Shu shu mana 3 oy bo'ldiki Zafar Malika haqida unutishga harakat qilib alamini o'qishdan ola boshladi. 2015 yil iyul oyida hujjat topshirgani o'rtog'lari bilan Nukusga yo'l olidi. Mana ular Nukusga ham yetib kelishgandi bir dunyo orzular bilan, bir birlariga qarab bu yerlarni shahardan kam joyi yo'g'ekan dib hayratlanishardi. Osmonopar binolar, salqin ko'chalar, har qadamda istirohat maskanlari uchrab turardi. Qizlari esa daxshat deyarli barchasi yevropacha uslubda kiyinishgan, tizzadan bir qarich baland yubkada oppoq sonlarini namoyishqib dumbalarini ko'z ko'z qilishardi. Ochu kiyimlar chiroylariga yanada chiroy bag'ishlardi. Zafarri do'stlari bunday go'zalliklarni ko'rib lol qolishgandi. Faqatgina u bularga e'tibor bermasdi. Chunki bo'lib o'tgan ishlardan so'ng uning qizlarga bo'lgan qiziqishi so'ngandi. To'g'ri bubday go'zalliklarni ko'rgan har bitta o'sbirinning ehtiroslari jo'sha urishi aniq ammo behuda vaqt o'tkazib baribir qilib bo'lmaydigan ishdan nima foyda. Ular "Ajiniyoz" institutining "Jahon tillari" yo'nalishiga hujjatlarini topshirib bo'lgach vaqtni kech qilmaslik uchun tezda ortga qaytishdi. Kunlar o'tdi haftalar o'tdi nihoyat imtihon kuniham keldi. Zafar va o'rtoqlari Nukusga imtihondan ikki kun oldin borib kvartiraga joylashishdi va imtihon kunini hayajon va qo'rquv bilan kuta boshlashdi. Imtihondan oldin Zafar va o'rtog'i Ahror shahar aylanishga yo'l olishdi.Ular shaharda sayr qilisharkan deyarli har qadamda qo'l ushlashib yurgan sevishganlarga ko'zlari tushardi. Qandaydir istirohat bog'iga yetib kelishganida uzoqroqdagi darahtlar orasidan chiqayotgan ehtirosli ovozlar ularni hayolini buzib yubordi. Va Ahror sekin ovoz chiqayotgan tomonga qarab yo'l oldi. Zafar esa uni yo'ldan qaytarishga urinardi.
-Ahror qayt sen uy taraflarda bo'lsenam mayliydi ammo hozir boshqa yerdasan ularni kuzataman dib baloga qolib ketma, qayt...
-E nima diyapsan shunchaki qaramoqchiman nima bo'layotganikan, undan keyin kecham tushib qogan mani hichkim ko'rmiydi. Agar yonimda bormasang bor poylab tur bor...
Ahror shunday deb yqna yo'lini davom etdi. Bir daraxt orqasiga berkinib sal ko'z qirini tashladi va bo'lib turgan ishlarni ko'rib qattiq hayajonga tushdi. U yerda yigit bilan qiz bir birini qoniqtirayotganidi. Qizning futbolkasi ko'tarilgan lifchigi yo'q ekan. Tor shimi tursusi bilan tizzasigacha tushurilgan edi. Qizning emchelari ancha kotta va oppoq, dumbalari osilib turardi, figurasiga esa gap yo'q edi.Bola esa bir qo'li bn qizning emchelarini ezib o'pib yalardi. Bir qo'li bn qizning ko'tiga barmoqlarini tiqib chiqarardi. Qiz kayfdan ingrardi holos. Ahh Janim ahh sizzi sevemen imm oohh derdi. Bola sekin shimini yechib ding qotgan qo'tog'ini qizning qo'liga tutqazdi va janim mnov senge jalisanba dedi. Qiz ham o'lib turganmikin tezga enkayib qo'toqni so'ra ketti.Shunaqangi ehtiros bilan so'rib yalardiki bola bir qo'li bn belini biri bn qizning boshini o'ziga tortib oyolarida zo'rg'a turardi, qiz esa bir qo'li bn amini massaj qisa yana biri bn qo'tog'ni mahkam ushlavolgandi. Bola har damda hirrillaganday ovoz chiqarib qizni og'ziga qattiq sikardi. Qiz esa ba'zida havo yetmaganidan bolaning oyolaroga urib astaraq deb yana ishini davom ettirardi. Bola shu zayilda 3-4 minutcha og'ziga sikkach qizni o'rnidan turg'azdi va yaqindagi darahtga suyab do'nkaytirib qo'tog'ini amiga ishqalay boshladi. Qiz bir qo'li bilan ko'tlari orasini ochib tezro sikishini aytardi. Bola biroz amiga qo'tog'ini ishqalagach bir zarb bilan qizzi amiga qo'tog'ini kirgizivordi. Hozirgina kayfdan sarhush bo'lib turgan qiz ikkala qo'li bn ham daraxtni mahkam ushlab immm deb ko'zlarini yumiboldi. Bola esa qizni emchelarini ezib bo'yinlaridan o'pib ko'tlarini ezardi. U borgan sari tezlashardi va ohiri bola chiday olmay oohhh deb qizni beliga oqizivordi. Qiz ham bu orada 2 marta bo'shanishga ulgurgandi. Ular yana biroz qolucholashib so'ng kiyinib birga ketishdi. Ahror bu voqeani ko'rib og'zi lang ochikib qolgandi. U Zafarri chaqirganlarini ham eshitmagandi. Va kelib bo'lib o'tgam voqealarni oqizmay tomizmay Zafarga aytib berdi. Zafaresa miyg'ida kulib nima bunaqasini birinchi ko'riwinmi dedi. Yo' avvallari disklarda ko'rardimu ammo jivoy ko'rgan boshqacha ekan deya gapini yakunladi Ahror.Ertasi kuni ham ular shu bog' yonidan o'tishadigan bo'lishdi ammo bu safar ular hech qanday uchrashuv guvohi bo'lishmadi. O'sha kuni tasodifan secishganlarning ustiga tushib qolishgandi. Mana imtihon kuni ham keldi hamma ko'chalar berkitilgan yo'llar ham butin shaharda abituriyentlar o'z hujjat topshirgan institut yoki universtitetlariga yo'l olishgan. Mana Zafar va o'rtoqlari ham institutlariga kelishdi nazoratdan o'tib bir birlariga omad tilab imtxon bo'ladigan xonalariga yo'l olishdi. Imtixonni ham birin ketin topshirib chiqishdi va javoblar chiqquncha vaqt borligi uchun uylariga qaytib ketishdi. Ular Mandat kunini intiqlik bilan kuta boshlashdi va shunga ham yetib kelishdi. Sekin sekin o'qishga topshirgan tengqurlarining telefonlariga ular o'qishga qabul qilinganliklari yoki yiqilganliklari to'g'risida habar kela boshlafi ammo negadir Zafar va Ahrorga test javoblari kelmasdi telefonga kelgan harbitta kompaniya tomondan yubotiladigan sms ham ularni qattiq hayajonga tushishga majbur qilardi. Mana ular kutgan habar ham keldi. Afsuski ular o'qishga qabul qilinishmabdi. Bu habarni o'qigan ikki do'st bir birlariga qarab jim turishardi va bu jimlikni Javohir do'stining moshinasi signali buzib yubordi.
- Eeyy nima bo'ldi kirdizlami. Ular nima deyishni ham bilishmasdi.
- Seniki nima bo'ldi.
- Meni tabriklashlarin mumkun KANTRAKT .
Ahror va Zafar ham Javohirning shodligiga qo'shilishdi va kirolmaganliklarini etishdi. Zafar ikkinchi marta o'qishga harakat qilimadi. 5-sentabr kuni Zafar otasining o'rniga shifohona nomidan paxtaga chiqa boshladi. Va uning yangi sevgi qissasi shu yerda yozila boshladi. Zafar pahtaga chiqqanining ikkinchi kuni o'sha qizni uchratdi va unga qanaqadir mehri tushib qoldi. Ismi Husniya. Endi Zafar Husniyaning ko'nglini topish bilan ovora bo'lib qolgandi. Husniya juda chiroyli qiz edi u ham oyisining o'rniga chiqqan ekan. Husniya sal qorachadan kelgan ko'zlari shahlo tim qora, qomati har qanday yigitning aqlini olib qo'ya olardi. Emchelari biliib turardi. Ko'tlari ham unchali kottamasu ammo o'ziga yarashganidi. Kunlar o'tdi Husniya ham yosh bolalarday beg'ubor sodda, aqilli, esli-hushli qiz edi, uning bu jihatlari Zafarni o'ziga butkul rom qilib olgandi. Zafar yana bir marta telbalarcha bir qizni sevib qolgandi. U qaytadan nafas ola boshlagandi. Kunlar o'tishi bilan ular yanada yaqin do'stlarga aylanib borishardi. Bir birlaridan sir ham yashirishmasdi. Bir kuni bu ikki juftlik dalada yolg'iz qolishdi va Zafar nima sabab bo'ldiyu sevgi muhabbatdan gap chiqdi va Husniyaga Malika bn bo'lib o'tgan gaplarni hammasini aytib berdi. Husniya bu gaplarni eshitib endi nima qilmoqchisiz deb so'radi.
-Nima ham qilardim bo'lgan ish bo'ldi, baqt esa ortga qaytmaydi deb ho'rsinib qo'ydi. Va Husniyaga qarab tikilib qoldi.