Yelena Mihaylovna bosh hisobchi lavozimida, men esa hisobhonada oddiy bir dasturlovchi vazifasida ishlar edik. Men bu firmada anchadan beri ishlar, bu yerdagi topish tutishim o’zimga yetardi. Mening ishim har haftada bazani yangilash, no’to’g’ri bo’lgan operasiyalarni bekor qilish, hujjatlarni oyda uch marta arxiv qilish, zarur bo’lsa arxivdan chiqarib hujjatlarni almashtirishdan iborat. Shu xizmatlarga ikki yuz maosh olaman. Yelena mendan biroz ko’proq oladi. U sohada baqir chaqir, qo’rqituv bilan ish yuritardi. Hisobhonadagi xodimlar undan shu darjada cho’chirdilarki, uning har bir aytgan gapi yerda qolmas, mabodo kimdir buyurgan ishini qilmasa erkakcha so’kishlardan qilib kabinetni larzaga keltirardi. Menga esa bu baqir chaqirlar ta’sir etmas, beparvogina ishimni qilaverardim.
Ish kuni soat 9 dan boshlanishi hammaga ma’lum. Lekin uni tugashi har hil. Agar oylik hisobotlar yoki choraklik balans hisoboti qilinadigan bo’lsa, yarim kechasi soat 12 yoki 1 gacha ham ish davom etadi. Bu vaqtda bizni xizmat mashinasi tashlab qo’yadi, yoki Yelena taksiga pulni hammamizga o’z hisobidan yechardi.
Va mana navbatdagi choraklik hisobot davri, iyul. Yozning jazirama kunlari. Ekrandan ko’z uzmagan holda hisobotdagi hatolikni ahtarib topolmay halakman. Soat kechki 11 ga ham yaqinlashib qolgan. Bilmiman, hisobotni necha marotaba qayta ko’rib chiqdim. Qaniydi «bor-e» deb xammasini tashlasamda uyga ravona bo’lsam! Diqqat bo’lganimi yozish uchun pivodan ho’plab ho’plab qo’yaman. Buning ustiga yangi ish topib, bu to’g’risida boshliq bilan kelishib qo’yganman. Kichik firma, lekin maoshi yahshigina. Shuning uchun ham ishni tezroq tugatish kerak.
- Nima bo’ldi, xatoni topdingizmi? – Yelena qo’lida sigaretasi bilan mening kompyuter extiyot qismlari sochilib yotgan honamga qadamranjida qildi. (Bu honada hammayoq yoq ochiq sochiqligidan arang ikki kishi o’tirgulik joy topsa bo’lardi).
Endi Yelenaning ko’rinishini biroz gavdalantirsam. Bo’yi taxminan 170 santimetrlar atrofi, to’lachadan kelgan, qomatlari 90-60 bo’lmasa ham kelishgan ayol. Bozorning eng oldi kiyimini harid qilib, kiyinardi. Bugun egnida to’q ko’k rangdagi kostyum, jaket, va uning ostida qordek oppoq bluzka, yoqasida qora lentali galstuk. Yoshiga nisbatan Ortiqcha to’lishmagan oyoqlari, tizzadan baland yubkaning tepa qismi belni mahkam qisganidan ko’krak oldiga bo’rtib turardi. Bir qaraganda jon o’lguvchi bu ko’zlar, qizil pomade quyuq qilib surtilgan lablar meni extiroslarimi junbushga keltira boshladi.

- Agar bugun topa olmasangiz, ertalab soat sakkizda shu yerda bo’lishingizga to’g’ri keladi. Bu shaklni ertaga soliqqa ko’ndirishim shart. Tushunyapsizmi, bu masalaga qanday yondoshish kerakligini.
- Izlanyapmiz, topamiz... – yana qanday gap aytishim mumkin?
Hayollarim har tomonga sochilib ketdi. Tezroq ushbu xisobotlarini tinchitib olsam, bu ishxonani yelkami chuqru ko’rsin. Ana undan keyin yangi ishxona, yangi xamkasb va tanishlar. Qizlar bilan tanishish, ooooh yosh qizlar. Bu yerda esa yoshi o’tib qolgan xotilar, qo’pol qilib aytganda “eski, yirtilgan kalishlar”.
Kompyuterdan o’zim yoqtirgan slayd shou – internetdan xonimlar bilan tanishishni yukladim. Porno emas, shunchaki xavaskor modellar chiqishi. Biroz bo’lsada, asabni tinchlantiradi.

Idorada ikkimizdan boshqa pastda, o’zining xonasida qorovul qaynoqqina choyni ho’plab ichib o’tirgandur. Xar yarim soatda raxbarimiz xisobotlar qanday ketayotganligiga qiziqib telefon qilib turibdi. Xo’jayinning telefonidan kelayotgan ovozlarga qarganda u quvnoq qizlar davrasida. U menga qanday bo’lmasin ishni oxiriga yetishimni tayinlayotganligini Yelena bilan gaplashayotganidan sezib turibman. Bu gaplardan keyin qanday qilib serverni buzib, buxgalteriya xisobotlarini yo’q qilsam ekan degan xayolga ham bordim. Xayollarimni Yelenaning yovvoyilarcha qichqiri’gi buzdi.:
- Topdim!!! Ikkita raqamlarning provodkasida adashibman. Boshqa schyotdan kelgan ekan. Ertaga biir bayram qilib beray hammaga! – so’ng menga qarab, - siz provodkalarni qayta tekshirmay ketib qolmang.
Mana bo’ldi. Pechat qilish qoldi xolos.
Yuzimda tabassum bilan xonasiga mo’raladim.
- Xammasi a’lo! Sistemani uchiraveraymi?
- Xa, bemalol.
Yelena xonasini berkitib oldi. Xozir xo’jayinga « doklad »ini boshlaydi. Idorada xo’jayin Yelenani vaqti vaqti bilan xuddi kotibasi Olyadek sikib turishini xamma bilardi.
Dasturlarni berkitib serverni o’chirar ekanman, qo’shni xona, ho’jayinning xonasidan ovozlar eshitildi. Yelena xonani ochib, xo’jayin Artur Atarbekovichning seyfidan imzo muxrni olib, balans xicoboti blankalariga bosa boshladi.
- Men xozir, tugataman. – va birdan keeling biror narsa ichamiz- deb qoldi
Xo’jayinning xonasida xamma narsa muxayyo edi. U nozik mexmonlarga atab o’z xonasiga kichkinagina oynavand bar tashkil qilib qo’ygandi. Yelena barga qarab
- Konyak, yoki viski?- deb so’radi
- yo’q, raxmat, iloji bo’lsa oqidan bol’gani yahshi menga.
- Xolodilnikni xam bir qaraychi, nimalar bor ekan.
Xolodilnikda xamma narsa muxayyo edi. Yelena bir pachka palochka, dudlangan kolbasa, mayonez va non bilan cheklandi. Divan yoniga joylashtirilgan stolni jurnalni yozib dasturxon qilgan xolda bezadik. Men Yelenani aroqni ryumkalarga emas fujerga quyayotganidan ajablandim.
- Qani, so’glig’imiz va tugatilgan balans uchun oldik.
Yelena bir ko’tarishda xammasini ichib yubordi. Men uchun birinchi martaga bunday miqdordagisi ortiqlik qilar, lekin orqaga qaytish yo’q, ayol kishini oldida xijolatchilik bo’lardi olmaam. Uch ho’plam ho’pladim. Mayonezli palochka bilan zakuska qildik.
- Qani, yana bitta. – yana xuddi avvalgidek fujerni to’latdi.
Fujerlar labimizga endi teggandi ham ediki, uning telefoni jiringlab qoldi. U gaplashgani chiqib ketib, qaytgach divanga o’tirib:
-Mana bo’ldi. Artur xursand. Senga raxmat aytdi. Mukofot puli xam naqd ekan. Demak shuncha o’tirganimiz bekor ketmabdi.
- О, raxmat. Bu xabarni eshitganimdan xursandman, Va sizga xam raxmat, Yelena Mixaylovna. Siz bilan ishlash maroqli, siz yahshi boshliqsiz...
- Anavini qaranglar. Qanaqa boshliq? Men ayolmanku! To’g’risini aytsam, xammasi jonimga tegdi, siz bilmaysiz...
- Unaqa demang. Men –siz kuchli mutaxassis va kelishgan ayolsiz demoqchidim. Ishoning, siz chindanam go’zalsiz.
- Mana bu boshqa gap. Bunday charchov va og’ir ish kunidan so’ng shunaqa maqtovlarni eshitish ajoyib yoqimli bo’larkan. Davom eting, davom eting. Yana qanaqadir yoqimli gaplardan gapiring. Xijolat bo’lmang, tortingmang dangal dangal gapiring.
- Siz bugun ochilib etibsiz. Siz kundan kunga go’zallashib borayapsiz. Men sizni yoqtiraman. Mana bu kostyum sizga zo’r yarashgan.
- EEE, kostyum bilan ishingiz bo’lmasin. Kostyum bu shunchaki libos. Erkak kishi ayol qoshida u haqda shunday gaplarni aytishi kerakki, u erib bitsin- Yelena uchinchi marta to’ldirdi. -- Qani, endi gapiringchi.
- Qadrli Yelena Mixaylovna! Siz dilbar ayolsiz! Siz aqlli, latofatli, chiroyli, sho’x va shaddod ayolsiz!
- Shaddod deganingiz nimasi? Nima, sizningcha men xamma narsaga rozi bo’ladigan ayolmanmi?