daqiqa davom etdi.
-Ayyyy... kelyapti!
-Ohhhh... ichimga tashlab yubormang tag'in! ...

5-6 kun ham hash pash deguncha o'tib ketdi. Hujjatlarini taxlagan Bekki aka bugun kechqurun Toshkent vokzaliga yo'l oladigan bo'ldi. Qo'ng'iroq keldi...
-Allo?
-Allo Bekmurod, yo'lga chiqdingmi?
-Mana endi yo'lga chiqaman og'ayni.
-O'zimizni ul bul yeguliklardan olvol, u yerga borib vataningni yeguliklarini qumsab qolmagin!
-Aha xo'p!

-Dilya!... Dilfuzaa! chaqirdi xotinini.
-Ha dadasi?
-Menga bir paraxa non sindirib bergin.
-Nimaga tinchlikmi?
-Eyy gapni ko'paytirma!
-Xo'p hozir mana...
-Dadaaaa... endi qaytib kelmaysizmii?
-Iya o'g'lim... nimaga unaqa deyapsan?
-Endi o'ytog'layimga nima deyman? yig'lamsirasi Azim.
-Men kelaman o'g'lim. albatta kelaman. O'rtog'laringga dadam Samarqandga kettilar yaqinda keladilar degin xo'pmi? Azimni ko'zidan tomchi tomchi yosh tusha boshladi.
-Bo'ldi o'g'lim yig'lama! ovutdi onasi.
-Xo'sh... bolalarga yaxshi qaragin men yo'g'imda. Ha aytganchaa... onangdan qarz olib turgin... tez orada pul jo'natsam qaytarasan!
pichirladi Bekki aka. Dilya yanga esa xo'p degan ma'noda bosh qimtib qo'ydi.
-Dinora qizim... Marjona... yuzlaridan o'pdi. Xayr!
-Xayr dadajon, xayr! dedi qizlari . . .
-----
Mana oradan ikki oy o'tti hamki Bekki akadan darak yo'q edi. Na bir qo'ng'iroq, na xat xabar... puli esa aytishni ham xojati yo'q. 3 bola bilan moddiy tarafdan ancha qiynalib qolgan Dilya yanga bolalarni boqish uchun u yer bu yerda ishlab kun o'targa zo'rg'a pul topayotgandi. Magazinga kelgan Dilya yanga Gulnora opa bilan biroz suhbatlashib o'tirdi.
-Ha yanga mullo qalaysiz.
-Haa Dilya yaxshimisiz? Nima gaplar tinchlikmi?
-Hech gap yo'q tinch...
-Erizdan darak yo'qmi?
-Yo'qq... uyi kuysin bunaqa erni!
-Ha siqilmang, darak bo'p qolar.
-Hech bilmadimda, bo'lsa haligacha bo'lardida!
Biroz vaqtdan keyin kichkina qizi Marjona magazinga kirib keldi.
-Ha sen nimaga dumga o'xshab ergashib kelding izimdan? Marjona bo'zraygancha indamay qo'ydi.
-Ha ayasi urushmang, zerikkandurda.
-Ayaaa... gazli suv ichgim kelyaptii, obering!
-Ha uydagi suv teshib chiqadimi? bor o'shandan ichaver! Marjonani labi tushib xafa bo'ldi, Gulnora opa ham indamadi.
-Ey Dilya tashqariga ekkan yangi gulimni ko'rdizmi?
-Qanaqa gul?
-Ana yerni palni girdiga ekilgankuu. Gul bahona Gulnora opa ham Dilya yanga ham tashqariga chiqib ketishdi. Ichkarida qolgan Marjona esa uyoq buyoqqa qaradida sekin sotuvchi tomonga o'tib bordi va ko'zi kassadagi pullarga tushdi. Onasi va Gulnora opa tashqarida qizg'in muhokama qilishayotgandi. Marjona esa vaziyatdan foydalanib bitta 100 so'mlikni g'ijimladida cho'ntagiga solib birdaniga tashqariga, onasini oldiga chiqdi.
-Ayaaa... suv obering.
-Ey bor yo'qol uyga! yedingku qulog'imni!
Marjona indamasdan uyga qarab ketdi...

Yoz oylari. Obedda, kun qizigandan qizigan. Shu payt birdaniga magazinga Marjona yugurib kirib keldi.
-Yanga! dedi ko'zlari chaqchaygancha.
-Ha Majji qizim?
-Gazli suv bering! deya 100 so'mlikni uzatdi. Gulnora opa kulimsiragancha unga qaradida "oyingni ko'ndiribsanda baribir" deb muzlatgichdan unga muzdek bir butilka gazli suvni olib berdi. O'sha paytlarda bir butilka gazli suv atigi 100 so'm edi.
-O'zing ocholasanmi? so'radi Gulnora opa. Marjona esa yo'q deya boshini chayqadi. Gulnora opa stol ustida turgan ochqichni olarkan, qizchaga qarab "tez ichib qo'ymagin, tomog'ing og'riydiya" dedi. "Pst" etgan ovoz chiqdi, Marjona esa butilkani olib yugurib ketdi...

Yoz oylari, kun uzoq, tun esa qisqa bo'ladi. Hatto soat 20:00 lar atrofida ham hali quyoshning yolqin nurlari samoni tark etmagan. So'rida o'tirishgan Gulnora opa va ularning oilasi endi kechki ovqatni yeyish arafasida, darvoza qattiq taqillay boshladi.
-Yanga! O' yanga! yangayuu!
-Ha ha hozir! Bor qara Anvar Dilya yangang shekilli.
Darvozaga qarab yugurib ketgan Anvar darvozani ochdi. Dilya yangani qo'lida ximchi, Marjonani bilagidan qattiq ushlab olgan, Marjona esa jovillab yig'lardi.
-Ha yanga!?
-Anni ayang qani?
-Ayam uyda.
-Chaqirda bu yoqqa.
Anvar shosha pusha so'riga qarab yugurdi.
-Ha kim ekan? Dilya yangangmi?
-Ha o'sha.
-Nima deyapti?
-Qo'lida ximchi! Marjonani ushlab olgan, uni tinmay urayapti! Ayangni chaqir dedi.
-Ibi o'lay! Hozir hozir...
Ro'molini qiyshiq qing'ir to'g'irlab erini shosha pusha erini shatagini kiyib ketgan Gulnora opa birdan Dilyani oldiga bordi.
-Ha kelin tinchlikmi?
-Yanga! Manavi itdan tarqagan eshshakni qarang!
-Ha? Ha Marjona nima bo'ldi? Marjona gapirishga nafasi yetmay yig'lashda davom etardi.
-Bu iflos sizni magazinizdan gazli suv o'g'irlab ichibdi!
-Yo'g'e o'g'irlab ichgani yo'q, pulini bergandi, kelin!
-Eyy shu o'zini olmagan siz bilan men tashqariga chiqqan paytimiz kassangizda puldan o'g'irlab olgan ekanda bu maraz!
-Yo'g'ee... shunaqa qildingmi Marjona? Yig'layotgan Marjona zo'rg'a "ha" degan ma'noda bosh qimtib qo'ydi.
-Ha mayli kelin indamang... yosh bolada hali, bilmay qilgan!
-Ey yosh bolaligi qoldimi so'lim so'qta bo'lib yotibdiku...
-Ha bo'ldi ayasi urushmang, boshqa qilmaydi.
-Hey uyung kuysun sen itdan tarqaganni! yuziga shapaloq tushurgancha dedi Dilya.
-Tez yangangdan kechirim so'ra!
-Ke... k... kechi... kechir... kechiring... yan... yanga! yig'lardi Marjona ...
-Mana yanga 100 so'm, olgan puli!
-Yo'q kelin unday qilmang shartmas!
-Yo'g'e oling yanga!
-Yo'q yo'q... chindan ham shartmas, o'zi sizlaram hozir qiyin vaziyatda turibsizlar...

Dilya yangani ham qo'li sal egriroq edi, kim bilsin bu narsa Marjona onasidan o'tgandir balki. O'sha kuni yarim tungacha Dilya yangani baqirishiyu, Marjonani yig'isi to'xtamadi ...
------

Mana 7 oy o'tti hamki Bekki akadan xabar bo'lmadi. Dilya yanga uni na o'lganini na qolganini bildi. Anvar Marjona bilan yoshi teng bo'lganligi sababli Dilya yanganikiga tez tez o'ynagani borib turardi. Ana shunday kunlarning birida Anvar g'alati narsaga guvoh bo'ldi. Darvozadan kirib borar ekan Dilya yanga ularnikiga tez tez o'tib turadigan Bobur qo'shnisi bilan suhbatlashib ichki kiyimlarini yuvayotganini ko'rdi.
-Assalom yanga.
-Ha Anni qalaysan?
-Anchik... qalay bo'lyapti? so'radi Bobur ko'zini qisib.
-Marjona uydami?
-Haa uyda o'tirgandi, boraver. Anvar uyga qarab yura boshladi.
-Iyyy shoshma... ma manavini torga ilib ket! deya lifchigini uzatdi. Bunga esa Bobur qiqirdab kulib qo'ydi. Anvar hali yosh bo'lgani uchun bunaqa narsalani yaxshi tushunmasdi, shuning uchun ham oddiy holdek uni oldida torga yoyib uyga kirib ketdi. Biroz vaqt o'tgandan keyin Dilya yanga uyga kirdi, uyda Azim, Anvar, Marjona o'ynab o'tirishgandi, Dinora esa maktabda...
-Marjona Anvar borib tashqarida o'ynanglar, Bobur akangiz tokimizni sozlab bersin. Kirmay turinglar buyoqqa xo'pmi? Uchchala bola ham indamay tashqariga chiqib ketdi. Dilya yanga bilan Bobur esa eshikni qulflab ijodni boshlashdi.
-Erizdan darak bo'lmadimi?
-Eyy yo'qoting unaqa erni... siz borsizku! deya ko'rpacha ustiga yotib olgan Boburni ustiga minib oldi va asbobiga ishqalana boshladi. Bobur