bunga hayot majbur qildi yaxshilab oqing butun bolgan voqeani sizga aytib beraman bkim shunda meni kechirarsiz... Osha vaqt siz bilan oxirgimarta telda gaplashganimdan sing ertasiga oilam biman Moskvaga kochib borgandik sababi ... undan ancha kunlar oldin mani yurak xastaligim bor edi sizga bildirmasdan yashirib yurar edim... Shifokorga borganimizda tez kunlar davomida meni hayotim yakuniga yetishini aytishgan edi... Faqat bir yoli Moskvada davolasg mumkinligini aytishgan shundan song... Dadam nima qilishini bilmay... bunday katta pullarni qayerdan olaman deb siqilib qolgandilar va dadamning boshligi 43 yoshli Sobiraka agar meni oziga turmushga bersa barcha operatsiyalar xarajatlarini kotarishga vada bergan... Dadam oylab otirmasdan mani katta yoshli erkakga uzatishga rozi bolganlar ozi Sobir aka ikkita xotini bor boy badavlat inson... Shunday qilib Moskvada nechi martalab davolandin yuragim nechi martalab toxtab qolgan lekin sizga bergan vadalarim uchun hayotda qoldim 3 yil davomida davolandi va tuzaldim hozirda yuragim xasta shu darajada sizni sogindimki bir marta sizni korib