Maktab vaqtlari, Laylo ismli
sinfdoshini sevib qolgan
Bahrom, uncha-munchaga sir-boy
bermasdi. Sevishini
ham, pinhona yuragida
asrardi. Laylo ham,
Bahromga befarq emas edi.
9-sinf ... Bitiruv o'quv yili.
25-mayda qo'ng'iroq chalingach,
bitiruv
imtihonlari boshlanib ketdi.
Laylo, imtihon varaqalarida
Bahromga ko'maklashib
turardi. U, juda chiroyli qiz
bo'lgani uchun, ko'plab yigitlar unga
oshiq edi.
Bahrom va Layloni birga
ko'rishsa, Layloni rashk
qilishib, yo'q joydan Bahrom
bilan janjal chiqarishardi va
u bilan urushishardi. Ulardan ham
oshib
tushadigan bir bezori,
aniqroq aytganda, sinfning
eng passiv va tarbiyasiz
o'quvchisi Bekzod ismli bir
bola bo'lar edi. Qiladigan ishi yo'q-ki
birov ozor
chekmasa. Har bir ishida
ko'ngil xiralik... Imtihon
paytlarida, Layloni Bahrom
bilan fikr-mulohaza
almashayotganini ko'rgan Bekzod,
alamidan Bahromni
yanchib tashlagudek
g'azablandi. Chunki u ham
sinfdoshi Layloni sevardi...
17-iyun, kechki soat 20:10
lar... Bitiruvchilar uchun so'ngi
manzil kuni. Bitiruv
oqshomini tashkil etgan
sinfdoshlar shu kuni
yig'ilishib, bir umrga
muhrlanib qoladigan onlarni
tantana qilishardi. - Ooo Laylo,
ochilib
ketibsanmi ? Shundog'am
go'zalliginga tan berardim.
Hozir umuman tan berdim-
ey... - dedi Bekzod, Layloni
yo'lini to'sib. Laylo esa, hechnarsa
demay, o'tib
ketmoqchi bo'ldi. Ammo
yo'lini to'sib turganini
ko'rib, - Qoch yo'limdan ! -
deb buyurdi. Garchi
sinfdosh bo'lishsa-da, Laylo uni
qanaqa inson ekanligini
bilardi.
- Ha Laylo-xon, namuncha
nervinnisan ? A-bugun
bayram bo'lsa. Rahmat ham
demading. Atak maqtash ham emas,
to'g'risini
aytuvdim. Ha mayli. Agar
vaqting bo'lsa, senga
ozmuncha gaplarim bor
edi...
- Yo'q ! Vaqtim yo'q ! O'tkazib yubor
meni !
- O'tkazmasam nima
bo'ladi ? Anavi so'tak
Bahromga aytasanmi ?
Ozgina meni eshit. Keyin
ketaverasan. - Og'zinga qarab gapir !
Bahrom akamga til
tegkizma !
- Voy-yyey, "Bahrom
akam" mish. Zo'r eshitilar
ekan-a ? "Bah-rom a-kam".
Vuhahahahaha. Qo'rqitib
yubording-ku. Qayerdagi
so'takni akam deyapsanmi
Laylo ? Mana men senga
akadan ham yaqinroq
bo'laman-da. Bugun ikkimizni
kunimiz.
- Senga hali mazah
bo'ldimmi ? Sen,
o'zingdaqalarga yaqinsan,
tushundingmi ? - Laylo shu
so'zlarni aytar ekan, uni durtib o'tib
ketdi. Bu orada
ro'paradan Bahrom kelib
qoldi. Layloni Bekzod
tomondan yig'lab
kelayotganini ko'rib, - Nima
bo'ldi Laylo ? Kim xafa qildi ? - deb
so'radi. Ammo
Laylo gapirmay,
darvozadan yig'lab chiqib
ketdi. G'azablangan
Bahrom, u tomon
yaqinlasha boshladi. - Layloga nima
deding
pastkash ?
- Tushunmadim ? Senga
nima tentak ?! E, karochi
surgin buyerdan so'tak.
Ooo, qofiyani ham o'xshatib urdim-u,
hahahahaha...
Bu gapga chiday olmagan
Bahrom, unga kuchli musht
tushurdi.
- Odammisan o'zing ?
Bugun qanaqa kun ekanini bilasan-
ku ! Hech bo'lmasa
shu kun birovni dilini xira
qilmasang bo'lardi. Shu
kungacha indamay keldim.
Aql kirar senga ham, har
holda sinfdoshmiz deb o'ylagandim.
Yo'q, sen
unday bo'lmading. Bilib qo'y,
men Layloni sevaman !
O'quv paytlari bo'lgani
uchun, buni hechkimga
bildirmas edim. Endi hamma bilsa
ham mayli. Menga
qara, agar unga yana bir
bor yaqinlashganingni
ko'rsam yoki eshitsam,
manashu ikki oyog'ingni
urib sindiraman ! Shu kungacha
ko'pchilikni
ko'nglini qoldirib kelding.
Sendaqalarga bitiruv
oqshomida qatnashishni o'zi
hayf ! - deb, Bahrom uni
urishda davom etdi. To'z- to'polonni
ko'rib, boshqalar
yetib kelishdi va Bahromni
ushlab qolishdi.
- Bahrom ! Tinchlan o'rto !
Esingni yedingmi ? Hozir
o'ldirib qo'yasan-ku ! Bugun
bayramimiz bo'lsa. Qo'y,
buni a'zaga aylantirma !
O'zingni bos, - deb
Bahromni o'rtog'lari
tinchlantirishga urunishdi.
- Qo'yvoringlar meni ! Esimni
yeganim yo'q. Lekin
manabu pastkashga bu ham
kam ! Laylo qani ? Hozir
bu, hammaning oldida
Laylodan kechirim so'raydi !
Laylo, shuyerdamisan ? Laylo ?
- Bahrom, Laylo buyerda
yo'q, ichkarida ham yo'q.
Biz shuyerdadir deb
o'ylagandik, - dedi
sinfdoshlardan biri. Bahrom, oxirgi
bor Layloni
darvozadan tashqariga
chiqib ketganida ko'rganini
esladi va xavotirlanib
o'qdek xonadan chiqib
ketdi. Asvalt yo'lga chiqib, uni qidira
boshladi... Biroz
oldinroq yurib, yo'l
chekkasida odamlar
gavjumligini ko'rdi va o'sha
tomon yaqinlasha boshladi.
Atrofta, bir mashinaning ayrim yerlari
zararlangani,
militsiya, odamlarning g'ala-
g'ovuri... Tobora ularga
yaqinlashar ekan,
Bahromning yuragi tez ura
boshladi. - Kechirasiz, tinchlikmi ?
Buyerda nima bo'ldi ? -
gavjumlashgan odamlarning
biridan so'radi Bahrom.
- Eh so'ramang, to'qnashuv
yuz berdi. Anavi Neksiya haydovchisi,
bir yoshgina
qizni urib yubordi. Xayolga
tolibmi bilmadim, mashina
yo'liga chiqib qoldi. Essiz,
yoshgina qiz edi...
- Ki-ki-kiyimlari qanaqa rangda
ekanini ee-eslay
olasizmi ? - qo'rquvga
tushgan Bahrom, zo'rg'a tili
aylanib gapirdi.
- Kiyimlari, och-qizil
ranglardan iborat edi-yov. Nafasi
ortga tortgan
Bahrom, u qiz Laylo
ekaniga amin bo'ldi. Chunki,
Laylo och-qizil rangni
yoqtirardi. Bitiruv
kechasiga ham, aynan shu rangli
kiyimda kelgan edi.
Avtohalokat bo'lganini
bilgan zahot, "ilohim Laylo
bo'lmasin-da" deb qo'rqib
turgan Bahrom, bu
gaplardan so'ng, o'zini butunlay
yo'qotdi.
- K-k-kechirasiz, qaysi k-
kasalxonaga olib ketishgani
bilmay-siz-mi ?
- Unisini bilmadim ukam.
Shu tomonga ketishganiga
qaraganda, birinchi rangli
chiroq oldidagi kasalhonaga
olib ketishdi menimcha.
- Rah-mat sizga, - Bahrom
o'sha tomonga qarab
yugurib ketdi. Yo'lda ketar ekan,
Layloni o'ylab
ko'zlariga yosh keldi.
"Layloyim, meni kechir. Seni
himoya qilolmadim. Agar
senga bir gap bo'lsa,
o'zimni kechirmayman. Anavi
pastkash Bekzodni esa,
o'ldiraman !". - Bahrom
yo'lda ketayotib, birinchi
rangli chiroq ro'parasidagi
kasalhonaga kirdi.
- Salom. Kechirasiz, biron daqiqalar
oldin bu yerga,
bir qizni tez yordam
mashinasida olib
kelishmadimi ? - hovliqib
so'radi Bahrom, eshik
oldida turgan hamshiralardan.
- Vaaleykum salom. Endi,
aniq siz aytgan kishimi
bilmadim-u, bir og'ir
ahvolda bemor olib
kelishgandi, sal oldinroq. Bu siz
aytgan kishi bo'lsa
kerak, agar kasalhonada
adashmagan bo'lsangiz.
Chunki undan oldingi bemor
kelgani, kunduzi vaqti edi.
Oxirgisi esa, salgina avval keldi. Balki
o'shadur...
- Ha rahmat. Qayerga
borishim kerak ? Iltimos,
shuni tushuntiring menga.
Iltimos, faqat tezroq.
- Ha, shu zal bilan to'g'ri borib,
yo'lakni eng oxiridan
chapga burulasiz.
To'g'ridagi yigirma uchinchi
eshik, jonlantirish bo'limi.
Uyerda doktorlar bor,
so'rasangiz aniqlab berishadi. Ha
aytgancha,
ikkinchi bo'limlarga o'tish
uchun, ruxsatnoma olishiz
kerak. O'sha yerga boring,
o'zlari aytishadi.
- Xo'p. Rahmat sizga. Bahrom
shosha-pisha o'sha
tomonga yugurdi. Bo'limga
kiraverishda,
tekshiruvchilar uni
ichkariga kirishiga ruhsat
berishmadi. Bahrom ulardan, sal
oldinroq olib
kelingan bemorni ahvoli
qanday ekanini so'ray
boshladi...