oilasi bilan bordi keldi qilamanmi, qizi kasal b6lsa menga nima." u shu 6ylari bilan k6zi ilinib turganida amakisining "bek... tur keldik" (uydagilari uni bek db chaqirishardi menimcha qisqartirish u-n b6sa kerak) deganidan keyin boshida biroz og'riq b-n mashinadan tushdi lekin hamon 6z hayollari bilan edi. Hayolot olamidan esa unga juda tanish b6lgan eshik q6ng'irog'i olib chiqdi. U ochilayotgan osha tanish eshikka qarab faqatgina "E hudo nahotki u meni..." deya 6ylashga ulgurdi holos. Ichkarida Zarina yuzlaridan rang qochgan bir ahvolda, huddi Muhammad kabi hech narsaga tushunmasdan turardi. Muhammad hozir hech narsani fikrlamas, sezmas, eshitmas edi. birozdan s6ng chakkasining 6ng qismidagi og'riqdan keyin fikrlay boshladi.
"Yugurayapmanmi? Qayoqqa ketayapman, nimalar b6layapti menimcha bu tush, boshim og'riyaptiku 6zi nega og'riyapti" U qayerga va nimaga yugurayotganini bilmasdi balki qochmoqchi b6lgandir biroq inson 6zidan qocha olmaydi.Bir necha kundan s6ng barchasiga, taqdiriga tan berib uning uyiga bordi eshik oldida turarkan notanish kampir "ular ketishdi rossiyaga xolasinikiga" degan gapidan s6ng "t6g'ri 6ylabdi men ham uni unutishim kerak" degan fikr bn yashay boshladi. Hayoti iziga tusha boshladi. Onasi topgan qizlar ichida Mohira degan qiz unga maqul keldi, t6yga bir oy qolganda esa