SIRLI KUNDALIK...

1 - QISM...

Guldan so`radilar ey nozik nihol.
Dunyoda sendan ham go`zalroq ne bor?
Gul javob berdi: boshini egib.
Bergan vadasiga vafo qilgan yor...

Shaharning shovqinidan qutulib, keng ko`cha bo`ylab yuqoriga ko`tarib borayotgan Madina yona-atrofga tez-tez qarab qo`yardi. Qo`lida eski rusumdagi Nokia telifoni. Unda raqamlari juft-juft bo`lgan, chiroyli no`mer terilgan.
O`n besh daqiqa avval, yuzini qizargan voqeani hayajonidan haligacha qutila olmagan. Nogohon olingan bo`sani tami esa, lablariga qo`nib olganday.

Titrayotgan yuraging har bir urishi, uning hislarini boshqarayotganday. Beyhosdan bosh barmog`i ko`k tugamachani bosib yubordi.

- A`loo`! - dag`al ovozni eshitib, Madina so`zini topa olmay qoldi. - Kimsan?
- Men Madina! -dedi, hayajondan titrab.
- Jonim senmisan, kutmagandim! -ovoz muloyimlashdi. - Darov sog`inib qolisanda?
- Ummm! Umar aka... - yuzi yada qizardi.
- Seni sevaman asalim!
- Menam... - yuzma-yuz gaplashgandan telifonda gaplashish osonroqday tuyuldi Madinaga.
Ammo suhbat ham uzoqqa cho`zilmadi.
- Jonim keyin qo`ng`iroqlashamiz xozir ruldaman...
- Ho`p! -dedi biroz arazlaganday telifondan chiqayotgan qisqa signallarga quloq tutib...

O`N BESH DAQIQA AVVAL...

Ko`pdan buyon Umar Madinaga ko`z tashlab yurgandi. Madina ham allaqachon Umarning e`tobrini tortganini bilgandi. Shuning uchun ham Sarvardan arazlab u bilan orani ochish, fursatini kutayotgandi. Bugun kollejdan chiqishiga yoniga mashina kelib to`xtadi.
- Tashab qo`yaymi yaxshi qiz?
Qanday omad. Madina bundayin imkonyatni qo`ldan boy berishni ahmoqgarchilikka yoydida mashinaga o`ltirdi. Salom alikdan keyin:
- Judayam ochilib ketibsan, jonim! -dedi Umar birinchi uchrashuvdayoq jonim deb qo`l yurgurtirdi. Qo`llarini sikorisdan olib, Madinani barmoqlari ustiga qo`ydi.
- Yo`lga qarang, mashinani urvolasiz! - qo`llarini tortib oldi Madina.
- Mashinani urib olsan, bunga sen aybdor bo`lasan?
- Aaa...!
- Chunki chiroyingdan ko`z uzolmayabman! - Umar endi qo`llarini Madinani sonlari ustiga qo`ydi...
- Umar aka, mashinani to`xtating, - Umarni qo`lini, nariga surdi. - Uyog`iga piyoda ketaman...
Mashina to`xtagach, Madina tushishga chog`langandi. Umar ko`ylagidan ushlab qolgandi. Madina u tomonga o`girilgan chog`da esa, Umarning qaynoq lablarini his qildi. Birinchi bo`saning unutilmas ehtirosiga, Umarning ``SENI SEVAMAN`` deb aytgan izhori qulog`i ostida yangradi.
Qattiq hayajondan o`zini yo`qotib qo`ydi. Hatto qo`l telifoni tushib ketganini ham sezmadi.
Umar asta uning yuzlaridan silab erkaladi.
- Senam meni sevasanmi? - Umar pastga tushgan telifonni qo`liga olib unga raqamini terdi. - Agar sevsang menga qo`ng`iroq qil?

Madina mashinadan tushib, ko`pham o`ylab o`tirmadi, Umarga qo`ng`iroq qildi.
Hammasi ko`z-ochib yumguncha sodir bo`ldi. Birinchi uchroshuv, birinchi bo`sa, birinchi izhor...

Madina uyi tomon ketar ekan, shu voqeani tahlil qilardi. Ongi shuviriga esa haqiqiy yigit shunday bo`lishi kerak, u sevgisini, xislarini yashirishi shart emas degan fikr o`rnab qolgandi. Shuni uchun Umarni qilgan ishini oqlardi. Sarvarga ohshaganlar bo`lsa, uch yil bo`lsa ham qo`l tekkazishga botina olmaydi.
Aslida-ku Sarvar ham yomon yigit emasdi, ammo taroziga solganda Umar tomondagi pallasi ko`proq tosh bosayotganday...

Uyiga yaqinlashganda darvoza oldidagi, yuk mashinasini ko`rib hayoli chalg`idi. Hovliga qadam qo`yganida, mamnun qarshi olgan dadasini ko`rdi.
- Assalomu a`laykum!
- Va`alaykum assalom, ona qizim kelyabsizmi? -dadasi nimadandur xursand. - Xonayzga bir qarab qo`yingchi...
- Jovon olib keldizmi?
- Ha qizim...
- Rahmat dadajon...
- Arzimaydi... Men ishga shoshib turgandim. -dedi dadasi istamaygina suxbatga nuxta qo`yib.
Madina dadasini kuzatib qo`ygach, xonasiga shoshdi. Endi uni ham xonasida jovon bor, endi u ham kiyimlarini samjonlab jovonga iladi, taxlaydi. Ammo xonasiga kirganch, hafsalasi pir bo`lib kravatiga o`tirdi. Sal o`tmay ortidan onasi ham xonga kirdi.

- Ha, qizim yo`qdimi?
- Oyi eski-ku? -Madina qoshlarini chimirdi.
- Eski bo`lsa ham yaxshi-ku qizim!
- Uuufff oyi... Nuqul menga qolganda shunaqa bo`ladi. Avvalgi safar, devon degandim eski kravat olib berishdi. Telifon desan, eng eski telifon, endi kimlardandur qolgan eski javon! Nimaga doyim biror narsa so`rasam eski, yo arzon narsa olib berasizlar?
- Qizam hammasi asta sekin bo`lyabdi. Ana sovchilar kelib turibdi. Hali to`yinga yig`ishimiz kerak. Hozircha shularga...
- Eeeyy... Bunaqada dadam to`yimga ham ahlathonadan, eski mebellar topib keladilar! - Madina arazlab yig`lay boshladi. - Agar dadamga o`xshagani uchrasa. Menam sizga o`xshab... -Madina achchiq ustiga gapirgani uchun bu so`zlari onasiga og`ir botayotganini sezmasdi ham.
- Qizim dadang erta-yu kech ishlayabdilar. Biz uchun tinim bilmaydi. Mana bugun ham ismenga ketdilar, - Onasi xonani tark etar ekan. - Qizim eng kuchli inson sabr qiladigan. Eng baxtlisi esa shukur qiladigan inson...
Onasini bu nasihati yana bir safsataday tuyildi. Arazlab kiravatiga yotib oldi. Hayotidan nolib, ancha vaqt yig`ladi. Bir payt telifoni jiringladi, avvaliga e`tiborsi yotaverdi.
Umar aka bo`lsa kerak degan fikr hayoliga keldi-yu, shoshib telifonni qo`liga oldi. Telifon ekiranidagi Sarvar aka degan yozuvni ko`rgach, kayfiyati yanada tushib ketdi.
Qulog`iga yoqmagan, onasini nasihati, allaqachon ko`ngli sovib bo`lgan, sevgan insoni Sarvarni telifon qo`ng`irog`i, yo`parasida devorni yarmini egallab turgan eski javon. Bularning hammasi Umar turgan tarozi pallasini kuchli bosib, Sarvar turgan pallani uloqtirib yubordi.
Barcha alamini esa telifon xotirasiga yozilgan Sarvarni no`meridan oldi. Uni o`chirib tashladi. Shundan keyin ham ikki, uch bor jiringlayvergach, telifonini yostiq tagiga qo`yib qo`ydi. So`ng hafsala bilan o`rnidan qo`zg`aldi. O`ziga yoqmagan, ammo bugundan boshlab foydalanishgan majbur bo`ladigan javonni ko`zdan kechira boshladi. Avvaliga kiyim iladigan, taxlaydigan bo`lmalarni, keyin esa tortmalarni bir-bir ochib qaradi. Shunda eng pastgi tortmani, ichi biroz sayoz ekanligini, orqa tarafida yashirin bo`lmachasi borligini sezdi. Hayoliga kelgan birinchi narsa esa, kimningdur yaxshirgan katta miqdordagi boyligi, pul yoki tilla buyumlar bo`lsaya degan o`y bo`ldi. Biroq bu hom hayol bo`lib chiqdi, ichida miqavasi qalin, judayam eskirib ketgan daftar chiqdi xolos...

Kiyimlarini alishtirdi, yangilarini javonga ildi. Boshqalarini taxlab qo`ydi. Kitob daftarlari esa tortmalardan joy topdi. Xonasi saramjon-sarishta bo`lganini ko`rgach sal bo`lsada ko`ngli yorishdi.

Buyog`iga nima qilish kerak?
Tezroq Sarvar bilan orani ochish, Umarga esa asta sekin yaqinlashib olish kerak. Umar kelishgan, hamma qizlarga yoqadigan yigit. Shunday yigitni yonida yarashib turish, qanchay yaxshi. Madina kravatda o`tirgancha shirin orzularga berildi. Hayolot olamida yurgani uchunmi, boyagi daftarni qo`liga olib varoqlay boshlagani sezmay ham qoldi.

Hayolini Hayolini buzgan narsa esa, daftar sahifasiga chiroyli, chizilgan