Abror ishni bajarib bo'lgach Diana bilan ko'chaga chiqishar ekan, Abror mashinasini signalizatsiyasini o'chirdi. "Chuv chuv" ovoz chiqdi.
-O'tir uyinga olib borib qo'yaman.
-Yo'q o'zingiz ketavering! men hali tungi klubga borishim kerak. Kuldi Diana...
Soat 21:00 atrofida. Abror xashamatli koshonasiga yaqinlashar ekan, uy darvozasi qulfi bilan o'zaro aloqada bo'luvchi, mashinasiga o'rnatilgan qurilmaga bosh barmog'ini qo'ydi. Skaner yakunlangach darvoza ochilarkan Abror mashinasini razgom bilan uyga haydab kirdi va yo'lda ikki qo'lini beligi qo'yib oyoqlarini likillatib turgan xotiniga ko'zi tushdida birdan tormozni bosdi.
-Bu nima qilganing? mashinadan boshini chiqardi Abror.
-Yana nega kech qoldiz? qoshini chimirdi xotini.
-Ertalab aytdimku, yakuniy hisobotlarni taxlayabmiz deb, shunga biroz kechikdim! Qoch yo'ldan! erkalash aralash baqirdi Abror va jilmaydi...
-----------------

-O'g'lim uxlab qoldimi?
-Haa uxlab qoldi.
-Tushiga qizlar kirayotgandir)) irjaydi xotiniga qarab.
-Hali qayerdan qizlar tushiga kiradiii? endigina 4 ga kirgan bo'lsa. Lekinnn... yana bir ikki kun men bilan qovushmasangiz, meni tushimga yigitlar kirib chiqish aniq! kesatdi xotini. Kompaniyada "ish" dan charchab kelgan Abror, hali bu tun xotini bilan ham sikishishi kerakligini, agar yo'q desa hamma joy ostun ustun bo'lishini o'ylab chuqur xo'rsunib qo'ydi.
-Nimaga uf tortyapsiz? Balki yo'q demoqchidirsiz?
-Yo'q yo'q... nimalar deyapsan? sen bilan qovushmasam, sekretarim bilan qovushamanmi jinnivoy!? deya xotinining ko'kraklarini shapaloqlab qo'ydi. Sekretar so'zini eshitgan xotini garchi ularning qilib yurgan ishlaridan butkul bexabar bo'lsada jahli chiqqandek bo'lib eriga qarata qoshlarini chimirdi.
-Ko'p ovqat yeb qo'ymang!
-Qornim och jonim.
-Tag'in ko'p harakat qilaverib oshqozoniz og'rib qolmasin!
-Ha unaqada sen harakat qilarsan. Faqat men harakat qilaveramanmi?)) ortiq harakat qilishga madori qolmagan Abror kulib qo'ydi.
-Yana nimalarni xoxlaydi ko'ngliz? kesatdi xotini...
-----------------

Abror dushga kirib yuvinib chiqdida, yotoqxonaga qarab yo'l oldi. Xonaga kirib kelar ekan, atrof nim qorong'u, faqat tungi chiroqlar yoqilgan. Badanlari tirsillab turgan xotini spalniyni ustida faqat bezgalter trustikda, lablarini tishlagancha bir qo'li bilan boshini suyab, bir qo'li bilan amini silab ehtirosli yotardi. O'zini spalniyga otgan Abror ikki qo'li bilan xotinini quchoqlab oldida lablarini cho'lpillatib shimiy boshladi. Xona chalp chulp, shilch bilch ovozlarga to'lib ketdi. Abror qo'llari bilan xotining oq rangli tarang turgan bezgalterini tepaga ko'tararkan, bo'liq bo'liq ko'kraklari bilqillagancha pastga tushdi va o'ynoqlab qoldi. Nigora erini labini shimishda davom etar ekan, shu paytda o'zining bezgalteriga mos tushmagan kulrang trustigini yechib tashladida erining ustiga chiqib oldi.
-Haa chindanam charchagansiz shekilli, shashtiz yo'q. deya Abrorni asbobini ami to'g'irlab sekin ustiga o'tirdi va oldinga orqaga harakatlana boshladi.
-Ahh... ahhh... dadasiiii... immm. Nigora cheksiz rohat og'ushida sarmast edi. Kayfdan ko'zini ocha olmayotgan Abror xotinini amini klitorini o'ynab uning ehtiroslariga ehtiros qo'shardi. Nigora o'tirib turarkan, ikki qo'li bilan ko'kraklarini mahkam qisib oldi va masaj qilishga o'tdi. Harakati sustlashgan Nigora endi goh to'xtar goh erinibgina oldinga orqaga harakatlanardi.
-Ahhhhh... aaaaaahhh... imm. charchadim! charchadim dadasi! deya Abrorni ustidan turdi va uning yonboshiga yotib oldi. Hansirashda davom etayotgan Nigora amini ishqalab yotardi.
-Endiii... endi siz!
Abror xotinini chap tarafga yonbosh qilib yotqizib oldi va tirillatishda davom etdi. Abrorniki kelishi anchaga cho'zildi, Nigora esa bu paytga qadar bir marta bo'shanib olgandi. Nihoyat hafsalasi pir bo'lgan Abror xotiniga yuzlandi.
-Nigora!... Nigora! bo'ldi ortiq harakat qila olmayman! Abror spalniy yonidagi stolcha ustida turgan gazsiz suvdan xo'plab qo'ydi.
-O'lguday charchadim! zo'rg'a gapirdi Abror. Buni eshitgan Nigora bir martaga to'ymadim degandek xo'mrayib oldi.
-Kel yaxshisi bir narsa qilaman.
-Nima qilasiz? savol nazari bilan qaradi Nigora.
-Avval qilmagan ishimni! Nigora yanada hayrat bilan qarab turardi Abrorga.
-Qani ko'raylikchi?
Abror bir necha sekund sukunatdan so'ng spalniyda ikki oyog'ini har tarafga cho'zib yotgan xotinining oyoqlari orasiga kirib oldida, amini yalashga tushdi. Nigora esa nima qilishni bilmay dong qotib qolgandi.
-Hey! Hey! nima qilyapsiz? Nigora erini boshiga qo'li bilan sekin sekin urib qo'yardi. Abror esa bunga parvo ham qilmay "lalay lalay lalay, menam bitta yalay" ))))) deganlaridek yalashda davom etardi. Abror goh klitorni tillari bilan o'ynar, goh esa amini ichiga barmoqlarini tiqib har xil harakatlantirardi. Eriga qarshilik qilayotgan Nigora bir necha daqiqadan keyin erini boshini amiga qattiq bosib silashga tushdi.
-Immmm... ayyyyy... immmm. joniiiiim... ahhhh...
-----------------

Tong otgach Abror o'z kompaniyasiga, Nigora o'z ishxonasiga ravona bo'ldi. Nigora xonasiga kirib o'tirdi va kompyuterini qo'shib ishni boshladi. To'satdan uni orqasidan quchoqlab olib ko'kraklarini mijigan hamkasbi Farhod uni hayolini qochirdi.
-Ey yo'qolingeeyyy... yuragimni yorvordizu!
-Bugun bermasang sovunni yorib qo'yishim hech gapmas)) kuldi Farhod.
-Kecha erim nima qilganini bilasizmi? kuldi Nigora.
-Nima qildi? ayyorona irjaydi Farhod.
-Amimni yaladiii)))
-Qoyileyyyy... kompaniya rahbariman deb har qanday ishni qilaverarkanda a? handon otib kuldi Farhod...

Ha endi Abror Dianaga ham xotiniga ham o'zida kuch topa olishi lozim. Nigora ham )))))))