-Qizim qachon erga tegasan endi?!
-Uff oyi faqat bugun emas,bugun birinchi ish kunim-ku!
-Unda ayt qachon?Eshigim tagidagi sovchilar meni yeb qo'yishdiku!?
-Mmm,oyii rosa besabirsizda yana ozgina kuting!!
-To'rt yil kutdim,bas men aytgan o'sha Akbar degan bolaga tegasan esli hushli kelishkan yigit ekan,yana bankda ishlarkan!!
-Oyi huddi o'ziz erga tegayotgandek maqtaysiza))
-Bo'ldi jim hazil qima menga choyingni ichda ishinga jo'na yakshanba kuni uchrashuv bo'ladi bo'lg'usi kuyov bilan!!
-Oyiii!
-Gap tamom!!
***
Zarifa shunaqa hazil huzullar bilan oyisini 4 yildan beri aldab keladi.Bu orada PEDinsitutni tugatib ham oldi.Mana o'zini shaxridagi maktablarning biroga ishga ham kirdi bugun birinchi ish kuni.Oyna qarshisida tim qora silliq sochlarini yelkasi uzra tashlab taroqlab o'ziga obdon zeb bera boshladi.Umuman Zarifaga bu yoqimli mashgulot edi. Ayniqsa oppoq koftasini tugmalarini uzaman deb turgan qo'l tegmagan tarang kokraklariga qarab ozining ham havasi kelib ketardi.
Ona tili adabiyot fanlaridan saboq bera boshlaydi.
Maktab hovlisiga kirib borar ekan bolalarning qiy chuv shovqinini korib ozining ham maktab davrlarini esladi mana endi u kattarib oqituvchi boldi..
O'qituvchilar honasida uni maktab direktori Afzal Nosirovich kutib turardi.U ham bu maktabga kelganiga kop bolmagan harakatchan va gapdonligi bilan tezda direktor lavozimiga ham kotarilib olgandi hali ottizga kirmagan uylanmagan boylari baland keng yelkali haqiqiy mansabdorlardek viqor bilan yurar ovozi o'ktam yigit edi.
-Ee kelsinlar Zarifa Qosimovna!
-Assalomalaykum,Afzal Nosirovich!
-Vaalaykum,ho'sh Zarifahon birinchi ish kunigizga tayyormisiz!
-Ha Afzal Nosirovich!
-Shunchaki Afzal aka desangiz bo'laveradi ortiqcha mulozamatlarni kopam hushlamayman!
-Tushundim Afzal aka!
-Yaxshii unda sizga birinchi kundan biroz qiyinroq vazifa beramiz bizning to'qqizinchi"D sinifimizning sinf rahbari ma'lum vaqt dekret ta'tilini olganliklari tufayli hozircha bu sinf rahbarsiz turibdi.Shunga sizdek yosh talabchan muallimani ularga rahbar sifatida tayinlasak ayni muddao!
Ho'sh qani unda ketdikmi!
-Mayli...
Afzal oldidan o'tayotgan yosh muallimaning koftasini turtib turgan kokraklariga och boridek qarab yutinib qoydi.Zarifa buni sezmay qolmadi albatta lekin bunga o'xshagan nazarlarni kopini korganidan o'ziga ham bu qarashlar gohida yoqib ketardi ich ichidan g'ururga o'xshash hisni tuyardi..
Karidor oxiridagi sinfga kirib borishganlarida butun sinf o'rnidan turib bor ovozdan salom berdi.Afzal Nosirovich qisqacha tanishtirishdan so'ng Zarifaga omad tilagancha honadan chiqib ketdi.
Zarifa sinfga bir ko'z yugurtirib oldi, o'ttizva yaqin juft ko'zlar unga tikilib turardi.Zarifa yana bir bor dadillik bilan o'zini sinf bilantanishtirgach jurnalni varaqlab birma bir o'quvchilar bilan tanisha boshladi.Hammasi oddiy bir maromda ammo..
-Shamsiyeva Farangiz!
-Men, ustoz..
Shu qizga kelganda bir muddat undan ko'zlarini uzolmay qoldi..O'n oltiga kirgan bu qizda chiroydeganning barcha sifatlari jamuljam,jingalak qora sochlar qalin qosh ostidan boquchi osmonrang ko'zlar lekin yana nimadir unga yana va yana qarshga undardi lekin u nima?;
Zarifa yana ism familiyalarni o'qishni boshladi.
Birinchi ish kunida aytarli voqea sodir bo'lmadi..hammasi oddiy va bir maromda hayot qonunlari bo'yicha..
Kechqurun hammomda dush qabul qilayotgan Zarifa negadir anchadan beri qilmagan ishini qilgisi kelib ketdi.Jo'mrakdan oqayotgan suvni asta pastlatib illiq suvni oyoqlari orasiga yo'naltrib bo'sh qo'li bilan oxista sonlarini silay boshladi.O'qish ish deb o'zini anchadan beri qoniqtirmagandi.O'spirin qizlik payti bu uning sevimli mashg'ulotlaridan biri edi..
Vannaga cho'zilarkan suvning tezligini oshirib qo'lini klitori ustiga qo'ydi.Barmoqlari bilan oxista tebranma harakatlar qila boshlagach tanasida o'sha bir paytlardagi kabi yoqimli hislarni tuyib lablarini tishlab rohatlana boshladi.
Bo'shanish uchun harakatlarini tezlatarkan boshini vanna devoriga tirab belini biroz ko'tarib klitorini tezroq va qattiqroq ishqalay boshladi.Ami shishib namlana boshladi,Zarifa yoqimli hislarga monand immm ayyy mmm deb ovozlar chiqara boshladi,suv shovqinida bu ovozlar bosilib ketardi.
Bo'shanishiga yaqin qolganda Zarifaning ko'z oldiga o'z o'zidan maktabdagi moviyrang ko'zli Farangiz kelib ketdi,yosh bo'lsada formasi ortidan ko'kraklari ancha sezilib qolgandi qaddi basti ham boshqacha hipchabel huddi aktrissalarga o'xshaydi..Zarifa negadir shu qizni hayolidan chiqarolmadi shu tuni...
Ertasiga ishga kelgan Zarifa sinfda yo'qlama qilgach Farangizning yo'qligini bikib o'quvchilardan so'radi hech kim uning nimaga kelmagani bilmas ekan.Keyin bir o'quvchi Farangizning tez tez dars qoldirishini aytib qoldi..
Tanafus vaqti o'qituvchilar honasiga ketayotganida oldidan Afzal Nosirovich chiqib qoldi.
-Assalomalaykum Afzal aka.
-Valaykum xo'sh Zarifaxon ishga o'rganib qoldizmi!
-Ha asta sekin o'rganib borayabmiz.
-Ha yaxshi..dedi Afzal beixtiyor Zarifaning kokraklariga suqlanib qarab qoyarkan.Bundan jahli chiqqan Zarifa achchiq qilib tomoq qirib qoydi.
-Hhha. uzr sizga bir o'quvchingiz haqida aytmoqchi edim! Farangiz Shamsiyeva degan.
-Ha ha hosh eshitaman!
-Bilasizmi..u qizni otasi piyonistaligi uchun erta o'lib ketgan hozir onasining qarmog'ida faqaaat onasi foxishalik bilan shug'ullanadi!!
-Nima!?
-Ha shunday lekin qiz juda yaxshi qiz,men bilaman faqat sal shu qizga e'tiborli bo'lib yuring.
-Ho'p Afzal aka..
Zarifaning rosa boshi qotdi o'ylana o'ylana ishdan so'ng ko'rsatilgan manzil bo'yicha Farangizning uyini topib bordi.Pastakkina remontalab darvozasi yog'ochdan bo'lgan uy ko'ziga vahimali va befayz ko'rinsada qo'rqib pisib qo'ng'iroq tugmasini bosdi..
Ichkaridan Farangizning qo'ng'irodek tanish ovozi keldi..
-Hoziir..
Eshik ochildi ko'zlar ko'zlarga taqalib yana bir muddat g'alati sukunat cho'mdi.Zarifa Farangizning ko'zlariga tikilib unga ichida qandaydir o'zgacha mehrni tuydi,u achinish emas go'yoki sevgan insoniga bolgan tuyg'ular edi.Lekin bu umuman amalga oshmaydigan his kechinmalar..
-Kim ekan?! Ichkaridan yana bir ayol kishining ovozi keldi!
-Iltimos keting Zarifa opa ertaga o'zim maktabga boraman,iltimos ketaqoling..
Zarifa Farangizning iltijo bilan boqib turgan ko'zlariga qarab yig'lagisi kelib ketdi.Qizginani qiyin ahvolga solmaslik uchun darhol bu yerdan jo'nab qoldi.
Ertasiga Farangiz darslarga keldi..Zarifani ko'rishi bilan ko'zlarini olib qochdi.
Zarifa unu nimalarni his qilayotganini tushunsada u bilan gaplashib okishi kerak edi.Darsdan so'ng hammaga javob bergach Farangizning oldiga bordi.
-Farangiz maylimi bir og'iz gaplashib olsak?!
Farangiz unga bir qarab qo'ydida hop degandek boshini qimirlatdi
Hamma chiqib ketgach Zarifa qizni qo'rqitib yubormaslik uchun gapni uzoqdan boshladi,hazil qildi,kuldirdi tabiat go'zalligi hayot haqida qiziq qiziq voqealar so'zladi.Yarim soatdan ko'proq vaqt ichida Farangizning ko'zlaridagi mung yo'qolib yana chaqnay boshladi.
ikkisi boshlarini qo'llariga tiragancha bir partada