Aziza ismli qiz maktabni yaxshi baholarga bitirib kollejga o'qishga kiradi. U erni ham namunali talaba sifatida bitirib 3 oy o'tmasdan ishga joylashadi. U oddiy ishchi oilasida tug’ilgan. O’ziga yarasha chiroyli, qomati kelishgan, istrali, oddiy qiz. Ishxonasidagilari bilan tez til topishib ketadi. Xodimlar orasida bir yigit uni e'tiborini tortadi. Kam gapirib ko'p ishlaydigan uning birgina nigohi odamni etini jimirlatardi o'tkir nigoh va jiddiy Shaxzod ismli yigit edi. Shu vaqtgacha bollarga qaramagan ularni gapini jiddiy qabul qilmagan salom alikdan nari o'tmagan endi u haqda beixtiyor o'ylaydigan bo'lib qoldi. Erkak zotidan uzoqroq yurishiga sabab ularga ishonmaslik va sharm hayo. Bolaligidan buvisidan olgan tarbiyasi hamda Hayo ibo degan tuyg'ular o'zbek qizlariga hos bo'lsa , ishonmasligiga sabab Aziza 7 sinfda o'qib yurgan vaqtlari uning opasi Nozima bir o'ziga to'q oilani bolasi bilan tanishib sevishib turmush quradi. Bir yil ulardan baxtli inson yo'q edi. Shunday kunlarning birida nima bo'ladiyu yarim kechasi uyg'onib ketadi. Chiroq yoqay desa chiroq o'chgan erini telefonini olib oshxonadan suv ichib kelib yotayotda telefondagi 1 nechta smslarni o’qib qoladi (har doim uning eri smslarni o’chirib tashlar edi). “Jonim sog’indim, ishizga omad”, “O’zimmi asalim charchamadizmi, obed tayyor keling”, “Jinnivoy nimalar qildiz achiyapti, sizdan arazladim”. Bu smslarni Nozima o’qib ustidan sovuq suv quyganday gangib qoldi. Nahot “sevaman, o’ldim, kuydim, sensiz menga hayotning qizig’i yo’q” degan gaplari yolg’on bo’lsa degan savollar bilan uxlolmay chiqdi. Ertalab nonushta qilib bo’lib o’g’iz juftladi-yu erining telefonda gaplashayotganini ko’rib jim bo’lib qoldi. Shundan so’ng ham bir necha so’rashga jur’ati etmadi. Bu gaplarni hech kimga aytolmay ichda saqlab yurdi, kimga ham aytsin. Qo’shnilarinikiga ko’p ham chiqavermaydi. Bu hayollardan xalos bo’lish va dilini yorish uchun u ijtimoiy tarmoqlar biriga kirib ovuna boshladi. Tarmoqda bir bola bilan tanishib qoladi u o'zini Bahromman deb tanishtiradi. Bahromning gaplari juda yoqardi u bilan juda tez til topishib hatto ochiqchasiga sex haqida gaplashadigan bo'lib ketishdi. Ko'p o'tmay ular uchrashadigan bo'lishdi. Nozima unga yo'q deyolmadi. Ular chekkaroq bir joyda ko’rishib, bir kvartirada ko'rishadigan bo'lishdi. Kelishilgan manzildagi kvertiraga borishib, bezatikgan stol atrofida bir-biridan uyalib o’tirishdi. Stoldagi birinchi uchrashuv uchun olingan shampan vinosini ichib asosiy maqsadga o’ta boshladilar. Yoqimli musiqa ostida raqga tusha boshladilar.
- Bu go’zallikni nima qilasiz kiyimlarni ostiga yashib-dedi Bahrom uning bilidan ushlab ko’tlari tomon qo’llarini tushurarkan.
- Asl go’zallik ko’z-ko’z qilinmaydi-dedi pichirlab, Bahromning elkasiga ohista bosh qo’yib.
- Bu go’zallikni mendan yashirmassiz?-dedi uning ko’ylagi ostidan lozimini pastga tushurishib.
- Sizdan qizg’onganimda bu erga kelmasdim men bugun batamom siznikiman – deb o’pishdi.
Bir-birlarini yalab yulqashib kiyimlarni echishdi. Nozimaning qomati shu qadar oppoq ediki, xonaga romantik tus berish uchun qorong’u qilingan va sham yorug’ida shundoq ko’zga tashlanib turardi. Uning uzun sochlari chiroyli dumaloq ko’tlarini ustiga tushib turardi. Bellari ingichka, Emchaklari Bahromni qo’llaridan toshib chiqib kerguday edi. Nozima qo’llariga sig’mayotgan Bahromning qo’tog’idan ushlab vanna tomon boshladi. Bir birini yuvintirib, sikishishni boshlashdi. Nozima ooooooxxxxxx! Se-se-se-ki-ki-ki-i-i-n-se-se-ki-ki-ki-n-n-n degancha ko’zlarini nim yumib bir qo’li bilan devordan bir qo’li bilan vanna chetidan ushlab ozgina egilib do’nqayib turardi. Bahrom bo’lsa uning belidan ushlab
- Jonim ko’tizga sikmasam ko’zlarim ko’r bo’ladi – deb goh tez-tez gohida sekin harakat qilardi.
- Faqat ko’timga emas hohlagancha omimga siking mayli – deb belini pasaytirar oxirigacha kirib chiqish uchun.
Nozimaning ko’tlariga urib, g’ijimlab sikardi, shu poza 10-20 min sikishdi. Keyin Nozimani o’ziga qaratib ikki oyog’idan ko’tarib olib, o’pishishib tillarini so’rib, sika boshladi. 10-15 minutdan keyin kela boshladi. Ikkalasi ham birga bo’shandilar. Artinib chiqib spalniga kirib 30 minutlar gaplashib yotib, lablar lablarga yaqinlashdi qo’llar bir-birlarinikini o’ynay boshladilar. Bu o’z samarani berdi. Bahromning qo’tog’i shay holatda. Nozimaning sonlari ochilib omi qichishib ketdi.
- Jonim qiynamasdan tiqing –deb o’zi harakatni boshladi. Bahromning ustiga chiqib, o’tirib tura boshladi.
- Ax-ax-ax a-a-y-y-y-a-j-onnn ox-ox-ox-ox – deb Nozima kallasini orqaga tashlab kayf qilardi.
- Jo-jo-ni-ni-m-m-m qiy-nal-ma-yap-san-mi? – deb Bahrom Nozimaning katta-katta ko’kraklaridan bir qo’li bilan g’ijimlab ikkinchi qo’li bilan ko’tiga urib qo’yardi.
15-20 minutlar shunday sikib Bahrom Nozimaning oyoqlarini elkasini tashlab qiynab, tez-tez va sekin sikardi. 5-10 minutlarda ikkalasi ham vujudidan qaynab kelayotgan orgazmdan lazzat onlaridan ettinchi osmonga uchayotgan edi. Birdan qanotlari uchmay qolgan qush erga qulagan kabi bo’shashib ketishdi. Kayfdan masrur holda 10-15 minut yotib, yuvinib, xayrlashib ketishdi.
Shu tariqa kunlar o’tib Bahrom Nozimaning hisobidan yashay boshladi. Soatlab telefonda gaplashishlar,uchrashuvlar, bir birini telefonda qondirish bilan o’tdi. Nozimalarning uyi kaliti nusxasi Bahromning qo’lida edi. U endi o’z rejasini bajarishga kirishdi. Nozimaning bozor qilishidan foydalanib ular uy olish uchun yig’ib qo’ygan pullarga ega chiqish rejasi bilan uning uyiga kirdi bu vaqtda Nozimaning eri safarda edi. Bahrom uyga kirib pullarni olib ketishga tayyorgarlik ko’rayotganda Nozimaning eri aytilgan eri aytilgan vaqtdan bir kun avval keladi. Bahrom Nozima deb o’ylab shoshilmasdan harakat qiladi.
- To’xta kimsan! Qimirlama! – deb telefonini qo’lga olib milisiyani nomerini terishga shaylandi.
- Agar milisiya chaqirsang yoki baqirsang xotining sharmanda bo’ladi u men bilan yuradi. – dedi Nozimaning eriga qarab “ertaga kelish kerak edi-ku” degan savolomuz xavotir bilan qaradi.
Nozimaning eri kallasiga bolg’a bilan urganday ozgina vaqt jim bo’lib qolib keiyin Nozima qel qili tez uyga etib kelishini aytdi. Nozima kelib ne ko’z bilan ko’rsin-ki eri va Bahrom o’tirardi.
- Shu gaplar rostmi? – deya bir shapaloq urdi Nozimani.
- Men sizning hamma dugonalariz haqida bilaman – deb shapoloqning zarbidan xushini yig’ib oldi.
- Narsalaringni yig’ishtir, ko’zimga ko’rinma ikkalang ham – deb divan o’tirib erga qarab qoldi.
Ikkalasi ham chiqib ketishdi. Bahrom Nozimadan oldin ham bir ikkita boy ayollarni ham chuv tushirgan edi.
Shaxzod nima bo’ldi-yu bir kuni kelmay qoldi. Shunda Aziza Shaxzodni kemaganidan xafa bo’lib qo’llari ham ishga bormay qoldi. Bu hol o’ziga g’alati tuyulsada tan olishga majbur edi. Shaxzod bilan ish yuzasidan har kuni gaplashishga to’g’ri kelar edi. Bir kuni gaplashib o’tirib Shaxzodning telefonidagi rasmlarni ko’rib
- Uylangamisiz!? – deya xomush tortdi.
- Nima o’xshamaymanmi? – deb kulib yubordi Azizaning qizargan yuzlariga qarab.
- Yo’q o’xshaysiz….