Xo'sh, nimadan boshlasam ekan.. Har kungiday, ishdan uyga qaytdim, ayolim chiroyli muomalada kutib olar edi-yu, bu safar, qovog'idan Alyaskaning nayza qorlari bilan qarshilab oldi. Birdan qo'rqib ketdim, "Nima ishxonamdagi yosh qizni bilib qoldimikan-a?" yo'g'e unday emasdir?! Birdan hayolimga haqiqiy manzara kelaboshladi: Axir ishxonamda qiz bola yo'q, hammasi ayollar bo'lsa, keyin kaminayu-kamtarin (skromniy ruschasiga, clever inglizchasiga adashmasam), vafodor er bo'lsam, yosh-yosh onasi o'polmagan kampirlarga qaramasam, menga nega aybdorday qaraydi?
-Xa nima xotin?-dedim raislarday ovozimni ko'tarib... [Xoy, o'quvchi, boshlanishi yoqdimi?? Lekin xulosa hali erta bu hikoya meni ishqiy hayotim haqida emas, ayolim bn tungi munosabatlarim haqida ham emas, bu hikoya shunchaki, 6 yoshli o'g'lim haqida]

-Adasi, o'g'lingizga jin urganmi bilmadim bir narsalar deb, aljiragani-aljiragan... [aljiramoq- so'zini ma'nosiga unchalik tushunmayman-u, menimcha mast (alkash)ni o'ylamay gapirishiga o'xshagan narsa bo'lsa kerak deb bilaman, aybga buyurmaysiz, xotinmin shunaqa shevada gapirib turadi]
-Nima ichib olibdimi?-dedim shu 1chi bo'lib hayolimga kelgani uchun.
-Siz ham aljirayapsizmi? Ota bo'lib bolangiz bilan gaplashib, qo'ying! [odatda "ota bb gaplashib qo'ying" degani, ota kamarini olib, kamar bolaning ketida CHAARSSS deb tilga kirardi] Men ham shunday otalarday kamarimni qo'limga olib, o'g'limni xonasi shoshildim.
Eshikni ochib-Ey bola sen..-deb baqirishni boshlayotgandim. O'g'limni -Assalomu alaykum, Ada xonamga xush kelishsiz!-degan xotirjam ovozi, jaxlimni tarqatib, kayfimni uchirib yubordi. (kayf deb yozganimni o'qib, mast ekan deb o'ylamang, men ham ota bo'lib bir kayf qilib baqirgim kelgandida..)
-Ada, kamar bilan meni urasmi?-dedi hayronatomuz nigohlar bilan.
-Xxxaa,-deganday bo'ldim.
-Nima ada, siz uylanaman deganizda, opoqim sizzi kamar bn urganmidi?
Bunday savolni kutmagan edim. Gapimni topolmay, o'tirib qoldim.
-O'g'lim, uylanging keldimi?
-Xa, bir o'zim kotta xonada uhlayverib, zerikdim.
-Sen, avval, maktabga kir, tamomla, kollej-litseyni tugat, keyin biror yoqtirgan kursdoshingni maslahatlashib olib beramiz.
-Ada, shuncha yilda qarib ketaman-u?
O'g'limni gapini hazilga olib, jilmayib
- Bog'chadagi do'stimni qizi Kamola yoqib qoldimi-a?
-Adaaa, u yoshku, keyin uni hatto ko'kraklariyam chiqmagan, Manga bog'cha opam Nargiz yoqadi, o'shanga uylanaman-deb o'g'lim, govda qismida ikki qo'lini bog'ladi. Ichimda duduqlanib, "ko'kkko'krak" debman. Boshqa otalar farzandini bu gapi uchun urushgan bo'lar edi-yu, lekin men bunday qilolmadim, vaziyatga oydinlik kiritmoqchi bo'ldim.
-Nargiz bog'cha opangni yana nimasi yoqadi?-deb so'radim, chalg'itish maqsadida.
-Ada, u rosa chiroyli, mani u doim "asalim" deb chaqiradi. Uni o'psam qarshilik qilmaydi. Obed vaqtida yonimda olib yotaman. Ko'kragidan ushlasam, erkalatib "voy jinni" deydi, oyog'i ham tekkis, oppoqqina,doim kalta kiyib yuradi. Ketiga hazil qilib ursam, yuzimdan o'pim qo'yadi, keyin uzumim katta bo'lib qoladi. Uni Nargizga ko'rsatsam...-deyayotgan joyida, og'zini kaftim bilan yopdim. Davomini eshitgani qo'rqdim. Miyamga esa, 1chi bo'lib, "uylangunimcha, biror qizni o'paolmaganman-a"-degan hayol keldi. Nima qilishni, nima deyishni bilmay, ruxshunos do'stimni yoniga borib, bo'lgan voqeani aytib berdim, keyin u ham qandaydir professor doktor do'stini chaqirib, bir qancha ilmiy baxs-munozara, tortishuvlardan keyin o'g'limga tashxis (diagnoz edi ruschasiga, inglizchasini bilmaymayman) qo'yishdi. Emishki, o'g'limda million boladan birida uchraydigan "erta bolag'atga etish" kasali bor ekan. Tushunganim shuki, o'g'limda 25-30 yoshdagi erkaklarda uchraydigan shaxvoniy xirs paydo bo'lib, hatto ereksiya ham rivojlanib, uzumi banan bo'layotgan ekan. Bu xulosalarni ayolimga aytgan edim, qayta-qayta 4marta yutinib qo'ydi, menimcha nozik masalani tanasiga singdirishi qiyin bo'ldi shekeli. Ayolim xomush, lablari qaltirab, -Nnnima o'g'limizni uylantiramizmi?
Yo'q-dedim shosha-pisha,
-Onasi, muammo bunda emas, o'g'limiz-ku qattiq nazorat bilan tarbiyalasak, bu davri tez o'tib ketar ekan-u, lekin bu tashxisdagi bolalar maktabda o'qishi umuman mumkin emas ekan. Nafsi, shaxvatini boshqaraolmay, o'quvchi qizlarni zo'rlab qo'yishi ham mumkin ekan.-to'g'risini aytib ayolimni qo'rqitib yuboribman. -Voy doood, endi go'dak bolamizni qamashadi, bizlarni ham yo jinni xonaga, yo qamoqqa tiqishadi- deb baqirib yig'lab qoldi. Barcha bilgan shirin so'zlarimni, bir chetdan qulog'iga pichirlab, xotirjam qildim. O'g'limiz bilan gaplashishga va'da berib, ko'ndirdim. Kechasi farzamdimni yo'qlab, uhlayotgan xonasiga kirdim. Bog'cha opasini rasmini yoniga qo'yib, uhlayotgan ekan. Yoniga kelib o'tirishim bilan, uyg'onib ketdi. O'g'lim bilan erkakchasiga suhbatga chorladim...

(davomi bor...)

P.S. Menga jaxl qilmanglar barcha hikoyani bir sahifaga sig'diraolmadim, davomini o'qishni unutmanglar...