Ha u keldi nihoyat uni uchratdim
bir kuni soat 18 : 45 larda uyda o'zim edim dadam qayergadir ketgandilar
eshik taqilladi ochsam qo'shnimizni bolasi
munisa apa adangiz ichib uxlab yotib qoptilar dedi hayolim qochib yugurib bordim dadam yotardi qo'llardan tortdim kuchim yetmasdi nima qilishni bilmasdim
shunda qayerfandir ovoz keldi
hoy yordam kerak emasmi
yomon bo'lmasdi dedim
shunda uni ko'rdim boshida etibor bermadim bir ammalab birga ko'tardik va uyga olib keldik va joylariga yotqizdik
voyey jonin uh rahmat sizga dedim
yo'g'e nima deyapsiz mani o'rnida bowqa bo'lganda ham shunday qilardi dedi
xo'p kiring
yaxshi qiz shu yerda yashaysizmi
ha
shu qishloqda buvim turadilar ularnikiga kelgan edim dedi
xo'p keling dedim
ismizni aytmadizku.
munisa
maniki jaxongir
xo'p kelinig deb xayirlashdim u ketdi
ertaga yana ishga bordim ishim tugap uyga qaytayotsam orqamdan kimdir gapirdi
hoy qiz qaliysiz
man ketaverdim orqaga qaramadim
ha shunaqada endi a
axiri tuxtab ha nima deysan dedim
voy hechnima uzur faqat dadangiz yaxshimi
deb soramoqchi edim
yaxshi dedimda ketaverdim
uyga bordim dadam ha keldingmi
ovqat qil dedi xop deb kichiri qildim
shuyam ovqatmi deb yedi nokas
man xonamga kirib yotdim ertalab uydan chiqdim va ishga ketdim uni ko'p korardim
u hech kimga o'xshamasdi
asta asta bir birinizga yaqinlashib borardik
bilmadim uni sevib qoldinmikan deb o'ylardim
ancha gaplashib yurardik lekin manga qo'lini uchini ham tekizmasdi
lekin oyning 15 yorug' bo'lsa 15 qorong'u ekan yana qora kunlar boshlandi
davomi bor
bular 90% hayotimda bo'lgan azgina
shirin xotiralarimga ramantika qo'shdim
uzur kimnidir xafa qilgan bo'lsam.