qotgan qutog'ini kerakli teshikka asta-asta tiqa boshladi. Borgan sari tezlikni va kuchni oshirib borishi juvonga xush yoqayotgani uning ingrashlarining tembridan bilish mumkin edi. (Aaaooo ooaaaxxx immm oyyy aayyy joon sekiiin. )
Farxod ko'p kuch talab qiladigan bunday pozadan tez orada voz kechib, keyingisiga o'tdi: juvon divan dastagini ushlab turdi, Farxod uning orqalariga qutog'ini bir-ikki ishqalab, keyin belidan ushladida, asta-sekinlik bilan itara boshladi. Bu vaziyatda Nazokatning tanasi va osilib turgan ko'kraklari oldinga orqaga borib kelardi.
Taxminan 5 daqiqadan keyin Farxodniki kela boshladi, buni Nazokat ham sezdi va yigitga "ichimga kataversin jonim, chiqarmang tashqariga, mazza qildiring endi oxirigacha" dedi. Farxodda ham tashqariga tukish niyati yo'q edi. Oxirida 5-6 marta chuqur zarba berdida, to'xtab qoldi. Ikkalasi holsizlanib polga yotib olishdi.

{{{Uyda Nazokatdan tashqari hech kim yo'qligini bilgan Farxod bir necha kundan beri xayolan qilayotgan narsasini reallashtirishni rejalashtirdi. Yosh kelinoyisiga xonasini yani boloxonani tozalab berishini aytdi. Nazokat xonaga kirgach, Farxod eshikni qulflab quydida, juvonga niyatini aytdi. Nazokat avvaliga bu taklifni rad etdi, keyinchalik bu baquvvat yigitdan xalos bula olmasligini bilib va o'z eridan 2 yildan beri farzand kura olmayotganini hisobga olib, qaynukasiga rozilik berishga qaror qilgan edi. }}}

Aloqadan keyin Farxod qilgan ishidan afsuslandi, bir necha kun akalari va kelinoyilari bilan ovqatlanmadi. Kimdir bilib qolishidan qurqib yurdi.


Oradan 1,5 oy o'tdi.
Farxod hovlida yer choparkan, Nazokatni xonasi tomon tez-tez qarab quyardi. Bugun ham ikkalasi uyda yolg'iz, Farxod uni xohlayapti, lekin qurqyapti, ikkilanyapti. O'ziga o'zi "xonasiga kirib, tezlik bilan sikib chiqaymi,.... e yo'q, o'zimni kelinoyimku, nima qilaman,.... agar o'zi xohlayotgan bulsa hozir chaqiradi meni, o'zi chaqirsa borib qilaman" deya endi fikrini tugatganida, Nazokatning "Farxod akooo, bu yoqqa keling, gap bor" degan yoqimli ovozi eshitildi. Farxod xuddi kutib turgandek kurakni tashlab darrov uning oldiga bordi, ikkalasi quchoqlashib, uy ichiga kirib ketishdi.

Oradan bir daqiqa ham o'tmay, Farxod tushkun holatda xonadan qaytib chiqdi, "bulishi mumkinmas, bir martada ham bulib qoladimi, naxodki akamni xotini mendan xomilador bulsa, endi akamni ko'ziga qanday qarayman" deya hovlida uyoq buyoqqa aylanardi. Birdan to'xtadi, tezda xonasiga kutarilib, yangiroq kiyimlarini kiyib, qulida kichkina sumkacha bilan qaytdi, keyin ko'chaga chiqib ketdi.

Shu bilan qaytib ko'rinmadi...

Bu safar akalari ortidan borishmadi ham.


8 oydan keyin.
Ayupovlarni uyida bayram. Yahyo farzandli bulganini nishonlab beryapti. U kattaroq ishda ishlagani uchun tanishlari ham ko'p, barcha xonalar mehmonga to'la. Hovlida bazm: mahalladagi yoshlar, o'smirlar va ayollar o'yinga tushish bilan ovora, xonalarda esa erkaklar ichib olib, bemani gaplarni aytishib kulishib yayrab o'tirishipti. Xullas hamma xursandchilik bayram qilyapti.

Lekin bu bayramni Nazokatning podvalda uksus kislota ichib, o'z joniga qasd qilgani buzdi.


TAMOM!!!