shaxar aylanib kinoga tushishdi kunni kech qilishib yana uyga qaytishdi. Madina darslarini qilar Feruza tv da kino ko'rardi. Birdan u piqirlab kula boshladi Madina boshini ko'tarib u tomonga qaradi va tv da o'pishib turgan yigit va qizni ko'rgach gap nimadaligini tushunib jilmayib qo'ydi. Feruza uyalib yerga qarab oldi. Darslarini qilib bo'gandan so'ng xayrli tun tilab xonasiga kirib ketdi. Yarim kechasi osmonning gumburlashidan o'yg'onib ketdi. Va yugurib zalga chiqdi Feruza burchakga tiqilvogancha qaltirardi. Borib uni quchoqlavoldi. Qo'rqma farishtam man yoningdaman qo'rqma deb uni bag'riga qattiqroq bosardi. Ancha vaqt o'tirgach chaqmoq ham tindi Feruza ham ancha o'ziga keldi o'nidan turib joyiga borib yotvoldi. Madina ham sekin honasi tomonga keta boshlaganda orqasidan Feruzaning maylimi siz bilan yotsam degan ovozidan to'xtadi. Mayli farishtam yuraqol deb kulib qo'ydi. Ular ancha vaqt gaplashib yotishdi. Madina unga o'tmishini turmushga chiqib bir yil ham yashamasdan ajralib ketganini. Eri narkoman ekanligini oilasi qishloqdaligini shaxarga o'qishga kirib qolib ketganini ota onasini yordami va o'zi mexnat qilib shu ikki xonali uyni olganini aytib berdi. Keyin uxlab qo'lishdi. Ertalab uyqudan turgan Madina ko'kraklarida turgan qo'lni ko'rib cho'chib ketdi. Nima qilishni bilmay qoldi. Turay desa Feruzani uyqusini buzgisi kelmasdi. Turmay desa darsga kech qolardi. Oxiri o'ylanib yana yotishga qaror qildi. Bir marta dars qoldirsa qoldiribdida. Boshini yostiqga qo'yishi bilan Feruza uni yanada qattiqroq quchoqlavoldi. Madinani g'alati tuyg'ular qurshab ola boshladi. Ey xudo menga nima bo'lyabdi derdi o'ziga o'zi. Umrida birinchi marta his qilayotgan bu tuyg'u unga juda ham yoqa boshlagandi. Nafas olishi o'zgara boshladi yurak urushini ovozi o'ziga ham eshtilayotganday edi. Sekin o'girila boshladi o'girilib qaraganda nigohi unga tikilib turgan ko'zlarga tushdi faqat... Faqat bu safar u ko'zlarda sovuqlik yovuzlik emas, balki odamni o'ziga jalb qiluvchi allaqanday tuyg'u yonardi. Nigoxlar to'qnashivu uzoq davom etdi va Madina o'zi bilmagan holda lablarini Feruzani lablariga yaqinlashtirdi. Lablar va nafas olishlar bir biriga tutashib ketdi. Qo'llar bir birini erkalab to'ymas tillar bir biriga bog'lanib qolganday ajralmasdi. Bir birini pinjiga singib ketishgandi. Bu erkalashlar uzoq davom etdi bir birini erkalab yalab yulqar biri charchasa ikkinchisi davom etardi. Oyoqlari orasida Feruzaning nafasi va tillarini his qilgan vaqtda Madina yettinchi osmonda uchib yurardi. Bunaqa rohatni umrida his qilmagani uchun uni tugashini hohlamasdi. Nihoyat charchab holdan toyib bir birini quchoqlab uxlab qolishdi. Tushlikga yaqin Madina ko'zini ochib qarasa Feruza yonida yo'q. Zalga chiqsa oshxonadan idish tavoqlarni ovozi eshtilardi. Feruza judayam mayin ohangda qanaqadur ashula hirgoya qilardi. Sekin borib quloq tutdi. Osmonlarga uchib ketsam yig'larmisan. Hijronlarda yurak bag'ring tig'larmisan. Sog'inganda sog'inganim sezarmisan. Qabr toshim gullar bilan bezarmisan. Bu mayus ashulani oldin hech eshitmagandi. Nimagadir kayfiyati buzuldi. Vannaga kirib yuvinib chiqdida yengil tortdi. Indamay ovqatlanishdi. Madina ishga ketishga otlandi. Ko'zgu yoniga kelib o'ziga oro bera boshladi. Feruza unga qarab turardi keyin orqasidan kelib sochlarini silay boshladi. Qo'llarini kiyimini yoqasidan tiqib ko'kraklarini silardi. Madinani yana yoqimli tuyg'ular qamrab ola boshladi. O'rnidan turib Feruzaga yopishdi. Lablar yana tutashdi, kiyimlar honaning duch kelgan tarafiga uchardi. Bunaqa vaqtda asosiy ishni til va barmoqlar bajarardi. Badanlaridan oqib chiqayotgan ter va suyuqliklar oy nurida jilvalanib bu ikki tabiat mujizasini yanada go'zal ko'rsatardi. Nihoyat ular holdan toyib bir birini pinjiga kirgancha uxlab qolishdi. Bu holat har kuni davom etardi toki... Toki o'sha mashum kun kelmaguncha. O'sha kuni Madina noxush kayfiyatda o'yg'ondi yuragi nimanidir sezgandek o'qishga ham borgisi kelmasdi. Noiloj turib tayyorgarlik ko'ra boshladi. Feruza uxlab yotardi uni o'yg'otgisi kelmasdan yuzi aralash labidan o'pib qo'ydida o'qishga ketdi. O'qishda ham ishda ham kayfiyati bo'lmadi. Kech tushishi bilan havo ham ayniy boshladi. Ishini tezroq tugatib uyga borishga harakat qilardi aksiga olib ish ham tugay demasdi. Nixoyat soat millari 9 ni korsatgach do'kon yopilib u uyi tarafga o'qday uchdi. Tashqarida yomg'ir sharros quyar momoqaldiroq ovozi olamni buzardi. Madina yo'lakda yugurib ketarkan ichida faqat bir gapni takrorlardi ,,Sabr qil Farishtam sabr qil". U ro'parasidan kelayotgan ikta sharpani ko'rdi lekin etibor qilmadi. Ularga yaqinlashgach ichib olgan ikki erkak uni yolini tosib tegajoqlik qila boshladi. Kochada hechkim korinmasdi. U bor ovozda baqirar lekin bu befoyda edi. Bezorilar uni ko'ylagini yoqasini yertib tashlashgan jon holatda unga tashlanishardi. Shu payt ulardan biri jon holatda baqirib yerga quladi ikkinchisi o'zini o'nglab ulgurmasdan u ham baqirib Madinaga suyanib qoldi. Uni itarib yuborgan Madina yerga ag'nagan bezorini orqasida qo'lida g'isht ushlab olgan Feruzaga ko'zi tushdi. Uni nigohlariga qararkan yana o'sha yovuzlikni ko'rib beixtiyor ortga chekindi. Feruza uni qo'lidan ushlab uy tomon sudrardi. Madina shok holatida edi o'ziga kelganda vannada edi. Muzdek dush yuziga urilar orqasidan quchib turgan Feruza uni yelkasiga boshini qo'ygancha jim hayol surardi. Men sizni hechkimga bermayman derdi. Unga qarab turib dushda opisha boshlashdi bu safar bir birini extiroslanib emas alam bilan erkalashardi bir birini tishlab tirnalab azob berib erkalardi. Tong otdi erta tongdan eshik qo'ng'irog'idan cho'chib o'yg'ongan Madina ustiga kiyimi ilib eshik yoniga bordi. Glazokdan mo'ralab u yerda militsiya xodimlarini ko'rgach holsizlanib devorga suyanib o'tirib qoldi. Qo'ng'iroq tinmay jiringlar lekin Madina buni eshitmasdi. Nihoyat eshik ochildi eshikni Feruza ochdi. Ularni olib ketishdi. Feruza hamma aybni bo'yniga oldi sud bo'ldi va u 12 yilga qamalib ketdi. Mana bu voqeaga ham 5 yil bo'ldi. Bugun tushidan qo'rqib o'yg'ongan Madina shu hotiralarni eslab tong ottirdi. Ertalab ishga otlandi. Endi u ertalab kollejda dars berar obetdan keyin o'sha o'zi uchun qadrdon bo'lib qolgan do'konda ishlardi. O'zini ish bilan chalg'itardi. Bugun ishdan kech chiqdi ko'chada yomg'ir yo'g'ar osmon yana gumburlardi. Endi u uyiga o'zini shaxsiy moshinasida borardi. Moshinani qulflab podyezd tarafga yugurib eshikni kodini terayotganda birdan to'xtab qoldi ortiga o'girilib burchakda qaltiragancha unga termulib turgan sovuq nigohlarga ko'zi tushdida sekin pichirladi: FARISHTAM... TAMOM...