Bunday achinarli manzaraga guvoh bölgan ikki nomard esa, hoholab kulib yubordi. Nosir Diyorani örnidan turg'izdi va birinchi parta ustiga kötarib, ötqazib qöydi. Diyora najot közlari bilan Nosirga qarardi. Nosirda bu yordamga tashna közlar hech qanday özgarish uyg'otmadi. U qopqonga tushgan öljasining sochlarini asta siladi. Iyaklaridan silab pastlay boshladi. Böyin qismidan pastlab, kökrak sohalariga yetib keldi.
-Qörqma azizam, seni bugun faqat xursand qilamiz!
Nosir shunday dediyu, qizning og'zidagi lattani olib lablariga yopishdi. Diyora qanchalik yuzini olib qochishga urinmasin, Nosir uni böynidan öziga qattiq tortib turardi. Diyora lablarini ichiga burib oldi. Nosir yuzini ozgina tortdida, öljasining koftasini birin-ketin tugmalarini yecha boshladi. Kofta ham yechildi. Ammo, qöllari bog'loq bölgani uchun, oldini özi va yelkalari ochiq turardi. Kofta ketidan chiqgan maykani yirtib tashladi. Siynabandi ham uzoqqa bormadi. Ketma-ket oppoq lattalar ichidan chiqqan kökraklar, egasidek juda ham gözal va nafis edi. Bu ikki "oshiq"ni kuzatayotgan qorovul, hissiyotlarini boshqa jilovlay olmadi. U Diyora tomon yurib, endi örtacha kökraklarga qöl chözgandi, Nosir jonbozlik qildi.
-Buncha sabrsizsiza Rahm aka? Ozgina sabr qiling!
Nosir orqadagi partani, birinchi partaga taqadida, Diyoraning gavdasini orqaga tashladi. Qulay holatga kelgandan söng, yubkasini yecha boshladi. Ikki yon tomonida va örtasidagi tugma yechilgandan söng, yubkani sekin pastga tushirdi. Özini köp qiynamay, trusikni ham pakki yordamida yirtib tashladi. Bu orada Diyora og'zi ochiq bölsada baqirolmas, tanasidan hech kim tutib turmasada, qimirlay olmas edi. Chunki, qörqardi. Pakkidan, tepasidagi ikki maxluqdan va yana qandaydir özi ham tushunmayotgan narsalardan qörqardi. Diyora, pastdagi lablariga barmoqlar tekkanini sezdi va keskin özgarish qildi. Tipirchilab sözga kirib ketdi:
-Nosiiir, iltimooos, unday qilmaaang! Ötinaman! Meni qöyib yuboring! -u yig'i aralash gapirardi. -Men buni hohlamayman, iltimooosss! -u endi qattiqroq yig'lay boshladi.
Nosir esa najod kutayotgan qizni eshitib ötirmay, juft qilib bog'langan oyoqlarni yechib, partaning ikki tomoniga bog'ladi. Ana endi, Nosirning qarshisida, huddi "kelaqol" deyayotgan qiz turardi. Hech qanday özgarish qilmay, kamarini böshatdi. Buni körgan qorovul ham chala taqilgan kamarni yecha boshladi. Ikkovi ham shimlarni tizzagacha tushirishdi. Trusiklar ham ösha manzilgacha tushirildi. Yarimyalang'och holatga kelgan Nosir, oyoqlar orasiga yaqinlashib, qizning jinsiy lablariga asbobini tiradi.
-Kerakmaaas, yöqqq, iltimooos! ...
Diyora har-xil gaplarni gapirishdan, ingrashdan töhtamasdi. Kutilayotgan og'riqni bilgan Nosir, lattani qayta og'izga joyladi va hech qanday aldovlarsiz asbobini ichkariga itara boshladi. Asbobning salla qismi kirdi holos. Juda ham tor va qattiq edi. Sabri chidamay, bor kuchi bilan ichkariga qattiq urdi. Özi bilan itarilgan gavdasi hisobiga asbob issiq joyga joylashdi. Lazzatni his qilgan Nosir, deyarli tagida tinmay tipirchilab, közlari katta-katta ochilgan, boshini kötarib-tushurib, ketma-ket partaga urayotgan qizga e'tibor ham qilmadi. Haaa, bu harakatlar hammasi og'riqdan edi. Qindan qon kela boshladi. Qon partaga sizib, polga chak-chak toma boshladi. Nosir ehtiros og'ushidan biroz chalg'idida, özini qölga oldi. Deyarli tipirchilayverib, charchagan qizni, oyoqlarini yechdi. Uni polga chökkalatib ötqizib qöydi. U hali ham ingrardi, qattiq ingrardi, oyoq-qöli qaltirardi. Shunda qorovul qizga yaqinlashib:
-Hoy, ahmoq qiz, pardang yirtildi, bölar ish böldi, oh-voh qilishingdan ne foyda, endi biz bilan vaqtichoqlik qil! -dedi uning sochini silab.
Diyora qorovulning gapiga e'tibor bermadi. Ammo, poldagi qonni kördiyu, hushidan ketdi...

Qattiq va soniyasiga yangilanayotgan og'riq sabab, közlarini arang ochdi. U tanasi parta ustida, oyoqlari orasi ochilib, partadan pastga osiltirib bog'lab qöyilgandi. Oyoqlari orasida esa, boyigi pakana qorovul tinmay harakat qilardi. Buni körgan qizning, közlariga battar yosh keldi, xörligi tutib ketdi. Baqirgisi kelardiyu, bunga imkon yöq edi. Qöllari ham qattiq bog'langandi. Qorovul oldi-ortga harakat qilib, ora-orada "ixx", "oxx" kabi tovush chiqarib qöyardi. Qorovulning holatidan Nosirning kulgisi qistardi. Qora amaki nx-oxlab, qizning ichiga tashlab yubordi. Kuchi qolmagan ishchidek, Diyoraning ustiga yotib oldi. Nosir Rahm akani, stul ustiga ötkazdida, og'riqlardan endi qutulib, nafas rostlayotgan qizning, oyog'i orasiga keldi. Diyora Nosirning niyatini tushunib, yana nimalarnidir gapira boshladi.
-Xiiimmm, g'immm. -shundan boshqa narsani tushunmagan Nosir, harakatini davom ettirdi. Avval qizning jussasi ustiga egilib, yuzlaridan öpa boshladi. Asbobi qinga tiralib turardi. Qöli qizning kökraklarini tinmay öynardi. Bir qöli bilan silliq badanni siypalay boshladi. Asbobni kallasini ichkariga joyladi. Kökraklardan tishlay boshladi. Böyin va iyaklaridan öpardi. Diyorani borgan sari vujudini, og'riq örniga ehtiros hislari egallay boshladi.