Zo’rlash holatlari mavjud

-Menga Janna Zozulni chaqir. Men uning mehnat ta’tiliga chiqish haqidagi arizasini ko’rib chiqdim. U yoq bu yoqqa ketmay turib manga uchrasin. Kecha aytganmiding?

-Ha.

-Ho’sh, keyinchi?

-U aytdiki, sen ahmoq va buzuq inson ekansan. U rozi emas ekan.

-Yahshi. Unda birgalikda kiringlar. Ko’rasan nima bo’lishini.

-Yo’q, ko’rgim yo’q.

-Ko’rasan dedimmi – tamom. Bor, bo’shsan

Minut o’tar o’tmas eshik taqilladi. Irinaning ko’tiga kirib chiqqan qo’to’gim hali so’lib ulgurmaganligi vajidan stolga mahkam o’rnashib o’tirib, kirishga ruhsat berdim. Eshik ochilib Janna Zozul kirib keldi. U ham Irishkadan qolishmaydigan darajada qomatga ega go’zal ayol edi. Ofisdagi ko’pchlik erkaklarni aqli hushini o’g’irlagan edi. Lekin unga biron narsa deyishga birovning haddi sig’masdi. Mana u hozir menga nasib qilib turibdi. U bo’lsa meni ahmoq deb yuribdi. Ha mayli, hozir alamimni olib humordan chiqaman. Qaytib men to’g’rimda yomon so’z aytolmaydigan bo’ladi.

-Janna, - dedim papkadan uning arizasini olibя взял из папки ее заявление. Bu nima? – hamkasbimga o’tirishni ham taklif qilmay qat’iy ohangda so’radim.

-Navbatdagi mehnat ta’tiliga chiqish uchun ariza – savolimdan chaqirganlik sababini tushunolmay javob berdi.

-Sen shuni ariza deyapsanmi?

-Bo’lmaydimi? – g’ashi kelganday so’radi Janna.

-Irina, Janna arizani qanday taqdim etishni tushuntirib ber.

Irina Jannaga yaqinlashdida, qulog’iga bir narsalarni shipshib, honaning yaqin burchagiga borib oldi. Janna ko’zimga baqrayib: “Qanday” deya so’radi.

-Oddiy. Hammasini. Boshlanishi uchun.

Janna jahl qilib honamdan qochib chiqib ketdi.

-Ira, agar sen u bilan birga ikki minutda so’ng qaytmasang, keyingi butun hafta men uchun pissuar vazifasini bajarishingga to’gri keladi. Keyin, Janna oldimga hamma narsani tushungan holda, trusigi qo’lida bo’lgan holda kirsin.

Jannani o’jarligidan achchiqlanib o’tirganimda eshikni kimdir taqqillatdi. Kirishga ruhsat bergach ikki hamkasb ayollar honamga kirib kelishdi. Janna qo’lida stringi bilan nima qilishini bilmay turardi.
O’ylab ko’rdingmi, qo’lingdagi lattani buyoqqa qo’yib, to’htagan joyimizdan davom et. Ira, sen bo’shsan. Besh o’n minutlardan so’ng kirasan.

Irinaning qo’llab quvvatlashidan mosuvo bo’lgan Janna , mendan yordam kutish befoyda ekanligini tushunib yetgan edi.

-Janna, nega qaqqayib turibsan? Davom et degan edim.

-Nimani davom ettirishim kerak?

-Sening masalangni hal qilish kerak. Sen mendan nimanidir hohlayatgan eding.

-Ha, Oleg, men sendan mehnat tatiliga ruhsat so’ramoqchidim.

Trusigini qo’limga olib, va uning ayoldan ajralgan suyuqlikdan namlanganligini his etdi.

-Janna, bu sening ichki kiyimingmi? Nega menga olib kelding buni? – uning o’jarligini singdirish va roziligini olish uchun hayron bo’lgandek so’radim.

-Sen o’zing aytibsanku, trusigimni yechib, hamma narsani tushunganimni bildirish uchun senga ko’rsatishimni, - dedi Janna o’ziga ishongan holda qat’iyatlik bilan. U o’zining narhini va qomatini go’zalligini bilgan ayol edi

-Kechirasiz, Janna Viktorovna, men sizga bunday so’z aytganim yo’q, - dedim ovozimga rasmiy ton berib, - Siz nima deb o’ylayapsiz? – baqirdim men, - Siz mening ishhonamda hamma ishlar oyoqlar orasi bilan hal bo’laveradi deb o’ylaganmidiz? Siz o’zingizda shuni o’ylab ko’rdizmi?

-Oleg, Oleg, lekin, sen aytdingki birato’la ….

-O’zingizdan ketmang, Zozul! Bu birinchidan, ikkinchidan mening so’zlarimni qanday tushundingiz?

-Men, men


-Keyin, nega sizning trusigingiz, - men stringini burniga niqtab davom etdim, sizning nam tortgan trustigiz mening stolim ustida yotibdi? Javob bering, kutayapman.

-Janna mening hujumimdan so’ng sinib bo’lgan edi. Ko’zlaridan yosh chiqib ketgandi. So’ng jalab ayollar tizzalab o’tirgandek oldimda tizzalab o’tirdi. Menga boshdan oyoq tikilib, qaltirayotgan qo’llari bilan shimimni zamogini yecha boshladi.

-Oleg, kechir, kechir meni. Men, men – siniq ovozda gapirarkan, - hammasini to’g’rilayman, kechir, - dedi.

-Nima qilyapsan? Zozul? Jinnimisan? – dedim zarda bilan, shimimni ichidan qo’tog’imni chiqarishga Jannaga yordam berarkanman.

-Men, men hammasini to’g’rilaymen, achchiqlanma … dedi U, shu zahoti maftunkor lablarini ochib, mayinlik bilan qo’tog’imi og’ziga solarkan. Bunday vaziyatda u gapirolmay qoldi. Lekin uning ortiqcha gapi menga ham kerak emasdi.

Men uning qo’rquvda ekanligidan foydalanib o’zimning razil shahvoniy rejamni amalgam oshirmoqchi bo’ldim.

-Zozul, nima qilyapsan? Ahir shunday joydaya! Hoziroq bas qil! – tezlikda Fyodorovaning telefoniga qo’ng’iroq qildim, go’shakni ko’targandan so’ng qichqirdim- tezda mening honamga!

Janna menga iltijoli qarab, ayollik instikti bilan davom etish kerakligini tushundi. Og’zidan qo’tog’imi chiqarmagan holda, u o’zining bluzkasini va liftchigini yechib oldi.

Ikki daqiqa o’tar o’tmas mening honamning polida Janna Zozulning kiyimlari sochilib yotardi. O’zi esa oldimda bemajol, rahm keltirar darajada tiz cho’kib o’tirardi. Men og’zidan qo’tog’imi chiqarib, yuziga artib, o’rnidan turgizdim. Janna hiqillab silkinardi. O’zini o’nglamasdan stolga yotqizib, oyoqlarini yelkamga qo’yganimni bilaman eshik taqilladi.

-Kim?

-Oleg, bu men. Kirishimni so’raganding, - bu Fyodorova edi.

-Kir.

Jannaning yelkamga oyoqlarini qo’yib, yalang’och holda ko’rinishi Irinani noqulay ahvolga solib qo’ydi. Men Janna bilan rohatli onlarni o’tkazayotgan edim. Irina o’zining ko’z oldida ikki kishi seks bilan shug’ullanoyatganini birincha marta ko’rib turishi edi. Irina eshik oldida qoqqan qoziqdek qotib qolgan edi.

-Ira, Jannaning amini senikiga qiyoslayapman. Va u buning uddasidan chiqyapti. To’htab tur, chiqib ketib qolma, hozir tezda tugatamizda mening senga beradigan topshrig’im bor – dedim sikishda davom etib. Irina Janna singari hijolat bo’lib yerga qarab oldi, Janna esa Iraning oldida hijolat bo’lganidan, qizarib, yig’lab yubordi. Hamkasbini oldida qilayotgan ishlaridan uyalib Janna yuzini berkitib oldi. Barmoqlari orasidan uning ko’zidan oqqan shashqator yoshlari dumalardi. Bir nechta chig’iriqlardan o’tkazganimdan so’ng shu hulosaga keldimki, men qanday harakat qilmay u hammasini qabul qilguvchi edi. Uning oyoqlarini yelkamga yanayam mustahkamroq o’rnashtirib oldim. Bu bilan men bir urinishda ikkala teshigiga o’z “muhr”imni qo’ymoqchi edim.

Jannaning tosi biroz yuqoriga ko’tarilib, o’ti tozalab yulingan daladagi ikki quduq o’z manzarasani namoyon etdi. Bir necha daqiqalardan so’ng Janna o’zining o’jarliklarini yuvish va mehnat tatiliga chiqishga ruhsat olish uchun o’z imkoniyatlarini ko’rsata boshladi. U, hoynahoy, Irinaning kabinetda ekanligini unutayozgandi.

-Irina, kel buyoqqa. Jannaga yordam ber, - dedim uning oyoqlarini boshimdan o’tkazib yerga qo’yarkanman va assistentkaga yuzlanib, - oyog’ini ushlagan holda klitorini uqala.

Janna men nima haqida o’ylaganimni tushunib yetmagan edi, shuning uchun uning uning o’zi qarshilik ko’rsatmay oyoqlarini uzatib