бўладими....

Алданг мени дейди шўрлик...

Тамом бўлаёздим. Кап-катта савлатли ўғли хам юзларини беркитганча силкиниб йиғларди... Яхши шифокор келиб қолди шартта кириб кетдим.

Деразага термулиб, энди ўтирган, сочлари ўрилган бир тутам, ўсмалари ярашган, юзларидан нур ёғилиб турган бу қиз ана-мана ўлиши мумкин десанг хеч ким ишонмасди.

Хеч ким кўзини уза олмасди бугун ундан.

Сўнгги гул бу деб қўйиб операцияга чиқиб кетган Алишер Зиёдани тайинлагани сабаб, Зиёда бу вақт ичида ўзгариб олганди.

Алишер кириб келдию...жим бўлиб қолди. Зиёдани ёнига келиб анча жилмайиб қараб ўтирди.

Шу куни уни ёнидан кетмади, бошқа касалларини илтимос қилиб тақсимлаб берди хам. Шифокорлар индашмади чунки бўлимимизда хаммаси аён эди. Мен эса Алишер шунчаки бу қизни умри қисқа бўлгани учун кўнглини оляпти деб қайтанига хурматим ошди.

Эрталаб навбатчилик топширилишидан аввал бир қиз кириб келдию Алишерни четга тортиб бир нарса деди, мен коридорда туриб ялт этиб қарадим, Зиёда хам қараб турибди.

Алишер чехраси бирдан ёришиб, халиги қизнинг гапига қувнаб хурсанд бўлиб тезда халатини ечиб шошиб чиқиб кетишди.

Зиёда бир бонкани ураман дедию қўллари гуллар ёнига боргач тўхтаб орқага секин олди. Аста ўтириб жим қолди. Ўзига разм солди.. Бечора гулни уриб синдириб уни қайтарганим билан соғлом қиздан кечиб мен ўлаётган тўшакка михланган қизни севармиди деб ўйлаган бўлса ажабмас...

Бироз ўзига разм солгач оёқларини, баданларини ура бошлади....

Навбатчиликни топширганим боис қола олмадим, ичим эзилиб кетди.

Лекин тезда Алишерга қўнғироқ қилдим, келган қиз Алишернинг синглиси экан, Алишернинг туғулган куни бугун экан отаси унга мошина олибди, шунга шошиб кетибди. Алишернинг хурсандчилигидан Зиёдани бу холатини айтмай қўя қолдим.

Икки кун ўтгач Алишер шифохонага борадиган жойимизда эртароқ учрашишимизни илтимос қилди.

-Ховлида настарин қолмаганку, хозир борсам ўзинг биласан аниқ настарин ерда ётган бўлади, темболее хайрлашоми кетувдим кетимдан отворган бўлсаям кере дея кулди. Мошинадаман ғирр этиб бориб бозордан олиб кейин борамиз-деди.

Бирга бир тутам настарин олиб шошиб келдик. Дераза олдидан ўтар эканмиз ўша кунги оппоқ настаринлар жойида қилт этмай турганидан ажабландик.

Менку майли тушунгандек шошиб мошинадан тушиб югуриб кириб кетдим, Алишер хам ниманидир сезди у хам югурди. Бирга шошиб кирдик...

Зиёданинг ўрни бўм-бўш....

Коридорда Алишерни кўрган шифокору хамширалар ерга қараб қолди. Фақатгина бири айта олди...

-Сиз кетган кунингиз бўлди...

Алишер шартта келиб бонкани ўзи қўли билан уриб тушириб ёш боладек йиғлаб юборди.



Ундан кейинги воқеаларни тасвирлаб хам бера олмайман айта олмайман хам. Алишерга ачиняпман. Бу кетишда ўзини тамом қилади. Дераза олдидаги каравотга касал ётқизмайди, навбатчиликда фақат ўзи ётади.

Зиёдани у севиб қолганини мен билмасдим, қизиғи у хам билмаган экан.

Орадан ойлар ўтяптики ўзини тамом қиляпти. Неча маротаба навбатчилик пайти ичиб олгани учун хайдашмоқчи хам бўлишди.

Воқеадан хабардор бўлим мудири Зиёданинг каравотида маст йиғлаб ухлаб қолган Алишернинг ёнига келиб узоқ қараб туриб рахми келиб яна ортига қайтади.

Алишерни севаман....у эса..

Мана яна бахор келди....настарин гуллайди... Лекин жонлантириш бўлимимизда унинг ифори бошқа сезилмаса керак. Ховлидан ўтиб унинг исидан кўнгиллар яйрамайди, у воқеани эслаб фақат ўртанади. Алишерни ахволини ховлида настарин гуллагач тасаввур хам қила олмасам керак..

Деразани энди улар безамайди.

Ерга чилпарчин бўлишдан чарчаган настарин гуллари...


Эххх севги