SHUKRONA:
- Demak bir ko`rishda Lorenzo Pereni qiz Serenani yoqtirib qolibsizda? -kinoyalai kulgu, - Siz erkaklar hammangiz bir go`rsiz, go`zal ayolni ko`rganiz hamoni sulayiz oqib ketadi!

FARRUH:
- Siz ayollar esa, shoshqaloqsiz! Avval o`ylamay fikr qilasizlar! Men Serenani yoqtirib qoldim deb aytmadim-ku!..

SHUKRONA:
- Davom etavering...

FARRUH:
- Ilk uchrashuvda unda ta`surot qoldirishga harakat qildim. Ayyorlik mujazasam, ibodan mosvo ko`zlariga termulib, go`zalligini math etdim...
Bunday hushomatdan keyin, Serena bilan juda tez til topishdik. Kattalar esa bizni yolg`iz qoldirishdi. Nazarimda Serenaga maqul tushgandim, qiziqib suhbatlashar, turli savollar berardi. Shu jumladan men ham...
Oshga tushgan pashshaday, Marco kelib bizga qo`shildi. Serena Marco bilan yaqindan tanish ekan. U bizlarni qaytadan yana bir bor, tanishtirdi. Marco Ballardini otasidan ham o`tgan maqtanchoq bo`lib chiqdi. So`ramasam ham, o`zini futbolchi ekanligini, aytib bizni Serena ikkimizni o`yinni ko`rgani taklif qildi. O`ynaydigan kulibi esa, Italya 4-Divizyoni o`rtamiyona vakili ekan. Shundan g`ururlanib, turgan maqtanchoqqa bo`sh kelgim kelmadi. Letseyda o`qigan vaqtim kurash to`garagiga qatnashib, ikki, uchta yorliq olgandim. Anchayin ko`pirtirib, o`zimni ko`pkarra O`zbekiston, bir necha marta kurash bo`yicha Osiyo chenpioni deb tanishtirvordim.
Marconi yuziga bir shapati tushurgandek bo`ldim. Kalovlanib ming`irladiyu daf bo`ldi...

Bazim tugab hamma tarqadi, biz esa biroz ko`proq vaqt qoldik. Uyga qaytishdan avval Perenilar oylasi va biz stol atrofiga o`tirdik. Olalarimiz o`rtasida juda samimiy muhut hukmron edi. Lorenzo qizi Serenaga qarab qo`yarkanman, ularni nigohlaridan bo`lajak rishtalar bog`lanishidan mamnunliklarini shundoq sezib turardim. Dadam yelkamga qo`l tashab, manoli qarab qo`ydi. Men esa munosabat bildirishga shoshilmadim. Tilga kirgan Lorenzoni rafiqasi Caralina bizlarni, yani Serena ikkimiz yana bir bor uchrashib ko`rishimizni maslahat berdi. Onam ham maqulladilar. Lorenzo esa bizlarni birga sayohatga chiqishimiz taklifini o`rtaga tashladi. Qizi Serenadan fikrini so`radi. Qizi esa ko`ngli ko`tarib, rozi bo`ldi.

- Farruh sen nima deysan? -dedilar dadam, italyan tilida.
- Shunday go`zal qiz bilan jon diyman! -dedim o`zimni dangan, biroz surbetroq tutib tirjayib Serenaga qaradim. - Parij juda go`zal shahar to`g`rimi?
- Shundan Farruh... -dedi jilmaygancha.

Lorenzo ham dadam ham hursand. Bizni nikohlarimiz ular uchun, ayniqsa Lorenzoga obro`sini mustahkamlab olish uchun zarur. Dadamga esa, boyligini yanda oshirib olishga imkonyat...

Dadam biroz men tomon egilib, o`zbekchada shivirladi:
- Serena senga yoqdimi?
Ota-bola o`zora o`zbekcha gaplasha boshlaganimizdan, Lonenzo va uning rafiqasi hushyor tortdi.
Mendan ko`z olmay, tinmay oppoq tishlarini ko`rsatib jilmayayotgan, Seranaga qarab tirjayib, dadamga shivirladim.
- Ko`ngil hushlik qilgani bo`ladi...

Lorenzoni oylasi o`zbekchani tushunmadi. Ammo onam yal etib, dadam esa o`qiraydilar. Men beyparvo, tirjayib turaverdim.

- Lorenzo biz qaytamiz!
Dadam Lorenzoga ketadigan vaqtimiz bo`lgani aytib o`rnilaridan qo`zg`oldilar.
Yaxshilab, qo`l berib hayrlashdik. Eshikdan chiqarkanman, Serena barmoqlarini o`pib, bo`sa shamolini yo`llab hayirlashib qo`ydi.
``Qizni yuragidin urubman shekili!`` ota-onamga eshitkizdirib g`udurlab qo`ydim...

Villaga kelgunimizgacha dadam lom-lum demadi. Eshikdan kirganimizdan so`ng yorildi.
- Yaramas sen nima deding?
Dadamning hudbinligiga qarshi isyon qiladigan vaqtim kelgandi.
- Nima deyishim kerak bo`lmasam? -ovozimni balantlatdim, - Meni hayotimni o`zlarizcha hal qilyabsiz... Nima men katolk qizga uylanishim kerakmi?
- Farruh dadangga ovozingni ko`tarib gapirma! O`g`lim senga aytgandikku, u mululmon diniga o`tmoqchi! Sen bo`lsang bemani hayollarda, nimalarni gapryabsan!
- Oyi muammo bunda emas! Qizni ko`rdingizku, o`zbekona hayo, ibo umuman yo`q. O`zbekistonda hayo, ibodan musvo qizlar nima ish qilishi bilsayz kerak...
- Jaaa aqilli bo`b ketibsanmi? -dadam kinoya qildilar, - Bu yerda madanyat boshqacha...
- O`z madanyatimdan boshqasini hazm qilolmayman. Menga g`zal barbi kerakmas... Hotinim o`z yurtimni qizi bo`lsin, buvimday mehribom, Muhabbatday hayoli, iboli jufti halol kerak...

Ota-onam hayratga tushishdi.
- Muhabbat!!! Kim u?
- Hechkim... -deb zina tomon yo`naldim, - Charchadim dam olaman, sizlarga hayrli kech...
- To`xta... Hali gapim tugamadi...

Avvaliga merosdan mahrum qilishlarini aytib yo`riqlariga yurg`azishga urundilar.
Nozik joyingni bilib olishsa, qo`rg`oning toshdan bo`lsa ham, birgina kesak bilan uni qulatishlari alamli.

- O`zbekistonga borib kelding, tilin chiqib qolyabdi. Buyog`iga cheklov qo`yiladi...

Dadam jiddiy, bir gapli inson bo`lgani uchun, uladan juda hayiqar edim. Ammo aydi damda haqligimni his qildim.
- Demak bobom, buvim qishloqdagi qarndoshlarda or qilarkansizda?
- Yaramas...
Yuzimga tushgan shapoloq ovozi jaranglab ketti. Dadam o`zlari tutolmay, qo`l kutarvordilar...
Qo`limni bigiz qilib dadamga baqirib gaprishga jurat topdim.

- Siz hudbinsiz dada!
- Biz bilan qanday ohangda gaplashyabsan? -deb o`rtaga onam tushtidi. - Tarbiyashz, madanyatsiz, ota-ona bilan qanday gaplashishni unib qo`ydingmi?
- Oyi meni hayotim, bu meniki, unga arashishga sizlarni haqqiz yo`q...
- Nima?
- Ha, voyaga yetganman. Dadamga aytib qo`ying, menga ularni boyligi keraymas. O`zbekistonga borgizmay qo`yaman deb qo`rqitmoqchi bo`lmasinlar... Istagan vaqtimga, istgan joyimga boraman... Shu yerda yashab, shu yerni odatlarini talab qilayabsizmi, demak men shu jamiyat odatlariga monad, ota-onamdan alohida yashab, o`z hayotimga o`zim egalik qilshga haqliman...
- Sen yakkayu-yagona o`g`limizsan... Bizni tashlab ketomisan...
- Oyi imon yo`lim to`syabdi, bobomdan qo`rqaman akis holda... - zinadan yuqoriga yo`naldim, - O`ylab ko`rilar, xayrli tun...
Zinadan ko`tarib yotog`imga ketarkanman, ortimdan dadamning ``Voy yarmas!`` onamning esa, ``O`zbekistonga borganining tasiri!`` deb aytgan so`zlari eshitildi.

O`zlari o`liy tabaqa deb biladigan oqsuyaklar davrasiga kirgan ota-onamda, o`zga millat urf-odati tasiri anchayin sezib qolgandi. Ota-onamga qattiq-qattiq gapirgan bo`lsam ham, bundan afusda emasdim. O`zimni O`zbek bolasi ekanligimni bot-bot takidlab, ularga ham kimning farzandi ekanligini yodiga tushurib qo`ydim... Ota-onam o`ylab ko`rishlari tayin.
Men esa hech narsadan tashvish qilmay, maza qilib uxlashga yotdim...

Kara Tunen uyimizdagi hizmatkor ayol. Erta tongda uyg`otdi.
- Salom Kara...
- Salom janob, yaxshi dam oldizmi? - Yaxshi o`zing yaxshimisan? Oylang tinchmi?
- Tashakkur janob... -o`ziga yarashgan tabassumini qildi, - Nonushta qilasizmi, yotog`izga olib chiqaymi?
- Yotoqda ovqatlanish odobdan emas, pastga tushaman...

Kara Tunen o`rta yoshli, mallasoch yoqimtoy ayol. Ko`pdan buyun oylamizga hizmat qiladi. Uni hizmatkorlikka olganimizda endigina turmush qurgan ayol