Diyoradagi özgarishlarni sezayotgan Nosir, uni battar qiynay boshladi. Silab-siypalashlarni yanada mohirlik bilan bajarib, asbobni kallasini kirgizib-chiqara boshladi. Og'riq uchun chiqayotgan ingrashlar, endi ehtiros uchun chiqa boshladi.
-Immm, mmm ...
Nosir boshqa chidolmadi. Asbobini yarmini joyladi, söng yana ozgina, söng hammasini tiqib yubordi. Endi ikkinchi marta bölayotgani uchun Diyora biroz qiynalgandek qimirlay boshladi. Pastroq ritmdagi harakatlar boshlandi. Nosir tezlashib, oldinga-orqaga chayqalardi. Bu harakat tobora jadallashardi. Uning kuchliligidan, Diyora parta ustida sirg'anardi, sonlari parta chetiga urilardi. U oyoqlari orasidagi Nosir tomon oshiqardi. Ammo, joyidan qözg'ala olmas edi. Nosir lazzat og'ushida besh-olti daqiqacha tez-tez harakatlandi. Endi böshanish vaqti kelgandi. U ichidan chiqish taraddudida turgan suyuqlikni, ortiqcha ushlab turmadi. Bir ondayoq Diyoraning ichi suyuqlikka töldi. Ichiga issiqlik kirganidanmi, yo öziga ham yoqqanidanmi, u ham bu jarayondan hursanddek edi. Böshangan bölsada, tetiklikni yoqotmagan Nosir, Diyoradan uzildida, shimini kiyib oldi. Deraza oldiga borib, chöntagini kovlay boshladi. Chöntagidan "Xon" sigaretini olib, tutata boshladi.
-Sen tugatdingmi? Endi meni galim ekanda?!
Qorovulning bu gapidan söng, Diyora qörquvli közlari bilan qorovulga qarab qoldi.
-Boboy, özi ikki daqiqaga yetib bormadingiz, asbob qurg'ur ham hali uyg'onmagandur.
-Hozi uyg'otamizda!
U sölib yotgan asbobini uqalab, Diyora tomon keldi. Parta yon tomoniga yaqin kelib, Diyoraning boshini asbobi tomonga yaqinlashtirdi. Közlari katta-katta ochilib ketgan qizni, og'zidagi lattasini olib tashladi. Qorovulning niyatini tushungan Diyora, og'zini mahkam yopib, boshini u tarafga qilib oldi.
-Qani asalim, bir sörib qöyingchi! -deb uning boshini parta ustida turgan asbobi tomon burdi. -Öziyam minetdan söng, zör uyg'onadida!
Bu gapdan, derazadan shom rangiga qarab, hayol surib turgan Nosir, uyqudan uyg'onganday böldi.
-Yöq! -u qorovulga qarata buyruqsimon baqirdi. -Siz bilan bunday kelishmaganmiz, nafsingizni qondirdingizku, böldida.
-Ozgina tatib körsin degandim ...
Uning gapini, yuzidan asbob uzoqlashgan Diyora böldi.
-Yöqol maraz, it. Menga yaqinlashma, sassiq chol.
Bu gapdan söng, qorovul qizning yuziga bir tarsaki tushurdida, kiyimlarni kiya boshladi.
-Nosir ukam, mayli omon böl, manavini yechib yubormagn yana, men pastda bölaman. Hafsalam pir böldi!
Qorovul kalit bilan eshikni ochdiyu, tashqariga chiqib ketdi. Nosir qizning oldiga yaqinlashdi. Og'zi ochiq qiz, Nosirga gapira boshladi.
-Nosir, yaramas, maqsadingga yetdingmi iflos? Shu uchunmidi, barcha harakatlar, shu uchunmidi, menga qilayotgan samimiz muomulang?
-Men seni yoqtiraman.
-Yoqtirsang, nega bunday qilding iflos, nomard ekansan, sen ...
-Öchir ovozingni qanjiq, -u shunday deb, qizning og'zi ikki chetidan mahkam ushlab oldi. -Rahmat degin! Men bölmasam, anavi alkash og'zinga berardi.
-Shu ishlar uchun rahmat deymi? -u baqirib gapirgandi.
Bunday qöpollikdan Nosirning jaxli chiqib, qizning boshidan qattiq ushlab tepaga kötardi.
-Demak, rozimassan tög'rimi, tög'rimi gapir! Fohisha!
-Nima? Menmi fohisha? Sen ablahni tuqqan onang fohisha!
Ana endi bu gap aniq Nosirning fig'onini falakka kötargandi. Qoshlari chimirilib, közlari kattalashdi.
-Nimaaa? Qaytarchi, qaytaaar! -deb baqirdi va Nosis uning boshini oldinma-ketin silkitdi. -Yaxshilikni bilmagan haromi!
Nosir qizni yuziga qattiq tarsaki tushurdida, kötarib yerga chökkalatib qöydi.
-Mana. Mana endi men qorovul qilib ulgurmagan ishni qilaman.
Diyora bu gapdan qattiq qörqib ketgandi. Uning boshi Nosirning shim zamogi tög'risida turar edi. Kamar, shim va ich kiyim birma-bir yechildiyu, Diyoraning köz oldida, taxminan uch qarich narida, Nosirning erkakligi paydo böldi. Buni körgan qiz, Nosirga yalina boshladi.
-Nosir, iltimos, kerakmas, istamayman. Meni kechir, kechiring! -uning ohangi endi butkul özgargandi.
-Haa qanjiq, özinga keldingmi, nima deganding?
-Qaytarib oldim, boshqa unday qilmayman. Iltimos!
Diyora bu gaplarni aytgani bilan, közlaridagi ayyorlikni sezgan Nosir, u uchun boshqacha yöl tutdi. Chöntak kovlab, sigaret va gugurt oldi. Sigaretni yoqib, bir torttida, issiq tomonini qizning oyog'i tagiga yaqinlashtirdi. Tovon yonidagi, oyoq chuqurini ozgina qitiqladi. Bunday bir vaqtda, bu harakatni yoqimsiz his qilgan Diyora, oyoqlarini olib qochdi.
-Haa, qitig'ing bormi? Kheehe. Hozir zöri böladi, chidaysanda gözalim.
Nosir sigaretning yoqilgan tomonini, qizning oyoqlari tagiga bosib oldi. Qizning holati tomdan tarasha tushganday özgardi, pol ustida tipirchilardi.
-Maraz ekansiz!
-Afsus, özing majburlading, -u qizning og'ziga sigaretani olib keldi. -Ol! Chak!
Qiz og'zini yumib olib, boshini irg'ardi. Nosir uni burnini biroz qisib turgandi, qiz noiloj og'zini ochdi. Tezlik bilan og'ziga sigaretani joyladida, buyruqsifat gapirdi:
-Yum og'zingni, chak!
Qiz böyni va og'zini ushlab turgan kuchli qöllardan qörqardi.
-Tort ichingga! Diyora og'zidagi zaxarni ichiga tortdi.