Yugurib bordim mashinam haliyam ochig ekan, narsalarimi qaradim. hammasi joyida xursand boldimda mashinani qulflab uyga qaytdim... Sanoqli kunlarda talabalik baxtidan bahramand boladigan davrim, men esa haliyam qandaydir xayollar bilan yurardim... Shahnoz sevgilim telefon qilib uchrashamaz dedi rad etdim kayfiyatim yoq negadir shu kunlatda u qizni korib ozgarib ketgandim... Shahnoz mandan xafa boldi man esa e'tibor qilmasdim...(u shu kunlarda juda azob chekgan mening mehrimsiz, chunki biz qattiq bir-birimizni sevardik...!). Kech boldi kochaga chiqdim narsa olishga qarasam yana shu qiz oldimdan kelayabdi... shuni korsam yuragim boshqacha uradigan bolgan edi... Agar menga qarasa togrisi husnidan yuragim toxtab qoladi uning kozlarining chiroyini tasvirlab bolmasdi... Shu kech u bilan salomlashdim ozgina yaqinlashdik u bilan negadir gaplashgim kelaverar edi lekin u ozini togri tutar hech ham foxishaga oxshamas edi... 2-3 kunlar otdi u bilan yaxshigina tanishib oldim... U bilan korishadigan boldim va bir kuni uchrashuv belgiladik kun vaqti havo issiq avgustning oxirgi kunlari edi... Biz mini parkda uchrashdik u judayam chiroyli kiyingan yuzida mayuslik bilan keldi gaplashib otirdik u faqat ozini xorlangan aybdor insondek tutardi... Ancha gaplshganimizdan song undan nega bunaqa ishlarga qoshilganini soradim u kozida yoshlar bilan aytib berdi... "Man aslida Olmazordan Toshkenliman Oyim bilan adam 2yil oldin ajrashdila, man yolgiz qoldim Avvaliga dadam uydan chiqib ketdila keyin esa oyim qandaydir erke bilan Moskvaga jonashlarini aytib mani xolamni uyiga Samarqandga jonatdila... Maktabda oqir edim bu yerga tez konikib ketdim xolamlanikiga tez-tez kelib turar edik... Va yarim yil otmadiki Xolam biznes ishi bilan Turkiyaga ketdilar men esa xolamsiz uning erining uyida begonadek bolib qolgan edim buni his qilardim... Xolamning yagona bolasi uylanib ketgan uyda faqat pochcham qolgan edi... U juda jiddiy, vajohatli, kamgap, odamovi va umuman shavqatsiz inson edi men bu inson bilan 1kun ham yasha olmasligimni his qilardim va shu kunlarda hayotdan toyib ketgan edim u mani qarindoshim bolsa ham doq qilib gapirar urishar edi yoq joydan sabablar chiqarar maqsa esa bitt ketishimni xohlar edi shunday qilib maktabdagi bir dugonam ishlaydigan kafega ishga kirdim yosh bolsamda Xojayin yoq deyolmadi ancha vaqt ishlab shu yerda tunardim... Hech kimga keragim yoq edi hatyo biron kishi izlab kelmas, holimdan xabar olmas edi kechalari bilan har tun kozda yosh bilan begona insonlardan mehr izlar edim ammo uning orniga ishdayam faqat kamchiliklar u bu odamdan tanbeh eshitish juda alamli edi va hayotim zaharga oxshar unda yashashdan maqsad yoqdek edi... Va men ozgina mehr uchun barcha ishga tayyor edim... shu vaqtlarda ish joyidan kop dugonalar orttirdim hammasining yihiti bor kopi buzilib ketgan Men ham shu kunlarda har xil videolar korishni dugonalarim yigitlari bilan gaplashganda eshitib otiradigan boldim va shu tariqakunlar otdi Men shu ishga kirib ketishga qaror qildim shu ish joyimdagi qizlardan biri taklif qildi va men mana 2oy boldiki shu ishni qilmoqdaman lekin, qizligimni kimga oldirganimni ayta olmayman" dedida kozlaridan toxtamiy yosh oqardi unga juda rahmim kelar uning mayus kozlarida yosh korib bagrim ezilardi uning ovozi shu darajada shirin ediki bir ovozida insonni oziga maftun qilar edi... Shu kun yana ancha gaplashib uni quchogimda ovuntirardim u foxishaligini bilsamda unga nisbatdan umuman buzuqligim yoq edi aksincha unga yordam bergim kelardi... unga yangi hayot bagishlagim kelardi bu orada sevgan qizim negadir men uchun ikkinchi darajaga tushgan edi... Uchrashuvdan keyin eshigi oldigacha kelib uni yuzidan opib boshqa yiglama hammasi yaxshi boladi sen tez kunda bu gamlardan qutilasan dedimda manham kvartiramga kirib ketdim qarasam Kamol uyda mani xomush ahvolimni korib shu kunlarda ozingdamassan Shahnoz sandan xavotirda hozir kelib ketdi har daqiqa tel qilayabdi nega javob bermayabsan? nega uni qiynayabsan degan savollar bilan murojat ildi men qisqa qisqa javob berdimda Borib krovatimga yotdim boshimni qoyishim bilan yana shu mayus kozlar shirin ovoz esimga kelaverar mani tinch qoymas edi naxot inson sevgani bola turib yana sevsa deb ozimni kechira olmas edim yurakga buyruq berishga aqlimning kuchi yetmas edi... Shu tariq yana kech keldi va erta boldi... Bugun tel qilib yana uni uchrashuvga chaqirdim. Uyga yaqin skamekalaning birida otirardik u kozimga qarashga uyalardi men esa uning oldida otirganimda yuragim boshqacha urar edi biz bir-birimizga pinhona oshiq bolgan edik u mani jonidan ortiq sevishi bilinib turar mani korsa qollari qaltirab zorga gaplashar edi... u bilan ancha gaplashib otirgan edik u yana koziga yosh oldi bu gal konglim chidamadi uni qattiq quchoqladimda yiglama farishtam deb uni bagrimga bosdim nima qilayotganimni ozim bilmasdim... Bor vujudim bilan sevishimni his qilardim... San manikisan u bu gaplrni aytardim u nayusligi yanada oshdi va man sizga noloyiqman deb yugirib bagrimdan chiqib domga yugurib ketdi xorsinib yiglar hayotdan toliqib bolgan yoshgia juvon edi... U haaida yomon xayolga borolmasdim... Uning foxisha ekanligi hatto xayolimga kelmas edi... U ozini biron nima qilib qoyishidan qorqar edim ... Uyda dostim bilan ancha maslahat qildim avvaliga Kamol ustimdan kuldi keyinchalik jaxl bilan san aqlini yeb qoydingmi foxishani sevib qolding?! Nima?! qanaqa axmoqona gap?! Man esa javoban Ha, uni sevaman. Shahnozchi?! Va'dalringchi?! U uchun hammasidan kechishga tayyorman... Kamol qotib qolgandi 3yildan beri jonimdan ortiq sevib avaylab yurgam qizdan kechayotganimga ishonmas edi u hayratda lol edi va men bilan yaxshilab gaplashib u bu ishlarga kelishdim Kamol kondi va menga faqat omad tilab qoldi... U mendan juda xafa edi... Shu tun Farishta bilan telda gaplashib chiqdim u faqat yiglar sizga munosib emasman degan sozni qayta qayta takrorlar edi men esa qarorim qatiy sani sevaman dedim va ertaga korishishga kelishdik... Vaqt boldi oldimga kelardi kozlari shishib ketgan tuni bilan yiglagani ma'lum edi... U bilan otirib gaplashdim va uni bagrimda olib otirardim u bagrimda bolgan vaqt ozimni baxtli his qilardim... Uni toxtamiy shirin yuzlaridan opardim u esa jimgina mayus holda turardi va birdan mani quchoqlab yiglab yubordi Sizni sevaman sizsiz yasholmayman deb kozlaridan qon oqgandek korinar u shu darajada qattiq quchoqlab oldik menga yopishib qolgandek u Sizsiz yashay olmayman derdi tinmay shu vaqtda birdaniga kozimdan tomchi yoshlar oqib ketdi... Shunda haqiqiy sevgimni his qildim undan boshqa hech narsa kozimga korinmas edi yarim soat bir-birimizga toydik va men unga ertadan men bilan yashashini bu ishlarini tugatishini soradim u rozi boldi... Man negadir aqlim ozimdamas sevgim mani kop ishlarga boshlar edi... Ertaga meniki bolasan yangi hayot boshlaymiz u bu sozlar bilan tuni bilan gaplashib chiqdik u boshqa yiglamaslikga va'da berdi... Mustaqilliq kuni bayrami uni kvartiramga kochirdim