Men bir tashkilotda bo’lim boshlig’I lavozimida ishlayman. Ochig’ini aytsam, rahbarning o’ng qo’liman. Rahbar menga yahshi bir kotiba topish kerakligi to’g’risida topshiriq berdi. Men rahbarimga qanday kotiba kerakligini juda yahshi anglardim. Rahbarga kelishgan qomatli, uning izmidan chiqmaydigan, ko’ngil tusagan paytda birga dam olishga rozi kotiba kerak edi. Tanlov e’lon qilinib, nomzodlar bilan suhbat o’tkazish ham mening gardanimda. Kunlar o’tib suhbat kuni ham yetib keldi. Birinchi kuni Suhbatga kirgan qizlar orasida meni didimga o’tirgani topilmadi. Men suhbatga kirgan qizlarning ish yuritishiga emas, asosan uning tashqi ko’rinishi, o’ziga oro berishi qiziqtirar edi. Va nihoyat suhbatning ikkinchi kuni men o’zim hohlagan, kotibalikka mos bir qizni uchratdim. Suhbat asnosida men uning kelishgan qomati, nozik beli, maftunkor lablari, bo’liq ko’kraklaridan ko’z uzolmay qoldim. Ro’paramda Barbi qo’g’irchogi savollarimga javob berayotgandek edi.

Uning bir ikki javobidan so’ng ishga unchalik uquvi yoqligini sezdim. Bundan esa nafaqat rahbarga, balkim menga ham yetadigan nafaqat ami bilan hizmat qiluvchi, balki o’ziga qadrli bo’lgan barcha nozik joylarini ham taqdim etuvchi seks hizmatchi ayol tarbiyalasa bo’ladi degan hulosaga keldim. Shundan keyin men uni sinash, to’laqonli hulosaga kelish uchun 3 kundan so’ng bo’ladigan keyingi suhbatga taklif qildim. Keyingi suhbatga ish etikasiga rioya qilgan holda oq kofta va qora yubkada kelishini qo’shib qo’ydim.

Mana 3 kun ham o’tdi, honaga Irina Fyodorova kirib keldi. Darvoqe, qizning ismi sharifi Irina Fyodorova edi. U aqlni olar daraja go’zal ko’rinardi. Uning ustidagi o’ziga yarashgan oq koftasi ichidagi qomat qanday ko’rinishda ekanligini bilish qiyin emasdi. Tor yubka ichidan bo’rtib turgan dumbalari, mening rejam bo’yicha tez orada orasida yashirib yurgan narsani bor bo’yicha ochib beradigan nozik oyoqlari tasavvurimdagi hizmatchi qizning o’zginasi edi.
Irina o’zining tarbiyali qizligini ko’rsatgan holda mening ro’paramga, tizzalarani qoli blan berkitgan holda, o’tirdi. Mening o’y hayollarim faqat bu qizning qanday qilib seks hizmatchi qilib tayyorlashda edi. Uning mushaklari sport bilan aloqasi borligini bildirib turardi. Irina hayajondanmi, bilmadim, o’zi bilmagan holda yubkasini to’grilashga urinar, lekin yubkasini to’grilayotganida sonlari ochilib mening ko’zimni quvnatayotganligini bils edi. Menimcha, bu qiz o’zining qaddi qomati har qanday erkakni rom etishini bilsa ham bilmaslikka olar edi. Irina yoshi 25 da bo’lishiga qaramay institutda 3 kursda o’qir, moddiy ahvolini yahshilash maqsadida ishlashga qaror qilgan edi.

Kadrlar nozirining qarshiligiga qaramay o’ylagan rejalarimni amalga oshirish uchun Irinani sinov muddati bilan ishga olishga qaror qildim.

Irina berilgan topshiriqlarni ba’zi ba’zida ehtiyotsizlik orqasidan qiladigan hatolarini hisobga olmasa to’liq bajarar edi. Biroz vaqt o’tgach bizning ishimiz borasida Irinaning uquvi yo’qligini va bu mening rejalarimni amalga oshirish uchun imkon ekanligini tushunib yetdim. Menda u bilan ochiqchasiga suhbatlashish fikri tug’ildi, agar rozi bo’lsa ishlaydi, bo’lmasa biron kamchilik aytib muammo qilmagundek qilib pattasini qo’liga tutqazamanda.
Hullas, sinov muddati ohirlab qolgan sari undan ish borasida amaliy narsalarni so’ray boshladim. Turgan gapki, bergan savollarimga to’liq javob bera olmasdi. Men o’zimni uning javoblaridan qoniqmagan qilib ko’rsatishni boshladim, Irina esa bundan hijolat bo’lar, ish o’rganish maqsadida ishdan keyin ham allanimalarni takrorlardi.
Sinov muddatini ohirgi kuni. Irinani honamga chaqirdimda, bugun sinov muddatini ohirgi kuni ekanligini, ishda qolish qolmaslik to’grisida yakuniy qarorga kelish uchun ishga halaqit bermagan holda ishdan keyin qabulimga suhbatga kirishini tayinladim.

Ish vaqti tugagach kech bo’lishini utib, o’zimni ishi ko’p odamday tutdim. Irina bir ikki onamga qarab qo’ydi, lekin biron so’z aytolmasdi. Qadimgilar bekorga eng yomon narsa kutish deyishmagan. Irina kutib o’tirishdan va vaqti o’tayotganidan asabiylashardi. Ahiri, Irina honamga telefon qilib, suhbatni ertaga o’tkazishni iltimos qildi:

-Oleg, maylimi uyga ketsam, yigitim ko’chada mashinada kutayotgan edi, yoki kutib tursinmi?

Bu kunni men qancha intizor bo’lib kuttimu, boshqa kuni emish- hayolimdan o’tkazdim.

-Yo’q, yigiting kutmasin, mayli ketorsin o’zi, seni o’zim tashlab o’taman. Senga beradigan savollarim ko’p hali. Hozir ishlarim ko’p, bir ikki soatlarda tugataman. Ungacha sen ham ishingni qilib tur, sen bilan ham biror soat atrofida shug’ullanaman. Ahir bugun seni taqdiring hal bo’ladiya, tushungdingmi?

-Tushunarli.

Men uni kechroq soat o’nlarda honamga chaqirdim. Bu vaqtda ishhonada hamma ketgan, binoda zog’ ham qolmagan edi
Men uni kechroq soat o’nlarda honamga chaqirdim. Bu vaqtda ishhonada hamma ketgan, binoda zog’ ham qolmagan edi
Irina kirib kelgan zahoti honani u sepgan atir hidi ifori tutib ketdi. Unga boshdan oyoq ko’z yugurtirib chiqdim, ko’zimga shunaqangi huriliqo bo’lib ko’rindiki, uni ko’rgach asbob ham jonlanishni boshladi. Oyogidagi qora yaltiroq tuflisi egnidagi qora tor yubka yashirgan nozik oyoqlariga juda yarashib turardi. Irina asabiylashgan holda har doimgidek ruparamdagi stulga o’turdi. Yubka tufliga mos ravishda yaltirab turar, huddi asfaltga suv sepsa qanday jilo bersa yubka ham shunday jilo berib turardi. Yubkaning torligidan bo’rtib turgan dumbalari ishirilgan pufakdek yubkani yorib chiqaman deyatgandek edi. Ustidagi bluzka hipcha beliyu Kichkina globusni teng ikkiga bo’lib yopishtirib qo’yilgandek ko’ringan ko’kraklarini Irinani qizg’ongandek yashirib turardi. Irina har doimgidek ro’paramdagi stulga o’tirdi. Irinaning g’ozalligiga mahliyo bo’lib, “Irishka bugun seniki, Oleg, u bugun senga hizmat qiladi, u o’zining nimalarga qodir ekanligini senga ko’rsatadi”- degan fikrni hayolimdan o’tkizdimu kompyuterimni oldiga qo’ydim. Men unga hayajonini bosib olishi uchun eksel dasturida soddaroq topshiriq berdim. Bilamanki, ko’pchlik ozmi ko’pmi eksel dasturini tushunadi, sodda hisob kitob ishlarini bajara oladi. Bu topshiriqni Ira minut o’tar o’tmas bajarib bo’ldi. Ana endi maqsadimga erishish uchun qiyinroq topshiriq o’ylay boshladim. Ahir bu mening maqsadimga erishish yo’lida ohirgi umidlardan biri edida. Bunday qulay vaqtni qayta topish mushkul vazifalardan biri bo’lib ko’rinayotgan edi. O’ylashimcha, u Eksel dasturini, sodda hisob kitob amallarini o’rganib olgan edi. Buni berilgan topshiriqni zum o’tmay bajarganidan bilsa bo’lardi. Agar yana beradigan topshirig’imni ham to’la to’kis bajara oladigan bo’lsa deb boshqa sabab topishga to’g’ri keladi. Masalan, kech qolish operasiyasimi, yoki tushlik vaqtini cho’zilib ketishi deganday. Shu hayollar bilan ikkinchi murakkabroq bo’lgan topshiriqni berdim. Bu topshiriq Eksel dasturidagi formulalardan foydalangan holda hodimlarni ish haqisi hisoblash chiqish edi. Hoynahoy, kotibaga ish haqi hisoblash nega kerak deb o’ylarsiz? Ahir, maqsadim yo’lida har