boshladim. Divanning u boshida uning o'g'li uyquda yotardi. Uning shirin uyqusiga termulib, onasini og'ziga kayf qilib sikardim. Meniki kela boshladi, yanada qattiq sikardim, bechoraga rahmim ham kelardi, lekin kayf ustun edi. U ham sperma kelishini bilib, boshini ko'tarmoqchi bo'ldi, ammo men uni qattiq bosgancha og'ziga bo'shanib yubordim. Biroz ushlab turib, sekin qo'yib yubordim. Uning ko'zi biroz yoshlangan edi og'riq kuchligidan. Yana 1-2 tiqib chiqargancha, unga spermani yuttirdim. O'rnidan turgach, menga jahl qilib, vannaga kirib ketdi. Shortigimni ko'tarib orqasidan bordim.
- Kirmang, yuvinyapman.
- Nima qipti
- Yo'q dedim sizga. - xafa bo'lgandi.
- Xafa bo'ldingmi? - dedim ma'yus ohangda.
- Yuvinyapman, xalaqit qilmang.
Divanga qaytib borib o'tirdim.
U vannadan chiqib, yotoqxona tomonga yo'l oldi. Orqasidan bordim.
- Kiyinyapman, chiqib turing.
- Kiyinaver, xalaqit bermayapmanku.
- Xalaqit beryapsiz, chiqib turing dedim sizga. - yig'i aralash jahl bilan gapirdi.
Yana divanga qaytib bordim.
Biroz o'tib, u qaytib keldi. Oddiy uy kiyimlarini kiyib olibdi. Oldimga o'tirgisi kelmadi. Uyqum keldi, uxlayman, bezovta qilmang, iltimos degancha yotoqxona tarafga yurishni boshlagan paytda qo'lidan tortib, divanga o'tqizib oldim.
- Jonim, jahling chiqdimi?
- Yo'q, shunchaki charchadim.
- Kechir, berilib ketdim.
- Hammasi joyida, siz shunaqa ekansiz o'zi.
- Qanaqa ekanman?
- Kayfni qilib bo'lib, keraksiz buyumdek muomala qilarkansiz.
- Hechamda - jiddiylashdim, - agar shunday bo'lganimda kechirim so'ramasdim.
- Aytganizni qildimku, shunday qiynashiz shartmidi? - dedi yig'i aralash.
- Kechir, jonim, senga yoqadi deb o'ylabman
- Ko'chadagi fohisha emasmanku - yig'lab yubordi u.
Bag'rimga bosib ovutishga tushdim:
- Asalim, yig'lama, endi seni xafa qilmayman. Senga yoqmasligini bilmagandim.
- Borib yoqadiganlarga qiling.
- Xo'p, senga unday qilmayman, kechir, shirinim.
Ko'kragimga mushtladi.
- Kechirdingmi - deb so'radim
- Bir marta kechiraman faqat - deb ko'kragimga bosh qo'yib yig'lardi.
- Xo'p, yig'lama, jonim deb yuzidan o'pardim.
U biroz o'ziga kelganday bo'ldi. Labidan o'pmoqchi edim, olib qochdi. Qattiq xafa qilibman-da. O'payotgan paytimda asabiylashayotgandek tutardi o'zini. Labini olib qochayotgandi, ikki qo'llab labimni bosdim. Biroz injiqlik qilib, keyin javob qaytara boshladi. Yana o'pishardik. Ko'kraklaridan ezardim.
- Jinni
- Nima qildim?
- Shunchalik ham qiynaysizmi? - dedi qiqirlab o'ziga kelgach, - kichkinagina narsa bo'lmasa bu - deb asbobimni ushlab oldi.
- Senga yoqdimi, jonim?
- Haligi...
- Nima haligi? - uning ijobiy javobini kutib termuldim.
- Yomon qiynadiz, o'zimni keraksiz buyumdek his qildim - dedi boshini egib, - lekin...
- Nima lekin? - qiziqdim
- Menga yoqdi - degancha labimdan o'pib ketdi.
Qo'tog'im chiqarib qo'yib, uning bo'yinlaridan o'parkanman, birdan to'xtab qoldi.
- Tinchlikmi?
- Bu yerda bo'lmaydi, uyg'onib qolishi mumkin- deb bolaga ishora qildi.
- Hmm.. lekin shu yer yoqayotgandi menga, balkim uyg'onib qolmas - dedim yotoqxonasiga kirishni istamay.
- Nimaga, yotog'im bo'lmaydimi? - hayron qoldi u.
- Bir kishilik-da, biroz kichik ekan. Siqilgandek bo'lgandim.
- Unda bu yoqqa yuramiz - degancha qo'tog'imdan ushlab olib, meni ota-onasining yotog'iga boshladi.
- Mana bu zo'r - deb yubordim - u yerdagi komfortni ko'rib.
Bir- birimizga yopishib ketdik. U butunlay kiyinib chiqqan ekan. Tungi kiyimda emasdi. Ko'ylak-lozimlarini kiyib olibdi arazlagandan boshqa yotmayman deb. Lekin baribir kayf ustun keldi unda ham.
Ko'ylagini yechib tashladim. Mmm... boya meni havas qilgan vannadagi qizil lifchigini taqib olibdiku. Uni birdan olib tashlagim kelmadi. Sekin lozimini pastga tushirib, trusigi ustidan klitorni o'ynay boshladim.
- Jonim, qiynamang - deb inqillagancha asbobimni qidirardi.
Trusigini ham yechib tashladim. Bu safar ko'p kuttirmay bir zarbda boricha tiqib yubordim.
- Oxxx deb ko'zlaridan olov chiqqancha baqirib yubordi. Boshidan qattiq-qattiq sikishni boshladim bu safar. Oyog'ini yelkamga qo'yib, sonlariga urib sikardim. Bu pozadan zerikib, yonbosh tarafiga o'tib sikardik. Tezlik oshsa oshardiki, aslo kamaymasdi. U esa tinmay baqirardi. Sekinroq, bo'ldi deb ingrardi.
Men esa senga shu kerak ediku degandek baqirtirib sikaverardim. Spalniyni chetiga tortib kelib, oyog'ini ko'tarib olgancha itarardim. Charchagandan oxiri baqirolmay qoldi. Meniki kela boshladi, o'ziga aytmay ichiga oqizvordim. Kayfda, charchagandan sezmay qoldi ham. Yoniga yotvoldim. Trusigiga qoto'g'imni artib tashladim. U esa charchab qolgandi.
- Sog'inib ketgan ekanman, jonim, rahmat sizga, - deb qotog'imdan holsizlanib ushlab qo'yardi.
Uning menga yoqqan qizil lifchigini hali ham yechmagandim. O'sha lifchigini tomosha qilib yotdim bir muddat.
Keyin u yuvinib kelgani chiqib ketdi. Tezda yuvinib qaytib keldi.
- Tinchlikmi? - dedim hayron bo'lib, - tez qaytding
- Sog'inib qoldim sizni - jilmaydi u va ustimga yotib oldi.
- Hozirgina bo'ldi, yetadi, to'ydim deb baqirayotgandingku - dedim kulib.
- Sizni ishtiyoqizni oshirmoqchi edim-da. Bir yildan o'tdi qo'toq ko'rmaganimga, meni o'rnimda bo'lsez tushunardiz, deb yuzimdan o'parkan.
- Endi borini ko'rsataman senga - deb kulib qo'ydim.
- Jonim
- Hov, asalim
- Yana bitta qiling - deb pichirladi.
- Yo'g'e, to'ymadingmi - dedim hayron bo'lib, biroz charchaganligimni ro'kach qildim - xo'p mayli, asbob tursin, qilamiz - deb qo'ydim.
U esa o'zim turg'azaman degancha og'ziga ola ketdi. Rostan yoqib qolibdi. Shunaqa mazza qilib so'rardi, xuddi tajribalidek tutardi o'zini. Uni og'ziga olishiga kayf qilib, qizil lifchigi ichidan tepasi ko'rinib turgan ko'kraklarini tomosha qilib yotardim. Bu orada qo'toq ham turishni boshladi.
- Qanasiga qilay - deb o'ziga qo'yib berdim tanlovni.
- O'zizga yoqqaniga - dedi jilmayib, - sizga yoqsa mengayam yoqadi.
- Nodi
- Hoo - derdi qotog'imni og'zidan chiqarib.
- Orqanga qilay
- Yo'q, og'riydi.
- Og'rimaydi.
- Og'riydi
- Qayerdan bilasan og'rishini?
- Haligi.. erim bir marta qilmoqchi bo'lgandi, uchini tiqqandayoq, tipirchilib, qochib qolgandim.
- Men boshqamanku
- Og'risa-chi?
- Og'risa qilmayman.
- Xo'p
- Vazelin bormi?
Yugurib chiqib olib keldi hali ochilmagan vazelinni.
Uni erkalarkanman:
- Birozgina og'riganda injiqlik qilmagin, xo'pmi - dedim labidan o'pgancha - ozroq og'riydi boshida.
- Xo'p, chidolmasam, qilmaysiz
- Xo'p
Vazlenni surarkanman, ko'tini teshigi umuman ochilmasdi. Qo'tog'imni biroz ishqalab turib, uchini tiqdim.
- Ay-ay, bo'ldi, jonim, og'riyapti.
Qaytarib chiqardim.
- Ozgina chida, asalim, endi uchini tiqdim. Oxirigacha kirsa kayf qilasan.
- Xo'p, faqat sekinroq.
Yana qaytadan uchini tiqdim, u yostiqni tishlagancha, ko'rpani g'ijimlardii. Yana biroz surdim..
- Aayyy, bo'ldi, hayotim, bo'ldi, boshqa chidolmayman - deb tipirchilardi.
- Ozroq chidagin-da, jonim - derdim qaytib chiqararkanman.
- Chidolmayman, hayotim - boshqa qilmang, iltimos - og'risa qilmayman dedizku.
- Mana shu