shoshib
-bugun ertalab Toshkentga yukka ketgan, ertaga kechga qaytadi dedi hotirjam ohangda
-bo`pti, yarim soatda o`taman dediyu telni qo`ydi, hayriyat-ee, bugun kuni bilan siqildim endi ozgina yayrab dam olaman ekan dedi o`ziga o`zi, Shaxlo boshqacha doim uni o`ylasa yuragi g`alati bo`lib ketadi yoshi 22 da eri Yangi bozorda kiyim kechak sotadi, erining topish tutishi zo`r, yegani oldi-da yemagani ketida, biroq eri unga befarq yo`q befarq emas xotiniga yetarlicha vaqt ajrata olmaydi ertalab tonh sahardan bozorga chiqib ketadi kun qorayganda qaytib keladi, yarim sumka pulni shahloga beradi-da "taklab qo`ying men juda ham charchadim " deb yotoqxonaga kirib ketadi shu bilan erta tongda uyg`onib yana ishga ketadi, o`zlari 3 xonali kvartirada turadi shu yil oxirida 6 sotixli uyga ko`chib o`tishmoqchi, biroq ahmoq xotin (to`g`ri unga ham qiyin ayol kishiga ham ozgina mehr berish kerak, unga ham puldan boshqa narsalar kerak, unda ham ehtiros bor, ) eridan topa olmagan mehrni, e`tiborni Dilshoddan topgandek edi. Ularning tanishishlari ham bozorda bo`lgan nima ham bo`ldiyu bir necha kun eri (Akmal) ning tobi qochib yotib qoldi, u Shaxlodan o`zining o`rniga bir necha kun do`konni boshqarib turishini so`radi, Dilshod ham o`ziga ust-bosh qilgani bozorga chiqqandi, bu tasodifmi yoki taqdirmi nima ham bo`ldi-yu ular tanishib qolishdi, boshida Shaxlo Dilshodga hatto e`tibor ham bermagandi, keyin-keyin u do`konning oldi-da ko`p o`rlashadiga bo`lib qoldi, ertasiga ham keldi, indiniga ham har kelganda eng zamonaviy, eng qimmat kiyimlarni tanlab olardi, 3 kun ichida Shaxlo Dilshodning qarmog`iga ilindi-qo`ydi, Shaxlo ko`pchilik yigitlarni tunlarni o`g`irlagan, yumaloq yuzi, sho`rvada pishgan olmadek qip-qizil yanoqlari, angishvonadek keladigan lablari, ohu misol ko`zlari, chiroylik qomati DIlshodning ham aql-u hushini olgandi, u bilan tunlari telefonda suhbat qurib chiqardi, shaxlo har chand bu yigitchani unutishga, oilasini o`ylashga, Akmal akasiga hiyonat qila olmasligiga o`zini majburlasa ham lekin Dilshodning nimasidir uni o`ziga ipsiz bog`lab qo`ygandir, mana shu kungacha chidadi, bugun Akmal Toshkentga ketdi-yu tasodifan Dilshodni uyga chaqirish hayoliga keldi, u Dilshod bilan faqat suhbatlashib o`tirish maqsadida uyiga taklif qilgandi bu, biroq Dilshodning niyati boshqa...
Shaxlo yoshlik davrini tez-tez qumsab turadigan bo`lib qolgandi, yoshligi qishloqda o`tgan u voyaga yetkani sayin ortidan yuradigan mahalla yigitlari ko`paya borardi, biroq u hech kimni pisand qilmas, chiroyiga bino qo`ygan mag`rur qizlardan edi, unga yaqinlashgan Yigitlar shag`am oloviga atrofida ayla-aylana o`zini kuydiradigan parvo misol jarohat olardi biroq ularning tani emas yuragi, qalbi jarohatlanardi, hali 9 sinfni bitirmasidanoq uyidan sovchi arimay qoldi ularning ichida oddiylari ham bor badavlatlari ham, o`qimishlilari ham bor omilari ham hullas o`sha paytlarda qishloqda Shaxlo desa yigitlar o`zlarini yuraklarini changallab chuqur uxx tortishardi, biroq Shaxlo qishloqda yashashni bir umr sigir-u tappilar atrofida o`ralashib yurishni hoxlamas u shaxarda yashashni orzu qilardi, nihoyat o`sha sahxarlik kuyov ham topildi kuyovning ota-onasi ham o`zlariga to`q honadaondan ekan 2 oyga qolmasdan qasrabadabang to`y qilib olib ketishdi, 1 oydan keyin ularni alohida kvartiraga chiqarib qo`yishdi, dastlab shaxarda yashash Shaxloga yoqdi 3 xonali kavartirada mazza qilib yashar akmal har kuni unga turli xil sovg`alar olib kelar kechasi allamahalgacha shaxar aylantirar, tuni bilan Shaxloni xoli joniga qo`ymasdan "Qoniqtirb" chiqardi, bu xol yarim yilcha davom etdi keyin Akmal ham ishdan kech qaytadigan keliboq uxlab qoladigan, Shaxloga uncha e`tibor bilan boqmaydigan bo`lib qoldi, Shaxlo va Akmal o`rtasida qandaydir o`tib bo`lmas jarlk paydo bo`layotganga o`xshardi biroq Shaxlo sabr bilan kutardi man to`ylariga 3 yildan oshgan bo`lsa ham haligacha farzandlari yo`q, o`zining ko`rinmagan doktori qolmadi bir safar "Akmal aka siz ham bir marta doktorga ko`rinsangiz bo`lardi" degannda "nima man sizga Xunasamanmi? doktorga asbobi turmaydigan xezalaklar ko`rinadi borib olib asbobini ko`rsatadi" deb juda jaxl bilan uni koyib bergandi, Avvalari Akmal hech qachon Shaxloga bunchalar qattiq gapirmagandi shu-shu Shaxlo boshqa doktor haqida og`iz ham ochmadi.. eshik qo`ng`irg`i Shaxloning hayollarini buzib tashladi, sekin o`rnidan turib eshikni ochdi qarshisida Dilshod iljayganicha turardi, bir qo`lida kottakon sumka yana bir qo`lida guldasta, -salom, salom, guldasta zakaz qiluvmidilar? dedi Dilshod qo`lidagi gulni Shaxloga uzatarkan
-keling Dilshodbek, namuncha ovora bo`lib shuncha narsa ko`tarib yuribsiz? dedi qiz xijolat bo`lgan qiyofada
-iye, ovorasi bor ekanmi? sizga bir emas 10 ta guldasta ham kam, shunday go`zal qizga 1 ta guldasta olib kelsak olib kelibmizda dedi yana o`sha boyagi yangroq ovozda, shu yerdan kuzatib yuborasizmi? dedi astoydil arazlagan bo`lib
-voy, yo`q, kiring-kirng marhamat dediyu u bu kim yo`qmikan deb eshik yopishdan oldin atrofga qarab qo`ydi.
ikovvalri birgalashib dasturxon tuzashdi, dasturxon tuzayotganda ham Dilshod qizning u-yoq bu yog`idan ushlab, hatto bir safar o`pib ham oldi Shaxlo salgina qarshilik qildi-yu baribir anchadan beri sog`ingan erkak tafti uni ortiqcha qarshiilik qilishiga yo`l qo`ymadi, Dilshod gapi hech qovushmasdi, u bu yerga suxbat qurish un emas boshqa narsa un kelganini bilar shuning un ko`p cho`zmasdan muddaoga o`tib qo`ya qolish kerak deb o`ylardi, biroq Shaxlo unchalik shoshilmas turli-tuman mavzularda uni so`roqqa tutar, oshxonaga kirib olib bir narsalarni pishirar edi, oxiri Dilshodni toqati toq bo`ldi u oshxonaga chiqib bir narsalarni archayotgan Shaxloning orqasidan borib mahkam quchoqlab oldi, bo`yinlaridan sekin asta o`pa boshladi, qizdan taralayotgan atir isiga bir dam mast bo`lib qoldi-da uning boshiga tang`ib olgan qizil sharfini yechib tashladi. >>> Davomi bor