Yangi yil kirib kelishiga ham sanoqli soatlar qoldi. Bir ahvolda, o`z yotoqxonamga kirdim. Kayfiyatim biroz tushgan. Sabab juftu halolimning injiqligi. Ohirgi kunlarda juda injiq bo`lib ketyabdi. Aytganini qilmasa qo`ymaydi. Menga yoqmaydigani, unga qattiq gapira olmasligim...

Shikafdan, avvalroq tayorlab qo`ygan qorbobo libosini oldim. U yer, bu yerini to`g`irlab egnimga kiydim. Kuzguga qarab, soqol-moylovni yopishtirdim. Boshimga qalpoq, qo`limga aso oldim. Ko`zgudagi o`z aksimga qarar ekanman, kayfiyatim o`z-o`zidan ko`tarilib ketdi. Sababi bor albatta...
Yangi yil bayramini mendanda ko`proq yaxshi ko`radigan inson bo`lmasa kerak. Opaginam turmushga chiqib farzandli bo`lganidan buyon, har yangi yil oqshomida qorbobo libosida jiyanlarimni hursand qilgani boraman. Ularni ko`zlaridagi shodlikni ko`rib qalbim quvonchga to`ladi. Ayniqsa opaginam, dilbandlarini shodligidan quvonchi ichiga sig`may ketadi. Yaqinlarni quvonchidan ortiq baxt bormi bu dunyoda. O`ylab qolaman, bu ishlarim hudoga hush kelgan. Shuni uchun bo`lsa kerak mega ham o`z sahovatini ko`rsatdi...

* * * * *

Bundan ikki yil avvalgi, yangi yil oqshomi. U paytda hali mashina olmagan edim. Taksi ushlab, hargalgideb opamlarnikiga bordim. Jiyanlarimni xursand qilib, olib borgan sovg`alarimni ulashdim. Biroz o`zim ham mehmon bo`lgach, ortimga qaytdim. Usha payt, ikki kun avval yog`gan, ammo erib ketmagan qor tufayli havo anchayin sovuq edi. Buni ustiga quyuq tushgan tuman sabab, 3, 4 metrdan narini ko`rib bo`lmasdi. Taksi to`xtatib uyga yetib olish uchun, muyulishdan endi burilgan edim. Uncha keng bo`lmagan, ko`chadan ko`pgina odamning shovqini eshitildi.
- To`xta, to`xtat onayni...
Men birornimani o`g`irlab qochayotgan o`g`ri deb o`ylab ularni yo`lini to`sdim. Ammo o`zimga kelib urilgan qorboboni ko`rganimdan keyin xato qilganimni tushundim. Quvayotganlar mast alast bezorilar ekan. Bitta, ikkita bo`lganida eplagan bo`lardim. Ammo o`ntadan oshiq odamni ko`rib yashin tezligida qaror chiqardim. Barchasi mast, aljirab so`kinishidan bilib olish mumkun. Bilib bo`ladimi ularni qo`lidan nima keladi, yana begona shaharda bo`lsam. Yagona to`g`ri qaror quyon...

O`zim ham asoni qo`lga olib yugurdim. Ortimdan qizbolani, ``Voy`` degan ovozi eshitildi. Shundoq qarasam biroz narida qorqiz yiqib yotibdi. Tezda ortimga qaytib uni qo`lidan tutdim. Nazarimda qorqiz qorbobolarni adashtirib qo`ydi. Uni qorbobosi umuman boshqa tomonga yugurib ketdi. U meni begona ekanligimni ham sezmadi. Qo`limdan mahkam ushlab oldi. U bilan uzoqqa qocholmasligimni tushunib, yon tomondagi ko`chaga buruldim va birinchi uyni davozasidan ichkariga kirib oldik. Ortimizda to`rt yoki besht kishi quyovotgan ekan. Yaxshiyam bizni bu uyga kirib olganimizni ko`rmoy qolishdi. Dapir-dupur qilib yugurishib o`tib ketishdi.
- Ketishdimi?
- Ha... Ketishdi!
Qorqizni qo`lini ushlab turgandim. U ovozimdan begona ekanligimni sezib qoldi. Qo`lini tortib oldi.
- Kimsiz? -dedi hayratlanib.

- Kelilar kelaverilar! -ortimdan ayol kishi ovozi eshitildi.
Shundoq qarasam, xovlida patnis ko`targan ayol bizga qarab turibdi.
- Kelavering qorobobo, ichkariga kirilar... - ayol bizni ichkariga taklif qildi. - Bolalar qaraylar qorbobo bilan qorqiz keldi...
Uy ichida shovqun ko`tarildi. Qorqizga qaradim, u ham indamay turibdi. Asta ayolni ortidan yurdim. Qorqiz menga ergashdi...

O`ziyam kattakon oyla yig`ilgan ekan. Shunga yarasha dasturxon tuzalgan. To`rida soqolli otoxon, nuroni momo. Yon verida to`rta, beshda er-xotin. O`n beshtacha nabiralari, qizaloq, bolakaylar bor edi...

- Bolajonlim sizlarni deb tog`lar oshib, keldim. Ko`p sovg`alar olib keldim! -dedim yo`g`on ovozda.

Yonimga kelgan bolakay:
- Sher aytib beraymi? -dedi.
- Aytaqolin, keyin bobom sovg`a beradilar! -dedi qorqiz...

Shu payt zulmatni kesib o`tgan qachmoqday, ko`zlari ochildi. Bir ko`rishda muhabbat bor ekanligiga amin bo`ldim. U shunchalar go`zal-ki. Gul yaprog`iga qo`ngan shabnam misol. Sochlari qalin o`rilgan, lablari nafis atirgul yaprog`idan rang olganday. Ikki yuziga ham qizil bo`yoq surilgan. Kipriklari nayzaday. Ko`zlari yulduzlar jilvasidek chaqnoq. Tabassumi maftunkor, so`zlari muloyim...
- Bobojon... -jilmaygancha ko`z qiri bilan bolakayga ishora qildi.
Qarshimda bolakay qarab turardi, sovg`a kutib. Qalbida buloq misol otilib chiqqan, muhbbat jillag`asining yoqimli shildirashi tufayli quoqlarim hech narsani eshitmadi. Yuragim buyrug`i bilan, butun ongim, yonimdagi go`zal qorqizda edi. Shuni uchun bolakayni sherini eshitmagan bo`lsa kerak...

- Him nima? -dedim qorqizga qarab kalovlanib.
- Sovg`a bering! -dedi.

Sovg`a qayoqda, hatto bo`sh qopimizam yo`q bo`lsa. Yodimga tushgani cho`ntagimda bitta ShiriBOOM (zivachkasi) bor edi. Qidirib cho`ntagimga qo`l soldim. Qo`limga zivachka o`rniga bir dasta pul ilindi. Beli sinmagan mingtalikdan ikkitasini bolani qo`liga tutqazdim...

- O`oooo` zo`r qorbobo ekan! - bolakay pulni olib baqirvordi.
Qaraya sovg`a o`rniga pul bersang bolalar ko`proq hursand bo`lishar ekan. Uy egalari ham hayron pul beradigan qorboboni ko`rib. Bolalar, qizaloqlar bazilari ikki, uch marotaba sher aytdi shekili. O`zim ham chalkashib ketdim, cho`ntakda esa hemir ham qolmadi...

- Endi biz qaytaqolaylik. Bizni yana ko`plab bolalar kutib turibdi! -dedim.
Ammo pul ulashganimiz uy egalariga hush keldi shekili dasturxonga taklif etishdi. Sovuqda yurib qorin ham ochqagani uchun. Yaqindagina keltirilgan issiq shashliklarni ko`rib yo`q deyolmadim. Stulga o`tirdim, qorqizam yonimdagi stulga o`tirdi. Halal bermasligi uchun soqol-mo`ylovimni bo`shatib yomimga qo`ydim.
- Iiiiyuu, qorbobo yosh ekan-ku? -desa bo`ladimi bobosini tizzasida o`tirgan qizaloq.
- Qizalog`im, issiq uyga kirganimda erib, yosharib qolaman-da! -dedim.

Qizaloqni savoli-yu, meni javobim hammani samimi kulgusiga sabab bo`ldi.
Lagandagi shashliklardan bir sihini oldim. Qarasam qorqiz jim o`tiribdi.
- Qizalog`im yo`l yurib, juda ochiqqan bo`lsang kerak? -yug`on ovozga gapirib, qo`limdagi shashlikni qorqizni qo`liga tutqazdim...

Bilmadim uni o`rnida boshqa qiz bo`lganda nima qilardi. Lekin u ochiqko`ngil, anchayin dovyurak qiz ekan.
Mayin jilmayib.
- Rahmat... -deb qo`limdan oldi.
To`g`risi uning tbassumi ko`nglimga moyday yoqib, dilimni yayratardi. Ayniqsa o`zini hotirjam tutishi...

Bir to`rg`am non bilan bir sihdan shashlikni urib, orqasidan bir piyoladan choyni ichib ortimizga qaytdik...

- Keyingi yili yana kelilar... -uy egalari kuzatib qo`ydi.
- Ho`p, kelamiz!
``Yoqmayqolsin!``
asta kelgan yo`limizdan ortga qaytdik.

Chamasi o`n metrlar yurgandik.
- Tegajoqlik qilsayz tishlayman! -dedi qorqiz.
- Tishlayqol... -qo`limni u tomon cho`zdim. - Agar shu po`stindan tishing o`tsa!

Sharta qo`limdagi asoni tortib oldi.
- Uraman agar...
- Tashab qochgan qorbobongni alamini mendan olmoqchimisan?
- qlidan asoni oldim. - Men nomard emasman, vaziyatdan foydalanib qoladigan!

- Ufff... - hursindi.
- Qo`rqma. Topamiz quyon yurak qorbobongni!