Biroz oradagi skunatdan so`ng Barde:
- Mehmon bizni to`g`ri tushundiz deb o`ylayman. Hafagarchilik o`rin yo`g`a-a-a? -dedi.
- Ha, ihtiyor o`zizda... -biroz skutdan so`ng, vazmin ohangda so`zimni davom ettirdim. - Har ne bo`lganda ham biribir sizlardan minadorman.

Bardeni yuzida sovuq bo`lsaham tabassum zohir bo`ldi.
Bu orada kemadagi jabrdida ( Ismlarini bilmaganim uchun shunday atashga o`rganib qoldim. ) U bir patnisda taom ko`tarib keldi.

- Mehmon bu hashamatli xonani sizni ihtiyorizga topshiraman. Sizga mazur keladi degan umiddaman!
Ustimdan kulayotganday kinoyali qilib gapirdi. Ammo bunday xonani orzu qilib ham bo`lmaydi. Buni ustiga uncha buncha kesatiqlarga etibor beradigan ahvolda emasdim.
- Rahamat... -dedim muloyimlik bilan bu shohona ehtiromni mannunlik bilan qilib.

TUSHUMMI O`NGIM...

Ular xonada meni yolg`iz qoldirib chiqib ketishdi. Nazarimda u eshikni tashqaridan berkitib, meni qamab qo`ydi. Mayli shunisi ham men uchun maqul.
Oramkursiga joylashib jabirdidani olib kelgan tamomiga qo`l urdim. Kanservalangan go`sht va jo`xori, quritilgan non. Shu oddiy mahsulotlarni ko`katlar va mevalar bilan bezab chiroyli, yeyishli tamom tayorlabdi. Bir luqma og`zimga soldim. Mazasi ham yomonmas.
Derazadan tashqariga qarab, go`zal bog` manzarasidan baxra olib ishtaxa bilan tamomni tanovul qildim.
Ayvon sayasida yurgan go`zallar e`tiborimni tortdi. Bog` oralarida ham 4, 5 tasi ko`ringanday bo`ldi. Unda bunda turli yigitlar uchraydi. Tavba hammasi bir-biridan go`zal. Huddi Liboslar ko`rgazmasida qatnashgani kelgan modelyer qiz-yigitlarga o`xshashadi.
Lekin bir narsa g`alati, hammalari qizil suyuqlik chiqadigan favvoradan idishchaga to`ldirib ichib ketishadi.
``Vanpirlar inson qonini icharmidi?`` o`yladim. ``Nahotki favvoradan chiqayotgan suyuqlik inson qoni bo`lsa?!``

Orolda o`tayotgan har soatim, g`ayritabiy voqealarni taqdim etmoqda.
Ancha o`tirdim chamamda tush vaqtidan o`tib qolgandi. Bazi chalkash savollar hanuz tepamda charh urardi. Barde kelib qolar deb kutdim. Undan darak yo`q ko`rinmaydi. Negadur Aona ham arvohday yo`q bo`lib ketdi. Yolg`izlikdagi 4, 5 soat ham uzoq cho`zilib zeriktirib qo`ydi. O`rnimdan turib yana xonani aylandim.
Uzumga o`xshash mevasi bor, tuvakdagi butani tomosha qilayotgan edim. Surot ortidagi eshik ochildi.

Aona. Negadur uni ko`rib sevinib ketdim.
Sochlarini tepaga turmaklab, oq matoga o`rab olgan. Egnida ham shunday matodan tanasiga yopishib turuvchi uzun libos. Huddi musulmon arab ayollariday butun badani matoga o`rab olgan. Hatto brmoqlari uchigacha. Eshikdan bir qadam chiqdi. Qandaydur kayfiyati alo, ko`zlari zavq shavq to`lib turardi.

- King-Barde qani?
Hamma yerga ko`z tashlab oldi.
- Chiqib ketgandi?
- Yaxshi... - o`sha damda endi uzumga o`xshash mevani bir donasini uzmoqchi bo`lib turgandim, - Tega unga... U juda kamyab... Beri kel! -dedi.
- Tinchlimi?
- Yuroqo tezroq...
Qo`limdan tutib zinadan yuqoriga boshladi.

Ko`nglimga anaqa o`ylar kela boshladi.
``Ishqilib birga bo`lishga undamasmikin?``
Zina ohirida, uchta, bo`yiga ham eniga ham taxminan uch metrli kattakon eshiklar qarshimizdan chiqdi. Ikkita titandan. Yana biri to`g`ridagi eshik qalin oynadan.
Aona oynali eshik tomon ishora qildi.

- Kiymlaringni shu yerda qoldir, -dedi.
Huddi o`ylaganimday.
- Nega?
- Kiyimlaring to`la bakterya! - jiddiy tikildi, - Tez-tez bo`l, senga bir narsa ko`rsataman!

Asta kiyimlardan halos bo`la boshladim. Bir zumda onadan tug`ulganday halatda bo`ldim.
Aona devordagi sensir ekrandagi tugmani bosdi. Oyna yuqoriga ko`tarib ochildi. Aona tirjayib qitmirona nazar tashlab qo`yardi. Undan biroz uyalib, avratimni kaftim bilan to`sgancha bo`lmachagi kirdim. Kivadirat shaklidagi bo`lmacha. Teppa, past, o`ng, chap devorlariga, un elagidek mayda teshikchalari bor qoplama qoplangan. Qarshimizda yana bir oyna. Tushungan bo`lsam buyerda mikroblardan xolos bo`lamiz. Demak ichkarida labaratorya bor.

- Ko`zingni yumma, qo`llaringni oldinga cho`z...

Uni aytganini qildim. Bir necha sonyadan so`ng, chiyildoq yoqimsiz ovoz eshitildi. Zarg`aldoq tusli mayda zarracha. Atrofimizdan purkalib bo`lmacha ichi tumanday changib ketdi. Burin, quloq teshiglarigacha kirib ketdi. Hatto ko`zlarimni qoplab oldi. Kukun quruq, ammo tanaga tekkanda vijillab badanda tozalardi. Ko`zlarim pardasiga qo`ngan kukun vijillab yo`q bo`lib ketdi. Achishtirmadi ham, qaytanga ko`zim ancha ravshanlashganday tuyuldi.
Eshik ochildi meni esa og`zim ochilib qoldi. Rivojlangan davlatni mahfiy labaratoryasiga kirib qolganday edim. Labaratoryadagi anjomlarni o`ta zamonaviy diyishdan ko`ra, kelajak uskunalari deyish maqulroq.
Bir so`z bilan aytganda labaratoryada uchraydigan har qanday allambalolar bor edi.
Yana huddi Aonaday o`ranib olda 7, 8 kishilar ham bor. Qaddi qomatidan 3, 4 tasi erkak, qolgani ayollar. Ulardan biri menga ham mahsus kiyim keltirib berdi. Yalang`och bo`lganim uchun, g`alati cho`ziluvcha matodan tikilgan kiymni tezgina kiyib oldim.
Aona ninjalarnikiga o`xshash og`iz-burinni to`sib turuvchi niqob berdi. Yuzimga taqib oldim.
Hamma o`z ishi bilan band.
Aona meni xona markazidagi mikraskop tomon boshladi. Qon ustida allaqanday tajribalar o`tqazilardi. Ko`ziga ko`zoynak taqqan qiz kolbalarda qandaydur suyuqliklar ustida ishlardi. Tanish ko`rinayotgan qizga tikildim. U ham birdam diqqatini buzib men tomonga qarab qo`ydi. Ahir bu o`sha kemadagi jingalaksoch qiz-ku!
Tushungan bo`lsam hammasini o`z vazifalari bor. Barde ish yurutuvchi yoki orolni nazorat qiluvchi kishi. Jabirdida oshpaz. Demak bu jingalaksoch tibbiyotdan xabardor.
Bazi narsalar yodimga tushdi. Kemada ham aynan shu jingalaksoch mendan qon olgandi. Ko`ngilni sezgirligini qarang. Mikraskop oldiga yetganimizda aynan meni qonim tekshiralayotganini tushundim. Aona mikraskop ostidagi, bir tomchi qonga qarab meni hayratga solgan gaplarni aytdi.
Avvaliga bazi sirlarimni gapirdi. Qayoqdan bilgan tushunolmadi. U esa qonimga qarab aniqlagani aytdi. Ishonish qiyin...
Keyingi gaplari yanaham g`alati. O`n daqiqa shunaqangi bidrladi-ki, boshim yorilib ketay dedi. Qisqagina aytganda, insonda qandaydir kuchmiye yoki boshqa o`lchovi bo`lar ekan! Oroldagilarni ko`rsatkichi 380, 410 gacha. Aaa meni 902 emish. Juda ko`p gapirganidan, ko`p gaplariga tushunmadim.

Bir burchakdagi shiysha idishlarga solib qo`yilgan, insonni bosh miyalari diqqatimni tortdi. Bu biroz yurakka vahima soladi. Aona esa endi umuman a`qilga sig`maydigan narsalar haqida gapira boshladi. Abadiy Hayot haqida. Gapni qisqasi hamma narsa inson miyasida emish. Miyani ochib, ayrim tizimlarga tasir o`tqazish orqali. Inson tanasini muzlatib qo`yish mumkun ekan. Yani qarish jarayoni batomon to`xtatilar va inson mangu yoshlikda qolar. Yana ayrim nuqlar orqali inson ko`rinishidagi o`zgarishlarni amalga oshirish, yani istarasi issiq go`zl ayol, kelshgan yigitga aylanish. Yana jismoniy kuchni oshirish yoki inson aqliy fayolyati 100 % o`stirish bir so`z bilan aytganda haqiqiy super